Alle inzendingen van Namasté

met het zomerdak naar beneden rijden we over de snelweg die leidt naar een zonnige plaats waar jij de liefde een bebouwde kom geeft jouw haren wapperen in de wind als een vlag die de "dag van de liefde" viert je lacht terwijl je me aankijkt, met de meest verwachtingsvolle blik wat voelt dit overweldigend dat jij zo tevreden met mij bent…

ze heeft een grote mond maar haar staart hangt tussen haar benen ik heb het definitief uitgemaakt voor deze onzin laat ik me niet lenen ze haalde het bloed van achter m'n nagels en verwachtte niet dat ik zo zou reageren ik begon over die ander die ik niet kan vergeten ineens begon haar hart te propageren ik denk nog steeds aan haar zij…

Pijn, voel m'n hart, voel m'n tranen Breken bij het aanzien van een videoband Gevonden tussen stoffige paperassen Op de zolder, in de lappenmand Pijn, voel m'n zware ademen, voel de zenuwen Ongecontroleerd worden, net als m'n gevoel Bij het aangezicht van ons verleden Een in duigen gevallen warboel Pijn, voel de blik in je ogen…

Gewoon een zandbak waar twee kinderen spelen van net acht jaar oud, en toch alsof ze al jaren lief en leed delen zij geeft eventjes die plastic schep hij geeft eventjes dat emmertje zand en allebei hopen ze stiekem op eventjes een aanraking van elkaars hand maar hun kansen op een aanraking is als zand tussen hun vingers door gegleden het…

Ze steekt de stekker in het stopcontact en trekt het witte t-shirt over de strijkplank. Ze draagt het graag ruim een paar maten te groot, ookal is ze prachtig slank. Ze slaapt er vaak in en heeft verder geen nachtkleding nodig. Ze voelt zich er prettig in en ik kijk er met pretoogjes naar als ze het aanheeft. Nachtkleding blijkt dan overbodig…

messen steken in mijn lichaam als ik jouw tranen zie stromen in mijn eenzame herinneringen smekend in oneindig verdriet opdat je terug zult komen ik leef opeens in een andere wereld nu herken ik de onbetaalbare waarde van jouw onbereikbare hart waarmee je mij vijf en een half jaar seconde na seconde de liefde verklaarde stond je maar weer…

Vaarwel klassieke eetkamer hoekbankje in zes kleuren rood Herinneringen te meer brengen mij in ademnood Vaarwel tweepersoons eiken bed witte luchtige deken Herinneringen te meer die wonden in mijn hart steken Vaarwel klavier en leren bankstel beiden in donkerbeige kleur Herinneringen te meer ik mis jouw klank en geur Vaarwel pitoreske…

He, verdikkemme was het maar waar was het maar zo makkelijk de weg te vinden naar haar Ik druk de Tomtom op de voorruit geef de koers in, de snelste route naar: gevoelsmens, blauwe ogen, lang en slank lief karakter, romantisch aangelegd een vrouw van heb ik jou daar Maar helaas... Tomtom is de weg kwijt Sneeuw op het beeldscherm, hoop…

De struikgewassen in de middenberm wiegen op de zuiging van het voortrazende verkeer Ik neem een hijs van m'n sigaret draai van de A3 naar de A1 op het Duitse wegennet Verliefde gedachten draaien hun omzet Bomen, struiken, huizen, hoogspanningsmasten Zwarte silhouetten, ze flitsen aan me voorbij Het zijn er nog duizenden tussen haar en mij…

Ik wordt wakker, het is laat op de middag Draai m'n gezicht opzij Kijk naar de vrouw, zo mooi en volmaakt Terwijl ze langzaam ontwaakt Liggend in mijn armen Om zich aan mijn lichaam te warmen Ze opent langzaam haar ogen Kijkt me vervolgens lachend aan Haar heerlijke, genietende blik Centimeters voor me Dan zoent ze teder mijn hals Streelt…

Goed gemutst gaat haar schoonheid over straat Ze heeft een uur voor de spiegel gestaan Haar voetjes dansen over de trottoirtegels De eerste zomerse dag breekt aan Glimlachend wandelt ze door de straten Een mand vol lekkernijen onder haar arm Ze is de mooiste jongedame van het dorp Als het ochtendzonnetje, stralend en warm Ze lacht schuchter…

Het jongetje loopt alleen door de droogte van de woestijn zijn vader en moeder verdwenen kan al maanden geleden zijn hij heeft geen idee hoe rijk wij westerlingen zijn hij heeft geen idee zijn leven beperkt, zijn wereld klein Wat hij ziet is leegte de eindeloze woestijnvlakte het grote gevaar dat het leven van zijn zusje afpakte De zon…

Gekleed op het weer dertig graden of meer in de auto, op de snelweg naar het strand richting de zon die op ons gezicht brandt Je zet de radio harder de wind speelt met je haar gooit alles door elkaar het kettinkje om je nek de kraag van je hemd alles waait van z'n plek Maar dán je lach je blik opzij je blauwe ogen kijkend in die…

Jij Jouw liefde Groots als een bos In een eeuwige lente Maar mocht er een blad vallen Dan weet ik ervan…

Vanavond is het feest Want jij bent in mijn woordenboek geweest Je hebt je daar lekker genesteld alle woorden door de jouwe vervangen want van die van jouw hou ik het meest Vanavond ga ik uit m'n dak Want jij hebt met het grootste gemak alle pannen eraf gegooid Jouw zonnetje scheen naar binnen en alle ruimtes waren binnen no time…

