Ooit weer geweest
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 
272
272Verdronken in mijn eigen gedachten
Achtervolgd door eindeloze angst
Tijden tikken maar blijven wachten
Op uiting van een verscholen kans
Deze gevoelens zullen gaan vervagen
Ooit plaats maken voor geborgenheid
Tot dan met onuitgesproken vragen
Genoodzaakte antwoorden zijn kwijt
Toch een lichtstraal in het zwarte
Een zicht van zonnigheid…
Bezig met laden