Alle inzendingen van Petra

Verroer je niet verstop je wel verraad je wel wiedewiedewiet, ... ik weet het niet: want ik rook voortdurend wiet! Wiedewiedewiet... ik kan er niks aan doen, de volgende verslaving na de ander. Ik verander lekker niet, lekker puh! Want ik rook niet niks anders als dat de rest probeer, wil ik vergeten... ik vergeet waarom ik wilde…

Het was, in het holst in het midden van de nacht. Mijn hart dat vocht, blijft vechten totdat de laatste trein wegrijdt... . Het zal zijn in die stilte, waarin niets, en niks, te winnen noch verliezen was. Het lag in de immense grote kracht der kwetsbaarheid dat mijn leven uiteindelijk oploste in tijdloosheid. In die verte in de vaart der…

Luisteren naar elkaar vraagt meer dan slechts fluisteren, maar ook concentratie en aandacht voor de ogen, de mond de lichaamstaal maken van zuchten en verlangens geen vluchten, maar momenten van waarheid die echt zijn niet slecht maar kloppend tijd stoppend voor altijd gemaakt samen in werkelijkheid.…

Je moet de taal kunnen verstaan die twee geliefden spreken als ze voor elkaar willen bestaan, je moet de taal verstaan van het leven, het geven en het nemen, ook beleven. Je moet ook de taal kunnen verstaan van het ongemoeid laten gaan, en van de laatste halte, het eenvoudigweg doodgaan.…

Van jou krijg ik vleugels dan vlieg ik verder dan ver verder dan de horizon ik wou, dat je voor altijd in me kon.…

Het zal een nieuwe, andere kerst zijn. Een kerst zonder gewonden, zieken en doden; een kerst zonder geboden. Een vredige en liefdevolle kerst met nalaten van gevangenschap en vijandschap voor goden.…

Hij scheen het leven slechts van een afstand te bespeuren. Hij liet geen enkel licht toe in zijn zwarte, zware, donkere hart. Het was de koning van het dompelmoeras... geen hand, die uitgestoken werd, werd aangenomen; hij besloot vast, er was geen hoop meer dan zich maar te verliezen in zijn grote verlies: het hart los van de ziel. Hij verloor…

De ziel is sterk, maakt werk van haar taak, wat ik ook meemaak.…

Je zult me herinneren, in jouw moeilijkste dagen, als degene die volhield die het leven niet voor bekeken hield.…

Als je mij wil wanneer je mij stil kreeg telkens, telkens als je mij aankeek met vuur in de ogen en vlammen in jouw mond wist je dan... de woorden doorboorden mijn liefdeshart voor jou, wist je dat?…

Het is heerlijk om begrip voor elkaar te hebben om de stilte te bewaren en zo de klus te klaren van het luisteren naar het verhaal waardoor we alleen nog maar fluisteren, en al gevoel en rede op de plaats vallen waardoor er uiteindelijk vrede heerst voor ons allemaal.…

Ik schreed voort in mijn veiligheid, in de stilte. Ik schrijd alsmaar voort en verder, als een pril, jonge schaapherderin... . Ik teken op, bedenk en sta in verbinding met een hoger bewustzijn, dan de mijne. Mocht ik slechts dáár gaan staan, wat ik beoogde: bogen zullen staan en vallen over mij, voor mij. Er zal een punt komen, waarin stroomversnelling…

Ik heb geen sieraden nodig: het grootste, mooiste en schitterendste kristal hangt niet om mijn nek! Ik heb geen bemoedigende woorden nodig die later afbreken: de schat zit in het hart. Alleen draag ik, sinds, mijn hernieuwde komst: een groots kristal in de ziel. De kristal, glimmend en schitterend tegen alle slechte machten... heeft…

Stil, zonder wil gevangen, onbevangen stil in de greep stil onder de bomen aan het touw gebonden, gestropt. Getuigen van innerlijk leed degene die de gevaarlijke confrontatie vermeed. Stille getuigen ontbloot van enige schaamte, gêne. Stille getuigen zonder huichelachtig elkaar uitlachen. De schoft, die verkiest de materiële schade…

We ontmoeten elkaar weer het zal zijn als die ene keer dat ik op je wachtte jij altijd in mijn gedachten.…

Jij zal daar staan met jouw haren in de wind ik herken je aan jouw gestalte ik weet dat ik op jou vertrouwen kan want jij bent de enige van wie ik weet dat jij deze rol voor me innemen zal.…

