Alle inzendingen van Peter

De dag is gekomen dat mijn benen het begeven Omdat de weg van leven langer is dan ik lopen kan Laat het loslaten jou niet weerhouden De weg naar de einder verder te gaan De dag is gekomen dat mijn longen leeg zijn Omdat de weg van leven een langere adem vraagt Laat het verlies jou niet beletten Want de vaart der volkeren kent geen einde…

in passie verknoopt jongt zich het leven uit heden een toekomst een blijde boodschap die zich weerspiegelt in ouders ogen onder moeders hart rijpt ontwarrend wat zich laat verwachten creëert het ongeboren geluk zich een verbeelding op roze wolken dichten gedachten dromen die grootser dan groots door het echte wonder overtroffen…

elk jaar als lente winter verslaat scheurt de kalender het laatste blaadje die van jouw geboorte dag en maand onthult elk jaar als bloesem ijzel dooit blijken we rijker gezegend met de liefde die jij fonkelt en stralen laat elk jaar als bloem knop verlaat feesten wij het geluk dat jij brengt in de harten en levens die jou ontkiemden…

vriendschap groeit zich één ziel in twee lichamen vergroot het geluk verdubbelt vreugden en deelt het verdriet vriendschap geeft afstand ogen stilte een stem is onafscheidelijk een kind - een poes leeuw, hond of kabouter vriendschap biedt houvast aan de eerlijke spiegel die waarheid spreekt uit sympathie en empathie begrip…

vriendschap gelijk kinderen klautert de horden vallend en opstaand roetsjt zij geluk van samen zijn vriendschap grift zich herinnering van ruiterlijke ridderlijkheid die zich klonen laat zoals een paardenbloem haar nootjes blazen laat vriendschap deelt en speelt gunt elkaar de bal ravot zich een stalen ros stift het leven gelijk…

het leven is als reizen in een boek doorheen de bladeren van dat wat al geschreven is een roman ook die je niet weggooien kunt of dichtklappen wilt noch teruggeven aan de uitgever waar de jaren verjaren doet verlangen naar meer ons nieuwsgierig de vingers de bladzijdes omslaan het vervolg van de expeditie de voleinding open nog…

in de vroege dagen van het voorjaar waar de tijd 8 maart kalendert vieren wij de liefde voor later die veertig jaar geleden in het land van maas en waal toen lente jullie leven nog bloesemde elkaar werd beloofd het erewoord van toen bevruchtte zich tot doorgegeven leven dat rijpend aan zoete lenteregens een lange zomer kondigde waarin verfrissende…

of ik anders ben anders dan wie of wat omdat ik een kleurtje heb of een ander geloof omdat ik tegendraads ben of anders geaard arm ben – of rijk juist weet je ik ben anders net als jij met eigen aardigheden eigen hebbelijkheden ook gewoontes en tradities grillen en grollen ook en weet je hoe uniek ook het jezelf zijn dat maakt…

waar onuitgesproken het wéten en het zíen de ander bewegen laat ieder langs eigen weg is sterk het fundament voor het levenspad waar de een de ander volledig en aandachtig proeft en verslindt worden gretig volhardend de jaren van passie gekauwd en verteerd waar liefde hen leidt tintelt en bruist het verdubbelt zich hun geluk in…

waar heel nederland als de romeinen ooit onder een hemel vol sterren smachtend lonkt naar een blinde afspraak met kennelijk verzwegen liefde nestel ik mij in het zeker weten van vurige hartstocht doorheen de jaren die zich vlammend wakkerde tot zekere geborgenheid waar in cupido’s vizier met rozerode romantiek de geschoten pijlen…

* je bent hier altijd welkom – wel, kom dan mijn ankerplaatsen voor ontmoeting en gesprek vind ik in stad en land reizend langs ’s heeren wegen zijn de uitspanningen talrijk die pleisterplaats bieden altijd welkom hoor maar je blijf er een cappuccino een twaalfuurtje wellicht de rode loper echter van persoonlijke gastvrijheid…

lieve leven leer je is vastpakken om los te laten groeien van kind tot persoonlijkheid leven leer je kent geen protocol is een zoektocht doorheen de jaren meer en meer naar wie jij bent leven leer je is omgaan met de dingen die overkomen in voor- en tegenspoed die jij creëert ook met wie en wat jij bent leven leer…

waar de jaren samen de belofte van trouw tot robijnen slinger ringt weet je wat liefde is elkaar kennen leren door en door weten wie je bent blijvend ook door dik en door dun elkaar schouder bieden in lastige tijden of ruggensteun genietend ook van kus of knipoog bij het samenzijn elkaar verwonderen door te kijken met elkaars…

• voor lenie klein maar dapper - groot van stuk was ze niet - maar een persoonlijkheid groter dan groot want waar zij is - ook al zie je haar niet - daar juicht een toon daar klinkt een stem “ thuis” was en gaf ze aan haar grote liefde en wat zij samen hadden kinderen en kleinkinderen en waar zij is - weten wij - daar juicht een…

daar waar zij stil lijkt te staan doet de tijd van het jaar ons even halteren wijlen wij terug naar voornemens en wensen die vervliegend vervagen in ons theater van tijd daar waar zij stil lijkt te staan spiegelt de tijd van weleer ons het weten tot begrijpen dat grenzen niet kunnen bestaan dat wij alleen kunnen sprankelen tot stallende…

