Alle inzendingen van Petra

Ik voel een enorme en grote roze wolk, in mijn hoofd en hart. Een groot licht dat me nu leidt door de enge benauwende duisternis, naar jou toe. Omdat jij voortaan ook een groot roze licht voor mij presenteert, want jij bent het die eindelijk waardeert: mijn hart, ziel en licht, inzet tot gedicht voor elke geest der aarde. Jij, viel samen…

Laat nog een beetje van jou over in mijn beleving der ziel. Laat nog een beetje van jouw liefde heersen over de haat en wrok jegens mij. Laat dan, ons in onze diepste kwaadste uren nader komen. Laat het hart achter en ook de boze geest, maar ja laat dan een beetje van de wereld over... over voor ons, wij twee, uiteen en toch dicht in elkaars…

De schijtlijster voelt zich vrij: hij of zij, poept alles onder met eigen schijt; schijt dat hij heeft aan schijt. De lijster fluit niet meer, doet een ander alleen nog maar zeer. De schijter schijt voor zijn eigen weten in geweten: schijterd als hij is! Gemis aan beheersen van de kringspieren, verloren van werkelijk mensenmanieren gereduceerd…

Je hebt 'het' gemaakt als je vooral 'heel gemaakt' bent. Wanneer je je voordoet, alsof je heel wat bent. Slechts deze overduidelijke bevestiging is diepgaande ontkenning. Ontkenning van ontkennen. Nog eens er bovenop. Ze zouden je maar eens herkennen...…

Jij, op mijn pad naast me zolang of zo kort: het is bedoeld, het was nodig we leerden elkaar onze eigen regels, ervaring en wetten. Jij, op mijn pad, het zat al langer in onze groei, jij naast me was noodzakelijk voor onze bloei, apart en afzonderlijk, uiteindelijk ook samen. God doet nooit zomaar iets, bracht ons bijeen.…

Als er geen verlies of winst wanhoop noch hoop was probeerde ik me toch altijd aan iets vast te houden. Wat het was wist ik niet precies, vaak dan meer het is iets in mij dat gloeit en warm is, dat wil delen. Iets wat wil bloeien met velen zomaar, voor niks. Iets in me dat geeft dat telkens herleeft. Dat was iets, is iets, blijft…

Geen geloof meer. Geen woorden of hoop: slechts dat ene, diepe, binnenste in jou mijn liefke. Jouw geloof in combinatie met liefde voor mij. Jouw wachten in stilte is jouw eigen stille kerk. Daar vinden wij elkaar en hervinden we iedere keer weer... in jouw diepe, machtige en krachtige eigen stilte!…

Er is iets dat veel verder gaat dan verdriet iets in en om mij, krachten ook door de botten en heel het zenuwstelsel heen. Iets dwars door mijn hoofd. Er is iets dat verder gaat dan ellende of pijn. Iets buiten het waarnemingsveld: íets in mij, van een grote held! Ook een nieuwe vorm van zijn. Iets in mij.…

Voor alles waar ik voor vocht, voor al dat ik verloor in dit leven, voor alles dat te winnen viel De taak en rol volgens de naam: 'Petrus', Rots viel niet mee. De sleuteldrager die ik al was en ben, vroeger en later, is het zaak om te wachten op het juiste moment dat ik gekend zal zijn met ieders vreugde en pijn bekend wordt met mijn…

Als kind droeg ik al de stilte in mijn hart. Als puber vond ik de stilte in het bos en gaf haar een plaats in mijn geest. Nu weet ik de stilte te vinden in jouw aanwezigheid en geef haar een plek in mijn ziel.…

Ik droomde altijd van mijn bed in de Berkelse Kerk. Gek hè, maar toch heel normaal voor mij omdat deze pracht in eenvoud de kerk is waar ik thuiskom. De enige plek op aarde waar ik aarden kan. God, als ik zou vragen: mijn bed, geplaatst in de kerk... tussen de houten banken waar ik me zo thuisvoel, om te kunnen dansen, springen, lachen…

Ik liep en ging dwars door de sferen. Alles en altijd werden onbelangrijk, en wat onwaar scheen, leek zich sterker te presenteren, te willen gaan manifesteren. De werking van de sferen: om nooit te vergeten, kwam door mij heen via nieuwe dromen in mijn levend gegeven. Een compleet bizarre combinatie! Enkel lag de boodschap hierin om vrede…

Er is een grote heldin die altijd doorgaat, immer bestaat in alle harten van mensen op aarde! Zij luisterde, ver van overzee; ze ging met vreemde stemmen mee. Zij brak zichzelf in twee: lichaam en geest. Ze brak haar hart, haar ziel voor doelen veel verder weg dan mensen met hun 'ratio' hadden kunnen bedoelen. Ze doorbrak de stille stilte…

Als ik dichter groei naar het licht, naar God, naar ons aller liefdesbron weet ik dat ik alles in mijn leven deed wat ik maar kon.…

