Alle inzendingen van PeterS

Ik schrijf je een email eigenlijk weer één te veel ik heb bij je aangebeld ik had het je bijna weer verteld je kwam niet aan de deur de rozen verschoten van kleur vandaar deze mail ik weet het het is treurig één te veel.…

Rijnaken die volgeladen over het brede kanaal voeren wij probeerden te raden welke last het was die zij vervoerden dat was ons dagelijks spel onschuld dat was het wel nu dragen wij dagelijks de zware last van het leven met ons mee die boten zijn daaraan ontkomen al was het maar in onze dromen.…

Het is grijs en grauw de daken schreeuwen het uit het is een zwerver die fluit voor hem is de lucht blauw ik voel de regen ik word koud ik voel de regen ik ben gerimpeld en oud het is de zwerver die fluit achter de wolken ziet hij natuurlijk de zon ik wou dat ik dat kon.…

Ik deed de radio nog even aan ik hoorde "Fire" van de Pointer Sisters en daar zag ik je weer staan met je perfecte lichaam Ik heb lang niet aan je gedacht maar dat lied heeft alles weer teruggebracht je had zo een aantrekkingskracht Nu weet ik het weer die verliefdheid deed zeer jij zag mij niet staan Ik was nog een broekie die…

Alles wat ik schrijf verdwijnt in jouw vuilnisbak ongelezen in de plastic zak samen met het lege melkpak daar liggen mijn brieven gedichten en wat dan ook meer ze waren toch zo mooi maar in jouw ogen slechts rotzooi.…

De dag kruipt naar zijn einde de zon zakt langzaam achter de horizon weg Ik kijk naar je gezicht en ik weet weer waar ik ooit voor ben gezwicht ogen die schitteren wanneer je lacht dit is weer als de eerste nacht Jij nam me mee op de eeuwige reis ik heb nooit geweten dat de poort naar het paradijs hier op aarde bestaat en altijd open…

Het bezoek bleef maar even ik ben alleen achtergebleven de muizen hebben snel hun koffers gepakt de parkiet is weggevlogen wel liet hij een kaartje achter met een telefoonnummer erop geplakt ik zal hem maar niet bellen hij kan alleen maar fluiten niets vertellen.…

Mijn konijn ging dood “hij gaat naar het licht” zei mijn vader “maar waarom, vroeg ik hem, trekt hij dan zo’n raar gezicht?”.…

Zo volmaakt ben jij dat er geen schilderij, geen foto bestaat waarop jouw evenbeeld wordt geëvenaard zo volmaakt ben jij dat ik het niet zou wagen ook maar een enkel woord aan jou op te dragen.…

De wanhoop in mijn hart en de waan in mijn hoofd hebben mij van de waarheid beroofd ik zag slechts de schijn ontsprong zo de pijn die de werkelijkheid heet te zijn nu ben ik weer echt tenminste, dat is wat mijn dokter me zegt maar er zijn dagen dat ik weer die waan wil uitdragen er is niemand wie ik het waarom kan vragen.…

Jouw gedicht maakt me klein nederig in jouw bijzijn je weeft de woorden zo fijn als de mooiste zijde moet zijn jouw gedicht is mijn voorbeeld het is jouw woord dat voorbij komt en mijn hart streelt een talent dat slechts weinigen is toebedeeld.…

Ik was die prins trekkend door onbekend gebied ik liep door een sprookjesland ik zag feeën, kabouters en paleizen ik nam jou aan mijn hand in je droom kwam ik je opeisen.…

Vlinders voel ik in mijn buik ik zie hen als ik mijn ogen sluit in een paradijs met duizenden bloemen vlinders vliegen daar vrij ze kleuren dat sprookjesland als een schildershand als ik mijn ogen dan weer opensla en naar buiten kijk zie ik één vlinder op een stengel ik voel me rijk.…

De meeste jonge vogels sterven niet door de kogels van de jager, maar vallen uit hun nest ook al doen de ouders nog zo hun best hen te beschermen tegen de val.…

