Ik weet dat ik je
nu los moet laten
Moet laten waar je bent
Je niet moet prikken
Mijn verlangen bij me houden moet
op moet laten lossen
moet stoppen onder het tapijt
op moet laten branden
uit moet laten doven
af moet leiden
met anderen moet overdekken
verstand gebruiken moet
Maar van waar komt toch
dat onstuimige, intense
Dat ik alleen…
Zeg maar niets meer
Laat geen woorden
de ruimte tussen ons
nog als trapeze overspannen
Woorden die slechts het
reiken vorm geven
Ons samenzijn doet balanceren
op een koord van zinnen
Zeg maar niets meer
en laat de stilte
hoorbaar zijn
Laat de golven breken
op de oevers van mijn geest
Laat lijf en leden
nu rusten in het zand…
Dat de zielen schuren
De huid verdwijnt
elkaar aanraken in het
verdwijnpunt van het licht
Niet willen, slechts puur zijn
Echt, ik sta aan de rand
Vòòr mij vrijheid met
de angst prikkend
als ogen in mijn rug
vanwaar ik ben gekomen
De lange weg
die ik ken en die ik ben
veilig, in controle, comfortabel
die ik zoveel jaar gelopen heb…
Dank je wel dat je mij
mijn leven teruggeven hebt
Mijn toppen en mijn dalen
Mijn gevoel van liefde, lijfelijkheid
Mij deed trillen alle dagen
Jij die alle mannen bent
Die met mij deelden hun verlangen
In woorden weliswaar
en soms een kus
Dank je wel dat ik tot leven
weer kon komen
inclusief de tranen en verdriet
Het heeft mij iets…
Rauwe stad met lange muur
alsof de tijd heeft stilgestaan
Op mijn hoede in Taroudant
Irritant als je geld wordt gerold
er met geiten wordt gesold
op de zondagse soek
Het vuil in straten en op pleinen
opgehoopt en rondgewaaid
Taroudant
laat zich ruiken in geuren
laat zich horen in stilzwijgen
laat zich zien in blikken van
de kreupelen,…
Het water altijd warm en gastvrij
Haar lijf licht en glooiend
dansend
als op een Weense wals
Maar nu is ver en diep het bad
De randen hard en scherp
als hij staat met witte beentjes
op Springblok 2
Haar kind zo moedig en vol vuur
trekt de voorgeschreven banen
Eén voor één klauwt hij ze weg
Zijn nog zieke adem breekbaar
Het water…
253
Bezig met laden