Alle inzendingen van Petra Teeuwsen

Met mijn hoofd op mijn kussen En mijn ogen dicht Denk ik aan je lippen Die zachtjes strelen over mijn gezicht. Je vochtige mond zoekt tastende de mijne Je tong sensueel zoet, verleidt mij terstond Ik open langzaam en laat je binnen Voorzichtig tasten we in het rond Je neemt me mee tot hemelhoogte Waar een mantel van sterren ons bedekt…

Ik laat een traan Voor elke nacht Dat je naast me lag. Ik laat een traan Voor elke kus Die jij mij gaf Ik laat een traan Voor elke passie die ik had En elk moment dat ik mijn problemen Bij jou vergat Een traan voor elk glas wijn Zo heerlijk koel Voor je liefde en je gevoel Maar vooral Voor mijn waanzin en verdriet Want ik geloofde…

Zwarte letters op het witte scherm Een droom die breekt pijnigt mijn hoofd Mijn ogen staren , doen pijn, verstard. Weg illusie, dag werkelijkheid, zo hard. Wakker geschud uit een lange droom Hij was van mij, die van jou was mij onbekend. Hier was het antwoord waar ik steeds op had gehoopt Hard, maar onduidelijkheid had mij verder gesloopt.…

Blikkend door de donkere nacht vallen sneeuwvlokken langzaam in alle rust als gedachten op hun plaats. Ik voel de koelte op mijn huid als strelende vingers die mij raken betoveren zij de wereld in en om mij heen. Stil en geluidloos los ik op in de warmte van je lichaam als een druppel laat ik me meevoeren op de golven van het zijn.…

Lopend op de weg van mijn leven Zwevend in de zee van tijd Moet ik geven en nemen Door het lot geleid 2 wegen die elkaar kruisen Dat moment vergeet ik niet gauw Een afdruk van de zon in mijn ogen Zo is die herinnering aan jou 2 wegen die hun weg vervolgen Hun kruising was slechts één moment In liefde was ik verzwolgen Ik ben blij…

Je hart verscheurd Een muur om je heen. De ratio spreekt Je zachtheid verdween. Nooit wil je meer voelen Dat gevoel van verdriet. Door liefde bedrogen, Nee, dat wilde je niet. Een hart vol met angsten. Door niemand gekend. Je gevoel kan niet stromen Wordt telkens geremd. Maar misschien is het onzin, Verbeelding, gewoon. En ben…

Bewegingsloos. Wachtend in het niets staat hij daar. Golven van klanken bereiken langzaam het diepst van de ziel van de danser. Langzaam ontwaakt hij. Wolken van tonen tillen hem op, laten hem zweven onwerkelijk mooi. Zijn lichaam, vederlicht, beweegt zich voor mijn ogen door een eindeloze ruimte Lichaam en geest schilderen een…

Sluiers van nevel. In transparante schoonheid dansend op de wind…

Alleen, ver van jou. Mijn gedachten vervlochten. Mijn onvermogen ze te sturen. Jouw onvermogen ze te vangen. De grootste geheimen van de ziel, Verlangend naar de vrijheid. Verlangend naar bekendheid worden ze gelegd, op de golven van energie. Reizend met het licht, naar jou. maar ze worden niet gezien ze worden niet gevoeld, door jou…

Energiën, Vloeiend vanuit mijn ik, Beelden van schoonheid Ze drukken op mijn huid, Ze willen eruit... Banen van gekleurd licht Vertroebelen mijn geest. Wervelend in alle richtingen, Zoekend naar een vorm. Zo intens, zo enorm. Een beeld ontvouwt zich Voor mijn ogen. Een ontlading van de geest. Even zweef ik buiten deze tijd. Een moment…