Brechtje (deel 4)
ze heeft een grote mond
maar haar staart hangt tussen haar benen
ik heb het definitief uitgemaakt
voor deze onzin laat ik me niet lenen
ze haalde het bloed van achter m'n nagels
en verwachtte niet dat ik zo zou reageren
ik begon over die ander die ik niet kan vergeten
ineens begon haar hart te propageren
ik denk nog steeds aan haar
zij die de ruzies in mijn relatie
onbewust een graadje hoger liet oplopen
verbrijzelde mijn navigatie
nu ben ik alleen en hoop
dat ik van Brechtje ooit iets weer hoor
zij was het die me wakker schudde
maar zij had enkel voor mijn problemen oor
niet voor mijn hart
had ik haar moeten vertellen
hoeveel ik haar bewonderde?
zal haar antwoord iets in me herstellen?
of krijg ik dan het oude verhaal te horen:
"Haico, ik was je psycholoog,
ik deed gewoon m'n werk,
sorrie dat ik jouw hart bedroog..."
Geplaatst in de categorie: liefde