licht danste op het plafond
ik proefde het gouden schijnsel
dat mijn gezicht bewoog
zacht als de muzieknoten
die dwarrelend als een
ragfijne sluier mijn huid
beroerden, zich schikten
naar de contouren
van mijn lichaam
tot ik de kleuren hoorde
van jouw onverwachte komst
je voetstappen, grijs en koud
doorkliefden mijn ruimte
ik probeerde…
je aait het witte licht
maar raakt niet alle vlakken
krijgt het vuur niet te pakken
en vlamt alleen kortzicht
nog net niet rijp genoeg
om volledig te worden genoten
ben je al in het glas gegoten
waar je enkel leegte verjoeg
langzaam drink ik je terug naar het begin
waarbij ik doorslik wat niet smaakt
wat rest zijn druppels goede zin…
898
Bezig met laden