Alles wat ik schreef, zal schrijven om te blijven. Alles waarvoor ik leef, vanuit het diepste uit mijn buik, dieper dan diepst boorde ik aan; borrelden naar boven: alles, de ervaring uit mijn levens... al mijn streven, over al de levens heen, ik legde het vast, zo een dichteres betaamt. Mijn vele gezichten in velerlei gedichten!…

De pen, die ik oppak, opnieuw en nieuw... die pen vlekt haar inkt niet. Ze strijkt heel duidelijk strepen, die niet liegen, niet zomaar over levens rondvliegen. Mijn blauwe inkt, -geen zwart-, maakt dat donkere wolken, in het hoofd, verdwijnen, overtrekken. Mijn inkt, zo giftig als kan zijn, is niet te drinken, maar slechts, juist: tot…

Het mooist vind ik, als iemand niets zegt, maar daarmee alles laat zien wat hij voor me voelt.…

Heel hard lach ik om de mensen op deze wereld. Heel hard lach ik om hun liefde, hartstocht en haat. Heel hard lachen, om wat ze niet kunnen laten... Heel hard lachen om hun gebruiken, gewoonten, feesten. Heel hard lachen om verslavingsgedrag... om 'fouten', om menselijk onvermogen. Heel hard lachen om de dood, die overgaat in het leven.…

Zij wist het. Zij wist het. Haar hoge waarden in haar geest, en haar ziel; ongekend op aarde.…

Als ik dan toch, kon, mocht verliezen, was het, te kiezen, om te laten, datgene wat niet kon baten. Als ik kon bepalen, waar wat te halen, bij de sjamaan... die de vredespijp goed rookt. Wanneer ik, mijn lot erin bestond, een dieper doel bloot te leggen: met mensen die zeggen, waar het in het leven op stond.…

(voor: P.D.) Freud bracht mij weer vreugde! Freud laat me lachen, inzien en wenen... hij liet mij hernieuwd, verborgen leven zien, waardoor mijn oorspronkelijke krachten niet meer verdwenen. Dank je wel, Peter…

(voor: A.D.) Als een gebroken Diamant waarvan de aardse waarde er niet toe doet schitter ik! Het ging, gaat niet over wat schuilgaat, achter de realiteit. De werkelijkheid is, ligt daar bloot: dat de goedheid van mijn hoofdelijke intelligentie zich uit van klein tot groot! Het doet niet alsof; speelt dat spel zelden tot nooit, immer verbonden…

Al sinds jeugdjaren werden hier in deze vlasgronden mijn wortels gelegd. Ik hou van Berkel-Enschot, en ze is mijn bestemming, mijn lot geworden. Ik hou van de mensen hier, de zonneschijn, de artsen, de kerken: alle werken lopen over het algemeen goed; het is Berkel-Enschot, dat, wat me zo goed doet! Ik voel me zo vertrouwd, een gemeenschap…

Kleine man, mannetje kleine vrouw waarop loop jij daar zo... waarom verstop je jouw wezen, jouw mens-zijn, jouw aard ? Kleine kleuter, mijn klein kind, waarom laat je gaat jouw Levenspad zo liet je ieder elk ander mens: onbemind ?…

Woorden hebben in feite geen enkele waarde: het is gebrekkig uitdrukken van al dat is gaan mislukken in mijn leven. Ik kon geven, maar het had geen enkele waarde, voor ieder. Dus: de gedichten, de woorden hoorden geen échte waardering. Slechts die mij dacht te kunnen gebruiken en misbruiken, hanteerden leugenachtige ladingen in de woorden…

Jouw integriteit werkt altijd als magie. Mijn magie komt voort uit jouw eenvoud, rust en stilte. Jouw gratie ontbrandt telkens, nogmaals energie uit, in mij op. Jouw glorie is mijn magie. Mijn magie houdt jouw glorie voor altijd vast. Onvoorwaardelijke liefde. Een kaars die blijft branden. Een kaars die mijn kaars heeft aangestoken.…

Wees niet bang voor mijn krachten; het zijn slechts sterke, liefdevolle gedachten.…

Hartstikke gek. Hartstikke gaaf en vreselijk braaf! Hartstikke abnormaal, vooral heel normaal. Hartstikke raar, ook, maar hartstikke waar! Hartstikke grenzeloos, hartstikke dodelijk... Je moet maar eens een pil, een flinke dosis van Petra innemen... hartstikke fataal, hartstikke door dat: veels te groot hart!…