Tijd voor een sigaret
netgedicht
Een groene en een bruine vlieg vermeien
Op de tafel naast mijn schoot
Soms op mijn blote been of tenen
En ik drink koffie
Een vuilniswagen met klagende sirene
Doet mij een verte beseffen
Die ik zien, voelen
En ook niet doorgronden kan
Ik vergeet alles
Tijd om me weer op de liefde te storten
Nog één keer vullen dat leeg
Wanhopig ongewassen…