In stilte leed ik vermeed ik te praten, opdat jij ons ooit met rust zou laten.…

Nee, het is niet alleen Petrus die driemaal toe verraadt. Ja, het is driemaal dat deze Petrus, Petra, wordt verraden. Telkens en opnieuw weer voelt men deze behoefte. Er wordt mij verweten, jawel, de verkeerde naam in het verkeerde hoofd te dragen. Ik weet echter mijn juist hart goed en fier te dragen: de hartstocht gaat verder dan welke duisternis…

De pennenvruchten in mij hielpen mij het leven te aanvaarden zoals ze komt. De muziek in en van mij geeft echter één verboden vrucht, nimmer mij gegund. Jouw muziek in mij, te zamen met de twee vochten van lichaam, verwekten een rijpe vrucht: zij heeft lucht en ruimte nodig die ik niet kende. Ik had haar nodig om voortaan te herkennen…

Als ik boos of verdrietig was en ik mocht en kon mij niet uiten, dan trok ik me terug in mijn kleine kamer. Als ik niet serieus of begrepen werd keerde ik terug tot mij. Telkens terug tot in die kleine kamer met schemer: niemandsland tussen leven en dood. Ongrijpbaar voor wie dan ook of wat dan ook, hoog contact met eigen ziel: nog altijd…

Ik ben de vrouw die alleen werd gelaten, die altijd werd verlaten maar toch wacht want ze verwachtte immer.…

Jij zult een plek in mijn belevingswereld innemen. Zoals jij jouw muziek in mijn wereld bracht herinner ik me hoe mooi je lacht, hoe mooi je bent. Ik zal je met mij meedragen overal waar ik ga. Alles wat je voor me deed, en nog steeds doet, het is zo voor altijd goed. Ik weet, nu, hoe mooi het is dat ik jou heb gekend. Ik was nodig op…

Ik kan mijn ogen niet sluiten. Noch elk gevaar uitsluiten. Ik was zij die stond, riep en vloerde: elke kracht in me riep haar roep om gerechtigheid. Vrijheid voor en in elke mond. Ik was zoveel, en zo vaak ook slachtoffer, alsmede dader. Zij werd dader tot opheffen van slachtoffers. Haat werd vergiffenis; woede werd omgezet in idealen…

Die ene man in mijn leven deed en doet zoveel veranderen. Die eenvoudige priester sprak met simpel handgebaar, maar voor mij in mijn geloof in en bij hem was en is er veel meer te leren. Die strenge, doch uiterst goede man met zijn stijl en integere sfeer, kon en kan mij leren dichten en meer: geloven in mijn wensen en dromen! Zijn voortdurende…

Vergeet de pijn, vergeet de warmte of de koelte, vergeet de stilte en de kilte, vergeet de drukte maar vergeet niet al die tijd, hoeveel ik ongelofelijk verschrikkelijk van jou hield.…

Ik zat in jouw kamer jij zat daar maar en sprak jij keek het was alsof de wereld in jouw kamer warmer leek.…

Ga je met mij mee, rennen, strijden en vluchten door het woud der wulpse, wellustige en willende wijven? Ga je met me richting zee naar kwallen, kreeften en vissen daar kan je je nooit vergissen. Ga je mee met mij, alleen of samen, eindelijk af op de grote roze zee? Ga je mee?…

Ik zie jou als een lekkere, sappige kauwgombal. Rood, geel, groen, paars of blauw: ik houd van dit telkens unieke, vochtige speeksel, die de bal weet op te wekken; het verlangen en genot doen de saaiheid en leegheid wegtrekken. Het zoete sap maakt me willend, heel stillend.…

Hier in dit huis in mijn aanwezigheid en nabijheid liet ik telkens weer een kaarsje voor jou branden. Een licht om je welkom te doen heten. Ik houd een licht, warm en brandend... om jou te doen thuiskomen: delen, met elkaar, onze diepste dromen. Als ik twaalf kaarsen ontstak... was dat om jou de liefde van mijn hart te laten weten, om…

Waarom liet je mij niet eerder blijken, dat je zo graag naar me kon, wilde kijken? Waarom sprak je niet uit, jouw 'houden van'... zo luid? Waarom zei jij niet, wat je van me vond dat alleen ik voor jou bestond? Waarom zei je dat alles niet, toen er nog tijd was voor ons nu rest enkel eeuwigheid!?…

Als ik jouw vriend was als ik dichtbij je stond omdat ik je aardig vond en ik kwam je opzoeken wegens ziek zijn mocht ik, dan éven bij je zijn, blijven om in jouw ogen te schrijven... van jou te houden, jou te willen behoeden van pijn jouw hand fijn te knijpen om je nooit te laten gaan zolang onze aardse band blijft bestaan Mocht ik…

We wisten niet wat wij hadden en daarom hadden wij alles. Filosofie over historie. Magie in handen, hoofd en geest. Muziek tot in de diepte van gelijkenis: Mark, de vriend die ik immer mis. Zijn leven vermengde zich met mijn leven. Hij gaf, het, gratis en voor niks. Zijn houding om altijd van te blijven houden. Mark leerde mij te leven…