Lichtvoetig, lichtjaren
voor de boeg.
Een veertje in de wind,
wolken onder schoenen,
even.
Zwaar, moedig, zoekend,
bergafwaarts
door het hoge gras,
laarzen een maat te groot.…
Ooit ontkiemt
klein en teer,
een wereld
die je opent.
Stevig geworteld,
reikhalzend
strek je je
onwankelbaar uit.
Je groeit
en bloeit,
takken zwaar bevrucht.
Een last even
en dan
loslaten.
Je krimpt ineen
de wind waait
verhalen
door je bladeren.
Je schudt ze
van je af ?
Of laat ze
met de regen
zachtjes gaan ?
Is er…
473
Bezig met laden