Alle inzendingen van Nemo

Het vel over een dorre stronk naast Vlees door razernij verscheurd en Een necrotiserend karkas waar Narcissen om brullen van het lachen Maar één zal hij eens zijn Één met de geurende lucht Één met de warme aarde Één met het zoete nat Totdat hij glundert als een narcis En alles voor niets blijkt te zijn geweest…

Mijn hoofd bouwt muren Buiten mijn weet om Mijn hoofd slaapt nooit Ik wil het niet aanzien Maar Slaap laat niet toe Totdat Schaduw mij toelacht En ik mijn metgezel weer zie Onverschrokken, immer eerlijk Duisternis luidt zijn naam…

Ze wacht al bij de halte Mijn lijf schokt van de kou Maar in mij brandt die smacht Opdat ze mij zal zien staan Reeds wachtend op haar blik Laat de kou mij niet rillen Maar de warmte uit mijn hart Zo mag ze mij niet zien voorbijgaan Ze stapt in de verwarmde bus Ik snap mezelf niet en voel me leeg Konden haar ogen me maar verwarmen Opdat…

De penetrante kilte ontvang ik onbewogen Zoals zij mij met haar blik terechtstelde wanneer ik er was Ik voel mijn ontbloedde spieren hijgen naar rust Zoals een manie opstak door de wijze waarmee ze over mij sprak Mijn ogen zeuren bij het zien van de onbevlekte hemel Zoals de dagen dat ze naast mij ontwaakte en ik haar mooie gezicht zag Mijn…

Ik laat me vallen In vol ornaat De muren versnellen Mijn adem stokt Een mislukte lach Mijn tanden ontbloot De druk in mijn brein De pijn die bevrijdt Het staat vast Verplichtingen zijn weg Mijn gedachte gegeven Ben verlost En niemand die het weet…

Hij heeft een jolig gezicht, Zoals die modieuze menen Heeft een zeer gedegen auto En heeft het voor het zeggen Zijn gezin is heel erg blij Papa is toch zo’n goeie Hij geeft geld en macht Doordat hij zo hard werkt Totdat vader doodging En zoonlief bedroefd was Omdat wat zoonlief sierde Rond hem louche heen lag Wat de gezonde geest…

In verdriet gevallen ontmoette ik haar. Zij luisterde naar me en gaf me een kus. Ik ging te bed en ontwaakte van daar. Haar stille gemis in mij maakte me ziek. Zo was ik verblijd, toen ik haar weer zag staan. Alleen zij liet me toe, zo bedroefd dat ik was. Door onze jaren trouwde ik haar en we zonderden ons af. Maar de tijd werd mij onbekend…

De standvastigheid is mij Ontnomen door het lot Waartegen ik noch anderen Zich kunnen wapenen. Ik zal het pijnlijke lot moeten Leren te willen, om te kunnen Leven met het lot, en datgene Gewillig te nemen, welke mij schaadt Dan pas laat de roest los welke mij Weerhoudt mijn geest te bewegen naar alle Standvastigheid, niet verzwakt door…

Je ben nu echt weg, Zo ver dat ik blind Geworden ben voor al Het moois in de mens. G-d had mij de ogen Mogen ontnemen bij Het onwaken uit Het niet-Zijn Zodat ik nooit meer Reden had gemis te kennen En ik uit kon kijken Naar het wederkeren Van het niet-Zijn,…

Ik heb gevraagd Ik heb genodigd Mijn hoop was bevestiging Maar een ‘nee’ werd mij gebracht Zo kan ik concluderen, Dat een vriend geen vriend is, Wanneer hij niet helpen wil; Een bodem te vormen, Waaruit meer vrucht ontspruit Dan er zaden nodig zijn geweest.…

Ontwrokken van mijn leven Betreed ik een noodlottig Pad welke een broeierij Is van kranke gedachten. Ik heb mezelf geen keus Kunnen opleggen, gezien Mij de wil om te kiezen Door de levenden gedood is. De redenen om mijn leven Niet van voortgang te ontnemen, Is even zeker als een Opperwezen Voor de zoekende agnost. Het enige wat zeker…

Een vrij omvangrijk gebaar begroet Zijn huichelarij waaruit hij zich voeden moet. Zowel bekeken als bejegend als bescheten Als belogend betreedt hij zijn levensbron Slechts de serene stilte kan diens geest Voeden als brood de armen hun darmen Nog niet gered noch verloren beseft hij Dat hij niet kan opdat hij niet kiezen wil Waarvoor…

Mijn liefde voor haar Op maagdelijk blad gebeukt Met grootste zorg geschonken Aan de liefdeskleurige bus Een antwoord van haar Zonder enige hoop verwachtend Laat op zich wachten Naar ik heb verwachten Met bloedeloze kilte bevangen Leef ik naar woorden Van haar de geschrevene Zich niet latend bekoren Ik weet niets behalve Mijn liefde…

Zoekend naar een rode Diamant, kan je gedachten Meesleuren, naar datgene waar Rede zich niet huist Klare grotten lokken levens Te zoet opdat ze Niet bezocht wil worden Door enig redebegiftigd zijnde Iedere zorg dient dit Wezen te verleiden tot Het Wijzenrijk, omdat hij Niets anders kiezen kan Welke niets weten wil…