Als de ochtend niet meer aarzelt
en het licht niet meer twijfelt
zal ik opstaan,
zal ik eindelijk spreken
zoals ik dat al dagen beloof.
Als mijn voeten niet meer slapen
En hun sluimer mij verlaten,
dan trek ik mijn schoenen aan.
dan volg ik het pad van mijn verlangen
echt, ik zal het doen.
Als de lucht niet meer drukt
en het gras niet…
Ik doe nu de dingen
waar jij nog altijd in leeft —
de zachte gesprekken
die nooit uit de lucht vielen.
Ik voer ze uit,
zoals men bloemen plukt
uit een veld waar niemand meer komt.
Wij dachten het leven
als een droom,
een traag verschuivend licht
op muren van verwachting.
En nu ga ik,
zonder jouw stem in de wind,
maar met jouw stilte in…
91
Bezig met laden