Alle inzendingen van Melissa

waar is de tijd gebleven dat ik buiten speelde en van alles beleefde zonder dat mensen me benadeelden. waar is de tijd gebleven zonder zorgen. die tijd toen we nog als één familie leefden, ik heb het veilig opgeborgen. maar waar is toch de tijd, toen ik was wie ik hoor te zijn. ik ben mezelf kwijt en dat doet ongelofelijk veel pijn.…

In je ogen woedt een storm, niet door mij te temmen Je houding is op oorlogspad, niet door mij te remmen Je lippen smakken lustvol op elkaar, niet door mij te voldoen En toch smeken je ogen, om die ene zoen Je voeten schuiven heen en weer, je bent toch wat nerveus Je handen in je zakken en ik heb bijna geen keus Je schouders hangen naar benee…

Korte velangens, ogen vol verdriet, een kleine glimlach gun je me, maar liefde voel ik niet.…

Je kijkt me aan, maar ziet me niet echt. Je luistert naar mijn verhaal, maar luistert niet echt. Je arm ligt om me heen, maar voelt me niet echt. Je zegt dat je van me houdt, maar je meent het niet. En dat alles, kan ik zien in je ogen, horen in je stem, voelen in je aanrakingen. Het is over, voorbij, alleen jij moet het me nog werkelijk vertellen…

Ik zie een meisje, huilend van verdriet. Ik zie een meisje, met pijn in haar ogen, Ik zie een meisje, verlaten en alleen. Ik zie een meisje, maar helpen kan ik haar niet. Ik kijk het meisje aan, en zij kijkt terug. Ik zie het meisje, het meisje in de spiegel.…

Soms leven we ons leven en denken er niet bij na. Maar al het moois op deze wereld wordt je niet zo maar gegeven. Je zult moeten vechten voor wat je graag wilt. Je zult moeten strijden voor de enige echten. De mensen waarvan je weet dat ze in jouw leven horen. Je zult voor ze moeten strijden en zorgen dat je ze nooit vergeet. Dan kun…

Ongehoorde woorden lawaai dat er op volgt Diepte in de duisternis gedachten worden verzwolgd Een ongemerkte pijn in diepe lagen verborgen Ze mogen toch niet zijn dus het gaat verloren De liefde die er was is nergens meer te vinden Niet meer te bekennen om je te verblinden Dus alles is hier kwijt om niet meer terug te keren Overal vind…

dit was het dan hier scheiden onze wegen hier begint ons gewone leven weer zonder elkaar ik dacht dat dit voor altijd was ik dacht dat we samen een toekomst kregen maar in plaats daarvan kregen we een verleden een verleden dat me pijn doet als ik eraan denk als ik aan onze tijden denk krijg ik tranen in m'n ogen iedere zin zoals: ik hou…

zinloos geweld, dat is gemeen, je hebt respect voor jezelf, dus waarom niet voor iedereen?…

eenzaamheid onthult me een leeg gevoel niemand die het ziet niemand die het wil weten een traan glijdt langzaam langs mijn wang omlaag valt op de grond verloren in de tijd niemand die het ziet niemand die het wil weten…

oh nee, mama is weer boos. ik ben haar doelwit, ik ga alvast in een hoekje zitten, ik bescherm mezelf met mijn handen, maar ondertussen weet ik dat het niks helpt. wie komt me redden? wie is mijn held? waar zijn de mensen gebleven die mama altijd belt? komen ze me niet redden? interesseren ze zich niet voor mij? of bedreigt mama hun ook,…

de dag dat jij geboren werd regende het pijpenstelen het was niet het slechtste weer maar het waren de tranen van god omdat hij zijn mooiste engel weggaf !…

Stilte is een heel mooi woord, Maar nog mooier als je niets hoort. Stilte geeft je rust en liefde Als het soms even niet meer gaat, Als je alleen wilt zijn als je slapen gaat. Als je alles even wil verbergen, Door even stil en alleen na te denken. Stilte is een heel mooi woord, Maar nog mooier als je niets hoort…

Hij zou graag ontzichtbaar willen zijn. Op een knopje kunnen drukken of een toverspreuk weten en voor hun roofdierogen in rook opgaan. Maar is het weer zover, dan blijft hij als aan de grond genageld staan. De grijzende gezichten, het getreiter en tot slot de vuisten... Er is geen ontkomen aan.…

Ver weg hier vandaan waar iedereen gelukkig is daar ben jij heengegaan mij achterlatend in de duisternis het verdriet zal altijd blijven woorden worden klein en zacht zo zal ik zwijgen met mooie herinneringen in mijn hart…

Sinds de nacht die ons Weer bij elkaar moest brengen en die ons verder dan ooit van elkaar heeft vervreemd ben je langzaam maar zeker aan mijn gedachten ontglipt. Alleen vraag ik me soms nog af hoe je rode kater het maken zou die 's morgens natgeregend op het bed sprong en ons onder luid gesnor geestdriftig kopjes gaf alsof er iets viel…

Met jou samen, gaat het niet Met jou samen, heb ik verdriet Met jou samen, voel ik pijn Zonder jou, is het verdriet niet minder Zonder jou, is de pijn niet weg Maar zonder jou zal dit alles een keer slijten En op een dag verdwenen zijn…

Ik weet dat ik het je niet altijd makkelijk maak, maar geloof me als ik zeg; ik wil niet dat ik je kwijt raak. Ik wil jou...en alleen jou, je weet dat ik zielsveel van je hou. Elke nacht wil ik over je dromen, maar zullen die ooit uit komen? Ik voel de pijn, Dat ik nu nog niet bij je kan zijn. De dag dat wij weer bij elkaar kunnen zijn…

Liefde is voor de één geluk, maar voor de ander pijn.. Maar hoe hoort liefde te zijn? Is liefde lust, Als iemand je lippen je kust? Of is liefde HET gevoel, dat alleen jij snapt wat ik bedoel? Is liefde de ene dag bij elkaar intrekken, en elkaar de andere dag weer verlaten? Is liefde de ene dag met elkaar vrijen, en de andere dag elkaar…