Je was nooit ver weg,
maar ook nooit hier.
Een schaduw strekt zich lang uit —
maar raakt nooit wat hij belooft.
Je was er altijd,
net genoeg om niet te verdwijnen.
Zoals het zachte geruis van een radio,
waar je nooit het gesprek van verstaat.
Je stond in de kamer,
maar je oogde leeg.
Een raam waar niemand doorheen kijkt,
een man die toevallig…
Je gaf mij woorden,
maar niks dan dat —
zinnen zonder ruggengraat,
lijm voor iets
wat je nooit wilde dragen.
Je zei: “Ik wil je zien,”
maar de tijd bleef
onaangeroerd.
Ik trok mijn grens
in helder licht -
niet uit woede,
maar omdat ik weet
wat ik waard ben.
Nu stuur je beelden,
Je stuurt geluid.
Je blaft als een hond
omdat je wilt…
Als de ochtend niet meer aarzelt
en het licht niet meer twijfelt
zal ik opstaan,
zal ik eindelijk spreken
zoals ik dat al dagen beloof.
Als mijn voeten niet meer slapen
En hun sluimer mij verlaten,
dan trek ik mijn schoenen aan.
dan volg ik het pad van mijn verlangen
echt, ik zal het doen.
Als de lucht niet meer drukt
en het gras niet…
Ik doe nu de dingen
waar jij nog altijd in leeft —
de zachte gesprekken
die nooit uit de lucht vielen.
Ik voer ze uit,
zoals men bloemen plukt
uit een veld waar niemand meer komt.
Wij dachten het leven
als een droom,
een traag verschuivend licht
op muren van verwachting.
En nu ga ik,
zonder jouw stem in de wind,
maar met jouw stilte in…
7
Bezig met laden