- voor lydia (lepidoptera) de vlinder zich ontpoppend in ultieme pracht uit haar broos brekend huis is er het weten onvermijdelijk - maar te vroeg toch - gekomen is zij de tijd van gaan ons latend een bloemenlezing van herinnering de energie tot voortgaand leven geworteld in jouw stralende blijdschap jouw vlindereigen fladderende onrust…

dag lieve dag lieve dochter dag lieve mijn véél te vroeg voor jou voor mij voor wie jóu lief hebben moet ik het zeggen dag lieve dag lieve dochter dag lieve mijn jouw pracht jouw praal jouw wezen ik koester ze stil in wie ik ben in wat ik doe jouw denken jouw doen jouw idealen ik breng ze stil aan de ander in doen en…

in de laatste maand op de zevende dag vieren wij van ridder ravot van duimelot tot kleine ding de groeitocht van wiegklein naar pinkeltje groot jouw jaartjes tellen nu vijf in getal net zoveel als bij jou thuis nu mensen wonen papa patrick en mama jacqueline immers maken jou naast noa’s kleiner broertje ook boaz’ grote broer!…

De laatste knuffel aan hem, als man gegeven Kijk hem nog even diep in de ogen. Ik hoop dat je veel plezier mag beleven Ieder advies op een schaaltje gewogen Kijk je wel uit en doe geen rare dingen Moet ik je ophalen of kom je zelf wel thuis Net zoals mijn andere zoons hem voorgingen Want zij vonden altijd blindelings hun huis De eerste berichten…

in de lente van de jaren kruisen zich de laantjes van leven waarin bij het verder gaan zich geurend de liefde strooit die om – voor en met elkaar de armen spreiden tot zomereik op de takken waarvan van heinde en ver zwanger de wolken zwevend en dartelend de schatten enten die het leven kleuren doen rond het bloeiend hof lacht zich het…

als ik jou zie jouw glimlach en jouw ogen zie ik de liefde glinsteren die ons verbond zegelt in dagen dat de lucht donkert luister jij mij tot rust dek jij sterren stralend mij kussend toe in tijden dat de hemel zonnestraalt bruis jij mijn bron gelijk een regenboog de wereld zacht omarmt als ik jou zie jouw glimlach en jouw ogen…

in de spiegel van de tijd blijf je wie je bent zie je de dingen zoals jij bent altijd dezelfde in de spiegel van de tijd is verjaren dubbelzijdig kijken naar kaatsende beelden van de wereld waarvan jij houd in de spiegel van de tijd is verjaren duaal weerschijnen terugblikken om vooruit te kijken naar een wereld waarvan jij droomt…

waar liefde samenvloeit komt het beste boven transformeert zich de bron tot – uiteindelijk – jouw leven de stroom van ontmoeting weeft met stof van genen in moeders schoot zich jouw eigen bestaan wat vormeloos begon week nog – en zacht vormt zich frêle tot in jouw fijnste details voedende aderen daar om en doorheen weven schilderend…

als opmaat naar jouw jaardag vieren de sterren feest miljoenen in getal straalt hun geflonker door heel de nacht over de welgemeende wens dat deze dag in de jaren hierna telkens terugkeren mag steeds gelukkiger ook tot eerbewijs voor jouw zijn een bijzonder mens verzeild geraakt in het alledaagse gewoon ook – en betrokken bij…

jij van mij als en spel ooit van twee bomen begon het naast elkaar groeiend recht en trots totdat de takken zich verstrengelden toen volgden tijden van bloesem waarvan – nu nog volgens zingen waar bloemen spreken met vlinders in hun buik door de jaren heen verankert zich de liefde groeit het dankbare respect onderwijl de liefde…

afscheid neem je vrijwel over is de film waarin jij zo graag je rol speelde het script en plot waren goed soms zwaar – de rol uitdagend en leerzaam dromen ontstonden gingen kapot soms maar werden meestal gerealiseerd je was bent je eigen film-ster het vervolg nu wordt geschreven met een nieuwe speler is de hoofdrol die er…

als onder falkens dak in bregenzerwald het nieuwe jaar zich laat vieren stoeit zich onverwacht een droom tot leven stilletjes in vruchtbaar water geborgen boetseert zich het mooiste geschenk van leven van erwtje klein tot heuse familiestaak met oogjes als diamantjes en een mondje dat lacht alles komt er op en eraan van vingertjes en teentjes…

Ze is hier geboren in dit kleine vissersdorpje onder de altijd gloeiende zon. Op regenachtige dagen liep ze langs de jonge rijstscheuten en de wuivende bamboebomen naar school. Ze heeft haar natte voeten en slippers al weer jaren achtergelaten. De vrouwen die hier nog wonen hebben haar toen ze klein was zien glimlachen om haar vrolijke…

uit doorgegeven liefde knutselt drift en passie vermenigvuldiging van leven maakt affectie en hartstocht willem en wendy papa en mama in maanden vol ongeduld groeit ongeloof naar ongeduld dat mooier dan mooist haar vlam van hechting tot wonder van toekomst baart klein – ijdelt nu trots met oogjes als kristal boven een piepklein mondje…

waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon met altijd iemand in de buurt die van mij houden kan die mij helpen kan waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon waar ik wonen kan samen - met anderen samen groeien wij daar groot leren en helpen…