Alle inzendingen van Namasté

Twaalf uur radionieuwsdienst verzorgd door het ANP Vandaag werd de gereconstrueerde A2 geopend Er zijn nu 24 rijstroken per rijrichting tussen de metropolen Abcoude en Vianen maar sinds het verbod op fossielle brandstoffen gaan de meeste mensen fietsend of lopend en meestal via de in de 2020 gesloten busbanen Fortis-Bank is failliet…

Het strakke katoenen gewelf Een hemelsblauw wonder Duizenden lijntjes lopen Van rechtsboven naar linksonder Haar tweegespan beweegt In het door ouderdom aangetaste Met hier en daar een kale plek In het verbleekte uitgewaste Spelonken onder het zitvlak Sierlijk openend met elke tred Witte strengen strekken zich als tralies Derrière achter…

Ik smachtte naar haar Belde haar op, en vroeg: "Kun je komen? Ik mis je Krijg maar geen genoeg..." Nu loop ik hier door de nacht Koude regendruppels over m’n wangen Teleurgesteld... Ze heeft vanavond geen tijd Voor mijn ondoofbare verlangen Ik leun op de brugleuning Het loopt tegen middernacht Ik kijk naar mijn schaduw Aan de oppervlakte…

Met opgestroopte mouwen ging hij aan het werk want hij wilde zichzelf aan zijn baas bewijzen Hij was blijkbaar sterk... Zijn jaarcontract liep ten einde en zo vroeg hij aan zijn baas Wat is het vervolg? Hij dacht aan opslag en een vaste baan Hij was blijkbaar dwaas... Zijn werkgever vertelde: "Iedereen rookt te vaak drinkt te veel…

De weg is leeg Loopt stapsgewijs omhoog Maar kilometers lang En eindeloos rechtuit Naaldbomen tientallen meters hoog Als zwarte gestalten Aan weerszijden van de weg De maan schijnt zwak Verft de hemel donkerblauw Het einde van de helling komt in zicht De bebossing houdt acuut op En plots loopt de weg weer naar beneden Een gigantisch dal…

Ik kijk naar jouw lach Raak positief van slag Alsof ik in de spiegel kijk van mijn hart Een scala aan gevoelens rijk In alles overeenstemmend In jouw zee vol liefde zwemmend Je doet het me wel aan als ik je voor me zie staan Ik weet dat je me bemint De manier waarop je met me praat jouw woord mijn snaren vindt Hoe je me vasthoudt en zoent…

Een fraaie open plek Ergens in de schemer van de avond Onder de laagstaande Spaanse zon De eerste keer dat we hier zijn Sinds ons verblijf hier vanochtend begon Het kringetje van acht vrienden Vermaakt zich uitstekend Gezelligheid, gedachtewisseling, gesprekstof Rondom het kampvuur, bij gitaarmuziek Met z’n allen veertien dagen op verlof…

Vijf jaar geleden vroeg ik me af hoe het over vijf jaar zou zijn, in dit leven... Nu vijf jaar later denk ik aan vijf jaar geleden en zie het als een vorig leven Een compleet ander bestaan... Andere woonplaats, ander telefoonnummer Andere doelen, andere plannen Andere vrienden, andere huisdieren Andere baan, andere auto Andere relatie,…

Daar staat 'ie weer Die vaas... en ik heb weer die beelden Sorrie dat ik het zeg, maar: Verdomme! Hij staat er weer die kutvaas en de fragielheid druipt ervan af Een bosje lavendel met bruine stengeltjes en blauwe bloemetjes Het is veranderd, het was mooi maar het doet helemaal niets meer het is uitgewerkt tot het minimale in kracht…

Een mast en eigen baas arbiter op een botter in een gevecht met de zeeboezem Onverwondbaar en hoogbouwend sla jij jouw golven om mijn oren in het vaarwater van mijn hart Eenmaal staande op vaste bodem hoor ik nog steeds de golfslag ruisen maar de herinnering verwatert Ga voor me staan, nog een keer en overspoel me met jouw liefde laat…

Bed van bruine bladeren sommige bladeren verwaaien en andere blijven plakken aan het laagje modder op het asfalt met sporen van voorbijgangers sommige sporen weggesleten en andere blijven zichtbaar in het laagje verleden tijd een bed van bruine bladeren op de bodem van mijn hart…

Bedankt gedichten.nl dat ik mijn hart kon openen door hier te dichten Bedankt ook schrijvers en lezers directie en redacteurs reactie- en cijfergevers Jullie zijn "More than words" Bedankt dat ik mijn emmers vol woorden hier kon legen Ze lopen vanzelf weer vol, dus... I'll be back in tweeduizendnegen ---------------------------…

Hawtelijk bedankt Ik pwaat nof wat onhandif Maaw doet niet eenf pijn…

Ik ging door zware stormen Om bij jou aan te kunnen komen Dwong me in de moeilijkste vormen Voor de liefde van mijn dromen Ik ging zo ver als ik kon Wilde je eindeloos gelukkig maken Schoot mijn passie per kanon Om jouw hart vol te raken Je hebt mijn liefde opgedoekt Gewoon omdat de jouwe op was Hebt onze toekomstdromen afgeboekt En uitgekeerd…

Blijf bij me vannacht al weet ik wie je bent en dat je de boel bedriegt, ik geniet van jouw aandacht zo mooi en ongekend Hou me nog even vast zeg het nog een keer ik hou... van dat wat mijn hart verrast iedere keer weer Ik weet, je moet zo gaan er wacht iemand op jou bij jouw thuis, wacht nog even met opstaan jij, mooie en lieve vrouw…

