Alle inzendingen van Max

Soms denk ik bij mezelf chaos is een bevel ontsnapt uit het ventiel van ons primitieve reptielenbrein dan barst de amandelvormige amygdala in ons lymbische systeem dan is ritme een danser en beweging een rivier die zich onzichtbaar slijpend voortsleept na het traag morenenscheurend trillen van massief geraas van de…

De zwijger staat met zijn ogen geloken gebogen over ik denk dus ik ben van rené de cartesiër en julius caesar van gallia divisa est in partes tres tenminste dat denk ik wanneer ik zwijg voor de rest bestaat ook de kempende krijger de haan met zijn kuif in het roodgeel en zwart en zijn schreeuwlelijke ochtendhumeurwaan…

Niettegenstaande de huidige wereldwijd ontwrichtende metamorfosen in het panta rhei der actualiteit als alle levenslagen doordringende realiteit van het gedehumaniseerde machtsspel in het hier en nu van gedemoniseerde wellustelingen wordt het naast droommijmerijen van klaagzang en navelstaarders van zotheid en liefdesleed en de eeuwige…

Hoop doet leven zelfs voor de VVD, die de gelederen hermetisch gesloten houdt nu pestkop Dilan weigert de deur op een kier te zetten voor gevaarlijke indringers als GL (oeioeioei!...) en de Patriarch van het Arbeidsethos van de hardwerkende Nederlander (o neeeee!...) PEST PATRIAE Geen samensmelting met miss Yezilgöz? Die…

Toen de aanstaande jeune premier van onze tot in merg en been gepolariseerde apenheulrots nog maar enen turf hoog was werd "Rob’s drop" ten tonele gevoerd door een zekere Piet van Barneveld, de man achter Sweetlife, de snoepdoosgigant Voor de zwarte zoetwatermix van allerhande scheepsgerelateerde vormen met staarten en baarden…

De schoener was de veertiende der hooimaand weggevaren uit het scheepshol tussen zwaenswyck zilverberg en pampus, in de wandelgang gemeenlijk met de kortst mogelijke naam met twee letters, tussen w en z vanwaar hij noordwaarts voer langs dijken van de volewijckers de kazen van de E voorbij de in hun monnickskap gehulde vrouwen op en…

In spelonken spelen speleologen in 'n eukalyptisch onderaards complex claustrofobie en grotvrees zijn hen ten enen male vreemd stemmendovend is de nauwverlichte omtrek ter hoogte van haar kruin ontwaart zij een vaag begin een schicht van onbestemde silhouetten waar manshoog duisternis zich heeft verborgen verschijnen karyatiden…

Met dank aan de Viking die heden bij wijze van vlammend pamflet het Concertgebouw in zijn snelsonnet heeft genoemd en met name 't bestuur die 'band' met die zanger was - god zij geloofd - gelukkig van korte duur... KUNSTVERWANTSCHAP Met Gustav Mahler, joodse componist heeft ons vermaarde KCO een band al meer dan honderd jaar haast…

Een reflectie op twee schatten uit het Louvre ontvoerd, eerder vandaag hier ten tonele gevoerd respectievelijk 'Oermoeder' van Anneke Haasnoot en 'Op de dijk en Limes' van Evelyne * Is het niet een gotspe dat wij, nederige zielen tijdgebonden passanten in het ondermaanse ooit vol wemeldingen met zoemende wespen…

Zolang de embouchure van de 'yes we can' smile goed staat en de manometer der coiffure net zo goed gaat gaan de gedachten ex cathedra mits door 't spreekgesmoelte goed verstaanbaar helder uitgesproken voor dovemannen- noch voor dito vrouwenoren in de virtuele laptopwereld ooit verloren…

In '23 reeds schreef Theo D. een ietwat al te kort gewiekt sonnet op Sint-Hubertus' naamdag, onverlet het distichon - de laatste regels (2) Hij doopte het destijds "Dag van de Jacht" ter ere van die oude edelman die leefde in de 8e eeuw A.D. Op 3 november zevenhonderdzoveel vóór Bonifatius' dood - doch niet daarna! - trok hij (…

Geïnspireerd op de eerste stappen in het openingsgambiet van de exploratiefase van het te ontginnen terrein van het terra incognita, een onlangs door de scheepsjongens van kapitein Rob betreden nieuw gebied - zoals heden opgetekend door onze zeer gewaardeerde collega Wim Meyles... "Verkenner, maak in godsnaam korte metten Met samenstellen…

Ik weet niet meer waar ik het las maar als ik straks doe wat er staat ik bedoel dat ik lid word van max waar blijf ík dan zelf in 't geheel? ik ben toch een totum, geen pars? wat gebeurt er met mijn lidmaatschap als ik níet meedoe, maar als ik pas? wat word ik van max, toch geen lid? en mijn lid, wordt dat totum of pars? wordt mijn lid…

Mijn engel zei ik laat je langer leven langer dan een vleugellamme vlinder ik weet dat jij gehecht bent aan het leven bizarre dodendans, jouw vogelvlucht O engel, zie, mijn ziel schuilt in de boom des levens, nee het zijn geen fluisteringen geen ademende hemelduisteringen want tussen tijd en stilte schuift een raadsel dat zich postuum ontrafelt…

't Was genieten geblazen op 't ijs met Hidde Dai Dai en Prins Friso Kjeld Tijmen Matthew Wesly Dijs Kai Bryant Joep Nathan en Beau Yves de Hair Homme Jan Luc en Stein Colin Geophrey ging Snel als Crispijn Rinze Bart vloog nog niet als een Pijl Casper Kayo en Nuis razend vlug Als vanouds, net als Dalrymphe Plug Eind december volgt nog…

