Alle inzendingen van Paul van Cappelleveen

Ik ben op handen en voeten vergaderd, volwassen als een baby, volwassen als een aap. In deze houding wordt alles onwezenlijk. Onwezenlijk snel, in onwezenlijke haast: andermans armen en andermans romp schieten daarboven jagend voorbij. Als kogels. Als wolken. Als lijkenlucht. Zo vliegt de dag de tijd vooruit en is de slang het meest volwassen…