Ik ben de zwarte intrigant,
want ik bezorg u immer twist.
Ik start een oorlog in uw land
en dan verdwijn ik in de mist.
Ik heb mijn sporen al gewist
als de strijd pas is ontbrand.
Naar de oorzaak wordt gegist
dat houdt ruzies vaak in stand.
Ik draag die vloek zolang ik leef,
en zij werkt telkens als ik praat.
Zelfs als ik juist naar vrede…
Het bloed van onschuldigen vloeit
als tranen over wangen
in een straat hier niet ver vandaan
waar genade en vergeving
door dovemansoren nog verstaan
gesmeekt in angst en wil voor leven
in een straat hier niet ver vandaan
in een straat hier niet ver vandaan
werd de schuld niet vergeven
en werden we niet verlost van het kwade
in een straat…
Een zwoele zomernacht
Het gordijn danst op de wenken van de wind
Het bed is heerlijk zacht
Maar niemand die mij bemind
De deur staat op een kier
Een bries voert haar mee
Licht als rijstpapier
Nu zijn we met z’n twee
Mijn lichaam half ontbloot
Boven me houdt ze stil
De kans is groot
Dat ze krijgt wat ze wil
Langzaam tast ze over mijn…
Kon ik jou doorgronden
Je gewoon begrijpen
Al je lusten, al je zonden
Je zachtjes in je ziel kunnen knijpen
Ik kijk in je ogen
Maar ik zie niets
Ik voel me niet bedrogen
Maar ik mis iets
Ooit zal ik je doorzien
Door je heen kunnen kijken
Het duurt nog even, misschien
Hoelang, zal moeten blijken
Tot die tijd ben je mijn raadsel
Mijn…
In jouw ogen
Zal ik verdrinken
Naar binnen gezogen
Mij voorgoed verminken
Aangetrokken door de vochtige glans
Verleid door het blauw
Dit is je kans
Ik ben van jou
Ze houden me in bedwang
Er is geen ontkomen aan
De traan langs je wang
Ik laat je niet meer gaan…
Vanuit mijn tenen
Langs mijn ruggengraat
Een rilling, door mijn benen
Het is alweer te laat
Een vleugje, niet meer
Het brengt me in extase
Het maakt me zo teer
Het kriebelend blazen
Het is een geur
Prikkelt in mijn neusgaten
Het is jouw geur
Ik weet het zeker, ik zal je niet meer verlaten…
Een vrouwelijke schoonheid bij het avondlicht
De maan schijnt op haar verleidelijke vormen
Voor haar pracht ben ik gezwicht
Brengt mijn hoofd tot stormen
Een stem als een slag op kristal
Een huid als een perzik zo zacht
een lach als een waterval
Haar haar in al haar pracht
Maar schoonheid is niet voor altijd
De pracht en praal is niet permanent…
Duizend en (één) mensen
(zwemmen, lopen en fietsen)
op en mooie zomerdag
in een tweemansformatie.
Aan zee
op het strand
en in de duinen.
Met haar op zijn sterke schouders
gaat hij het schuimend water in
waardoor haar lichaam kletsnat wordt
en geen van twee kent tegenzin.
Gezellig liggen zij hij-aan-zij
in het gloeiend-hete zand,
…
De maandelijkse cyclus van de man,
een jaarlijks zakelijk geschenk
dat aan een koordje aan de muur hangt
zodat men ziet waaraan ik altijd denk.
Als ik mijn ogen blootstel aan dat plaatje
draai ik zenuwachtig heen en weer
en of ik het nu wil of niet
ik kijk alleen maar meer en meer.
En als op de allerlaatste dag van de maand
mijn wederhelft…