"Ze hebben weer gewonnen," zei hij droog... de wethouder in Wapsemolenveen de deelgemeente van Zaan aan de Koog zij schoof haar stoel en strekte een voor een haar linkerdij en rechterbovenbeen 'Mijn kracht schuilt in het midden, waar ik woog schoon aan de haak nog vierhonderd en één kilo, daar komt niemand overheen geen slimste mens…

Hij dacht een opera buffa te gaan zingen doch niemand zag hem zitten als premier verloor z'n kop, met al die buitelingen totdat een diva zei, ik zing wel mee en groef haar graf al in de opening Verkenners uit 't verleden kwamen langs een blaaskaak die niets deed dan grijnzend zwemen met hoge hoed, niet serieus te nemen Twee oude mastodonten…

Iets dieps in de ruimte die achterblijft rust en vrede van een niet-zijn als antwoord op iets dat toch is een vrede die vertraagt onbenoembaar want zonder klanken van woorden een ongehoord zwijgen la durée van Bergson verboden terrein volgens Wittgenstein…

Daar ergens in de bergen van het verre midden oosten, in het midden der ballonvaart over de himalaya naar 't midden van het verre oosten sprak konstantinos kavafis zijn ode aan hafez, in bewondering staande op zijn schouders erudiet doch van nature evenwel beschroomd en bescheiden sprak hij zich zelden direct uit en ontwapenend…

Op gangen en wegen langs heuvels en dalen dient sluipenderwijs bij tijd en wijle de noodzaak tot inzicht in eigen beweging van introspectie tot zelfreflectie zich vroeg of laat hoe dan ook aan ter voorkoming ener nakende niet uitgesproken doch wel voorvoelde winterdepressie cerebrale regressie door minder doorspoeling van bloedvaten…

Luister naar de klanken van de Indische tong tong uit holweerklinkende waringin galmend als een gong dreunend in het duister luider dan een gamelan van de dessa naar de kampong voor een koempoelan Een geur van sateh waait mij uit de Oosthoek tegemoet treft mij als een kris poesaka van de gordel van smaragd onbewust doorruist mijn…

Waar waren wij gebleven, o kallígraphos van Brugge twee zonder bindmiddel als onafscheidelijke eenheid veel langer in het zuiden reeds beneden de rivieren met de in sepiagetinte inkt gedoopte veren van in de kloostertuinen kaalgeplukte grote ganzen als taakbewuste kopiisten aan het illustreren en buiten kloostergangen in de cel…

Een gefundeerde mening verdient het natuurlijk om te worden bestudeerd. Hangt er alleen van af in welke context. Wie de schoen past, trekke hem aan, en anders niet. DE COLUMNIST Ik heb me met dit Harense stuk vreten - de columnist - meer dan geamuseerd en niet alleen zíjn tekst geconsumeerd ook van die "contra's" kom je wat te weten…

Je zou het niet denken als je niet beter wist het lijkt net op water, of beter, urine nagenoeg kleurloos transparant tot lichtgeel het bijt als een uitgemergelde wolf niet alleen agressief maar vooral corrosief bij inademing of contact met de huid is het schadelijk, maar meer voor slijmvlies en ogen en voeg daarbij een verstikkende geur…

De dingen hebben soms eenzelfde naam: een lichte kus, elkaar verwilderd bijten, zacht mokken, blindelings met huisraad smijten, vreemd, het valt alles onder liefde saam. Wie liefheeft en daar langzaam aan gewent, ontdekt verbijsterd achter maan en rozen, het kleine strijdperk van twee tomelozen, waar men elkaar om beurten tart en temt. Eerst…

[ Nonsensicalia ('non-zin') in ecologisch gerecyclede eenregelige gallische quasiquatrijnen, aangetroffen in lederen cahier, groen als olijven gekalligrafeerd op duurzaam houtvrij papier ] Aeronauten entre deux vexeren najaden Gladiator de mortuis nil nisi bene in walhalla vice versa Mutatis mutandis eldorado visiteert Literator…

Aan ons, de fluisterruisende in droesem gedrenkte bladeren tekenen van naderende dood, reeds afstervend bevangen in ademloze stilte - niet de stilte zelve, dat is immers de dood! - merkt men dat het meer is dan wachten, nimmer weerkerend wijken, alles woelt om verandering hier. Aan het eeuwig zingen der beukenloofbossen is wreed…

Zon der rechtvaardigheid Oorsprong des levens Glans van het eeuwige Licht in de duisternis Allerverduldigste Minnaar van zuiverheid Waarheid en schoonheid en eeuwige wijsheid Minzame hoeder der broeders van zonden van stenen des aanstoots van ledigheids oor kussen listen des duivels van onkuise deernen en vallende vrouwen Zon…

De waarheid van de werkelijkheid gebiedt mij te zeggen dat het meer dan een platonische ervaring was wanstaltige gewaarwording aan den lijve ondervonden bloeddorstig, wreder dan medea weerzinwekkend en wraakzuchtig erupties van proliferatieve onderhuidse universa, subcutaan ontstane opperhuidse zeepsopbellen opgeblazen wrijvingswratten…

Keizer was ik, Maximianus heerser naast Diocletianus, zoon van een vrijgelaten slaaf die zich op het Forum in recht en welsprekendheid en militia bekwaamde en het als rolling stone tot stadhouder schopte en later tot ieders verbazing werd uitgeroepen tot keizer van het grote Imperium Romanum Dio maakte van het immense rijk een…