Het is een koude oorlog De wolf huilt, de wind schreeuwt Bomen, van hun blad ontdaan Staan naakt in lijdende rijen opgesteld Ingesneeuwd Massieve nevel bevriest op boomschors Takken hangen verlamd in het ochtendgrauw Het gekras van koukleumende kraaien Weerklinkt in de harteloze winterkou Omgeven door seizoensgebonden gebreken Smult een…

Het wordt al donker ‘t is stil op het strand enkel de zee die ruist onafgebroken en de wind blijft wild in het donker rondspoken... Gooit je lange, krullende haar in de war terwijl het zand tussen je kleren zaagt en mijn shirt dat jij draagt wappert als een vlag je legt de uiteinden in een strik ik gaf het je, als antwoord op je vragende…

De zee torst haar golven glinsterend in de zon trots Terwijl het strand zich dag in dag uit verzoend met de zomertoeristen Bepakt met zwemaccesoires zonneschermen, picknickmanden en huilende kinderen jagen ze het ruisende zeegezang naar de achtergrond Des avonds hangt de geur van aangekoekt frituurvet baby- en hondeplas als een…

Kijk je me weer zo aan... Je weet wat dat met me doet Ik raak totaal van slag Smelt voor die blik En onbetaalbare glimlach Jouw azuurblauwe ogen Opgewonden starende liefde Doet mijn hartslag verhogen Noem je me weer zo... Je weet wat dat met me doet Ik raak totaal van de kaart Voel verliefde lichaamscellen Steigeren als een paard Jouw…

Als één brok liefde Ik geloof mijn ogen niet maar zij kijkt dwars door me heen valt mijn hart binnen en verklaart het tot haar gebied Ze verandert de dorre bodem in vruchtbare grond en laat haar oevers er landen Ik stroom mee op haar liefde en draag haar op handen Als één brok liefde Ze verkent m'n innerlijke vertrekken loopt langs…

Carl Barks was de man die Duckstad heeft ontworpen Gansdorp, Walvisdam en andere steden en dorpen Met de wereldberoemde inwoners Willie Wortel, Dagobert Duck De zware jongens, Zwarte Magica en natuurlijk Guus Geluk Een geschatte 6300 pagina's in de jaren veertig tot zeventig onstaan Nog steeds worden er schetsen van Barks strips…

Daar ligt ze Gesloten ogen Mondhoeken vrolijk gebogen Haren als een waaier over het hoofdkussen gespreid Haar linkerhand hangt over de bedrand De tastzin van schoonheid Ze is op reis door dromenland Op een fluisterend "Ik hou van je" wordt half in slaap met "hmmm…ikookfjou" gereageerd waarna ze zich wegdraait en je met alle…

daar staat ze bijna naakt met enkel mijn witte hemd aan komt ze dichter bij me staan haar kraag omhoog haar mouwen opgerold haar lange, slanke benen veroorzaken vuur tot in mijn tenen daar staat ze hoe ze naar me kijkt bijna ontvlammend veel sprekend en verlangend het witte hemd langzaam nat wordend steeds verder onder de douchestraal…

Het strakke katoenen gewelf Een hemelsblauw wonder Duizenden lijntjes lopen Van rechtsboven naar linksonder Haar tweegespan beweegt In het door ouderdom aangetaste Met hier en daar een kale plek In het verbleekte uitgewaste Spelonken onder het zitvlak Sierlijk openend met elke tred Witte strengen strekken zich als tralies Derrière achter…

Elf uur 's ochtends op een zomerse zaterdag ik kijk uit het slaapkamerraam daar staat ze, die spetter van me met de spons in de aanslag Haar handen vegen zeepsop over de motorkap van haar prachtige auto, maar met haar schoonheid vergeleken is zelfs zo'n Mercedes bolide een wrak Haar armen in rijmende beweging met haar achterwerk, heen…

Glimmende billen in shiny shorts in het natte zand in mijn blikveld vol verleiding In haar hand houdt ze mijn hand In haar ogen houdt ze mijn fantasieën Mijn hand glijdt langzaam langs haar navel naar beneden achter het zachte witte nylon zoekt met vingertoppen strelend de weg verder naar het eindstation Ze sluit haar ogen in extase…

Liggend op m'n rug in het tweepersoonsbed met een dichtbundeltje voor m’n gezicht van een schrijfster genaamd Gurien Kwantes neem ik nog een slok uit de halflege whiskyfles dan hoor ik de deur zachtjes open gaan en vervolgens hoe de insluiper een romantisch muziekje opzet als zacht bespelende achtergrondklank verraadt van haar binnenpret…

Vijf jaar geleden vroeg ik me af hoe het over vijf jaar zou zijn, in dit leven... Nu vijf jaar later denk ik aan vijf jaar geleden en zie het als een vorig leven Een compleet ander bestaan... Andere woonplaats, ander telefoonnummer Andere doelen, andere plannen Andere vrienden, andere huisdieren Andere baan, andere auto Andere relatie,…

En dan denk je het gevonden te hebben ze kijkt jou aan, jou alleen diep in je ogen haast dwars door je heen En je laat je erin meegaan de bevestiging wordt geen moment weerlegd zelfs onderstreept door die blik in haar ogen en in de lieve woordjes die ze zegt En je laat je verleiden landt nog dezelfde nacht in haar bed en ze zegt dat het…

Ik dacht: ik schrijf eens een gedicht Dichterbij de waarheid kan ik niet komen Want als ik mijn liefde voor jou op deze manier belicht Dan lees jij waarover ik 's nachts lig te dromen Ik dacht: ik stuur hem maar meteen per mail Sneller kan ik het jou niet laten weten Die nacht met jou betekende voor mij erg veel Hopelijk ben jij mij net zo…