Een bijziende Piet in Schagen dacht dat er gewoon dakpannen lagen Hij viel door de schoorsteen naar beneden 't is echt lang geleden dat we hem zo zwart zagen…

Als een geel oormerk hangt zij aan mijn dichtwerk In psychedelie overmant mij haar evangelie Als een sequoia vertakt zij zich in mijn aurora Als de biceps van verleiding als adrenaline-verbreiding Zij is de gaarkeuken van mijn innerlijke vertrekken ik loop op zes cilinders met vierentwintig kleppen... ...oogkleppen…

Weet je wat het is schat? Ik móet gewoon even met je haren spelen en je nek een zoen geven en even met je tutten want het is gewoon heerlijk om even kracht uit jouw liefde te putten Kijk het zonnetje schijnt eindelijk weer, wat een zaterdag heerlijk gewoon Kom, dan gaan we buiten zitten We hebben er nu tijd voor de boodschappen zijn gedaan…

ik zie haar lopen in mijn dromen in de tropen vol warme herinneringen vol van tekort komen haar haren bewegen langs haar rug ik volg haar genegen en wil haar weerhouden maar zij loopt te vlug ik verlies haar uit het oog niet uit mijn hart haar schaduw maakt een boog verdwijnt met haar mee op het hazepad ik slaap niet graag meer…

Brechtje neemt me mee naar de binnenkant van m'n hoofd ze heeft een universele sleutel en ze opent elke kamer en ruimt de rommel op en ze zegt hoe ik het zo netjes kan houden en zegt dat ik mag houden van mezelf Brechtje stelt me vragen die ik beantwoord met een spiegel waarin mijn verleden me beangstigt maar de werking van haar woorden…

Brechtje, de tijd staat stil val in mijn slapeloze rede en de klok zal verder lopen als je je openlaten wil geef me de tijd terug geef me de tijd de wijzers Brechtje, waar is de geur gebleven de tremolo van jouw harp verdisconteer de noot de snaren ontbolsterd verweven twee pedalen diepgang twee diepe dalengangen keuze in tijd en…

laat me maar ik zal je wel vergeten dat jij een levend droombeeld was verwerk ik schrijvende in hartenkreten lees me maar de woorden van mijn lippen die droomden van jouw aanraking zijn niet meer te remmen en slippen ik gleed uit op jouw gladde alter-ego waarmee jij je dagelijkse brood verdient ik was client van een soort bordspel…

ze heeft een grote mond maar haar staart hangt tussen haar benen ik heb het definitief uitgemaakt voor deze onzin laat ik me niet lenen ze haalde het bloed van achter m'n nagels en verwachtte niet dat ik zo zou reageren ik begon over die ander die ik niet kan vergeten ineens begon haar hart te propageren ik denk nog steeds aan haar zij…

aldoor had ik hulp aldoor hielp het me niet nu ben ik wakker geschud en zing een nieuw lied god, wat had ik problemen die enkel ik zelf zag de hulp die ik van Brechtje kreeg gaf mijn hart de genadeslag want ik werd verliefd op Brechtje de psychologe die me moest helpen en onbewust kraakte ze mijn relatie liet haar woorden mijn hart overstelpen…

ik zit er weer tegenover haar haar open blouse haar strakke taille zo zit zij daar haar lange benen, over elkaar en ik zak weg... zak weg in m'n dromen zie een blij ietwat verbaasde blik in haar ogen zie haar dicht voor me staan bijkomend van de schrik laten we ons gaan vallen haar lippen op de mijne, over elkaar dan slippen…

In de kamers van mijn hart Dicht liefde passionele monologen Sterven vereenzaamde gedachten Onder druk van een leger gevoelens Voor de vrouw in mijn psychologe We eindigen het consult Ik weet wat er nu komen gaat Want voordat ik naar huis ga Geeft ze me weer die warme hand Terwijl ze heel dicht voor me staat Kortstondig lichamelijk contact…

Schatje, wat heb jij een kracht Je moest stoppen met je tabletten Hebt ze vijf jaar lang moeten slikken Nu moet je lichaam zichzelf compleet resetten De eerste dag na het stoppen zat je als een junk op de hoek van de bank Je spieren verkrampt, je hartslag honderdzestig Je benen loodzwaar, je rug stijf als een plank Petje af voor jou Schatje…

Dikke regendruppels kletteren op de bladeren in de takken boven me verlinken de verbeelding Heb deze nacht gewonnen mijn zonnetje verloren maar niet vergeten… …achter mijn gesloten ogen Met haar ogen vol hunkering en haar armen elegant gestrekt naar mij schrijdt ze over de catwalk de meest directe weg langs de spotlights van mijn…

als ik een ster zie vallen dan wens ik mij jou weer dichtbij mijn hart je bent nu bij hem en messen boren gaten in de vervallen bloedvaten van mijn hart ik vecht tegen beelden die mij martelen en glassplinters dartelen in mijn hart hoewel ik niet meer slaap droom ik onophoudelijk van jou de allerliefste, mooiste vrouw maar met een…

messen steken in mijn lichaam als ik jouw tranen zie stromen in mijn eenzame herinneringen smekend in oneindig verdriet opdat je terug zult komen ik leef opeens in een andere wereld nu herken ik de onbetaalbare waarde van jouw onbereikbare hart waarmee je mij vijf en een half jaar seconde na seconde de liefde verklaarde stond je maar weer…