Huichelend geweten

Het vel over een dorre stronk naast
Vlees door razernij verscheurd en
Een necrotiserend karkas waar
Narcissen om brullen van het lachen

Maar één zal hij eens zijn
Één met de geurende lucht
Één met de warme aarde
Één met het zoete nat

Totdat hij glundert als een narcis
En alles voor niets blijkt te zijn geweest

Moraal Olaf

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 292