Je bent bij me in ieder van mijn gedachten. Op iedere nieuwe dag zie ik je met elke oogopslag. Mijn leven is aan jou gewijd. Mijn liefde voor jou kent geen tijd, zij overstijgt de eeuwigheid.…

Ik heb vandaag maar geen stof afgedaan terwijl ik zou opstaan zag ik nog juist een vlieg zonder vleugels aan zijn lichaam.…

Ik ben soms mijn woorden kwijt en dit tot mijn grote spijt, want in woorden voel ik mij geborgen en niet te kunnen spreken baart mij zorgen. Maar dan weer vind ik mijn zinnen, de berg in mij weet ik te beklimmen. Achterom kijkend of vooruit maak ik van letters mijn buit. Al ben ik thuis of verre oorden in een gedicht weet ik mij te verwoorden…

Eenzaamheid is onuitgenodigd gekomen zomaar in mijn waken en dromen hij heeft zijn jas uitgedaan en zich gezeteld in mijn lichaam genesteld in elke traan die ik zo nu en dan pleng in de hoop dat hij weg zal gaan verankerd in mijn ziel laat hij zich niet verjagen zelfs niet op zonnige dagen het staat buiten kijf zo moet ik met hem leven…

De kamer is leeg het verleden is een kiezelsteen alle scherpe randen zijn nu afgesleten alle herinneringen vergeten de kamer klinkt hol van leegte vol woorden eens hier gezegd worden door de stilte weerlegd alles voorbij voorheen de kamer is alleen.…

Eenvoudig is een berg beklimmen een akker ontginnen een kanaal graven tijdens snikhete zomerdagen echter, ik raak buiten zinnen als ik tracht jou te beminnen.…

De vader kijkt naar zijn kind hij ziet hem naar boven staren vraagt zich af of hij wat in de wolken vindt laat het kind zijn gedachten gaan zoals hij ooit heeft gedaan schepen die voorbij varen of hoort hij de muziek van de man met zijn viool die speelt voor een groot publiek wolken drijven voorbij hij loopt weg van de dromen zijn…

Muisstil zit ik in een hoekje van je kamer en je pakt een boekje, je bladert er door ik zit muisstil en wat ik doe is je blik ontwijken je ziet mij niet ik kan je rustig bekijken ik zou zo graag een boek gelijken.…

Ik was nooit de held in ons toneelstuk alles was ondergeschikt aan jouw geluk we schreven het stuk allebei maar de rollen verdeelde jij jij had de regie hier voor en ging er met alle eer vandoor ik schrijf nu een monoloog over verstopt verdriet een held ben ik nog steeds niet.…

Ik word niet vergeten een echo van mijn bestaan zit in jouw hoofd ik zit stilletjes in je hart daar ben ik geborgen. In jouw ogen besta ik en in je lach lach ik mee.…

Mijn vriend vroeg mij waarom ik altijd schrijf over de dood en niet over de liefde en de bloemen en het dagelijks brood. Ik heb het echter nooit anders beleefd dan dat alles een einde heeft.…

De plattegrond van mijn hart ligt voor je klaar je loopt daarmee zo naar de ingang ik zie je daar laat je zin binnen niet bederven door het gerafelde behang dat is van een lang verleden ik zal je dan in mijn hart kerven wees niet bang het geluk ligt in het heden.…

Ach, wat is het leven verder nog waard als alles wordt bepaald door het lukken van een slagroomtaart.…

Pijn is een bezit dat je pad kruiste je hebt het snel weggestopt en nu is het onzichtbaar onopgemerkt ondragelijk pijn heb je stiekem bij je het is niet van jou misschien behoort het aan de krantenjongen de caissière van de supermarkt de bakker maar het is niet van jou.…

Ik neem mezelf niet langer serieus Ik krijg er pijn van in mijn keel en kriebel in mijn neus. al dat ernstig schrijven wordt mij toch een graad te veel.…

Jij kleurt mijn leven paars, blauw, purper, rood het is mij om het even jij kleurt mij tot mijn dood. Jij geurt mijn leven zwoel zoet, fluweel fris zonder jou een zwaar gemis.…