Van duizend en één

Duizend en (één) mensen
(zwemmen, lopen en fietsen)
op en mooie zomerdag
in een tweemansformatie.

Aan zee
op het strand
en in de duinen.

Met haar op zijn sterke schouders
gaat hij het schuimend water in
waardoor haar lichaam kletsnat wordt
en geen van twee kent tegenzin.

Gezellig liggen zij hij-aan-zij
in het gloeiend-hete zand,
's nachts gaan zij wandelen
heel romantisch hand-in-hand.

En dan vrijen zij in het helmgras
tussen stern en zilvermeeuw
zonder rust in een zucht door
naar de 21ste eeuw.

1000 en (één) mensen
500 paar en (één)
allemaal bij elkaar geraakt
en ik ben maar alleen
want ik ben die (één).

(gedicht van de vorige eeuw)

Schrijver: Michiel Verbeek, 6 december 2002

michielernstverbeekhetnet.nl

strand 1001 alleen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 10 stemmen 1.684