Ik sta stil
ook de bomen luisteren
naar jou
en de dagen
verlopen tot een zachte zucht
hoor de bladeren
zacht ruisen
onder de klanken van jouw zinnen
vertel je jouw verhaal
en wij tellen de samen
de jaarringen van jouw hart…
in die droom over water
of over glas
zag ik de dagen voor me,
maar bleven vragen liggen
voor later
ik was daar niet
maar hoorde wezens van papier
in een verheven stad
onder een heldere nacht
zacht zingen
was je maar hier.…
Aan bovenaardse conceptie
doet een fout geen hinder.
Innen jaren kleine lieve minnen
nemen oude persoonlijke queestes.
Rode strepen tonen unieke vetes.
Waaronder xylofonen ijzig zingen.…
Over groene velden, blauwe meren
zo ver het oog aanschouwen kan,
waait de wind er door je haren
maakt de rust stress vleugellam
Daar is water, zeeën ruimte
ondanks dat de Zuiderzee is ingedamd
vind ik er vrijheid en Van Ruysdael luchten
in het schone Friese land.…
Aan het einde van de middag,
als de zon langzaam verdwijnt
harmonieus kleuren vervagen
en mijn horizon verkleint,
sta ik dichter bij het leven
en lijkt het of dat de tijd,
die ons is gegeven,
overgaat in eeuwigheid.
Dan loop ik met jou over wegen.
Praten zachtjes, hand in hand
over liefde, over leven
tot de maan de zon vervangt.…
250
Bezig met laden