Alle inzendingen van Petra

Mijn wezen, mijn kern, heeft essentieel geen angst. Mijn wezen is vrij en staat positief in het leven. Mijn wezen deelt graag, wat ze heeft geleerd. Mijn kern geeft graag door wat ze op Aarde beleeft. Mijn essentie heeft lief, tot het einde.…

De zoete smaak van verzoenen proeven we pas dan, als we na afstand, weer naar elkaar toe moeten we naar elkaar gaan om na uiterste best in elkaars vreugde en diep verdriet te kunnen bestaan.…

Er waren vele, vele secondes die langzaam en traag wegtikten. Er waren vele, ontelbare minuten, die passeerden langs, en in mijn geest. Het hart bonkte, het bloed stroomde, met kilometers per uur, door mijn lichaam. De ziel, vroeg zich, weifelend en twijfelend af, hoe te volharden in rust en vrede. De ziel bleef zichzelf, want ze had immer één…

Wat is een ziel ? Wat heet speciaal als jij voor mij een plek, een plaats in neemt van niemand anders alleen jij weet me dan te raken; zal jouw leven in mijn leven niet meer staken, altijd blijvend liefdevol.…

Ik zal dit lichaam, deze geest en deze ziel mijn gehele leven blijven dragen moeten verdragen ook al zijn er nog zoveel problemen en zorgen waarbij ik me zal afvragen of het goed of kwaad is wat ik doe of laat zal ik vechtend als een leeuw mijn liefde als gegeven blijven doordragen.…

Ik zag ons lopen, daar mijn ouders en ik, onder Gouden Regen, groene bomen, bruine boomtakken en op zilveren tegels. De straatlantaarns schenen in de duistere, donkere avond, bijna nacht ! Ik liep daar met ze, altijd bij ze tussen hen, hún beschermend en ik liep, ergens, achteraan. Achteraan in een bepaalde ontwikkeling... en ver doorgeschoten…

De aarde draait rond maar toch sta ik stil bij wat wij hadden, bij wat we hebben, bij wat we zijn; jij in mijn leven, dat is een rode lijn. De aarde draait rond en ik sta stil bij eeuwig, dat is lang. Van onze liefde word ik wel eens bang.…

De man die achter me staat en door wie ik me gesteund voel, is een man van rust en vrede: hij ziet geen reden om dichterbij te komen, ook al zou ik daarvan wel dromen, hij blijft zichzelf en zal niks proberen, maar weet mij te waarderen.…

Ik bloeide maar de vorst kwam over me. Ik groeide met honger met veel dorst. Ik bloedde met haat mensen vol woede. Ik verlang ernaar om in zonlicht, de stralen van mijn bloem te laten dalen over al wat leeft. Ik ben bang dat degene, die van mij houdt, de bloemblaadjes telkens plukt met de woorden in vragen: "Houdt ze wel houdt…

Als ik zonk, heel diep zonk klonken Goden hun Godendranken op mijn Goddelijk Gezang. Wanneer de draken uit sagen mij bestookten, nam ik mijn Vlijmscherp Zwaard van Woorden der Geweten, om hen te doen neerslaan, buigen. Telkens als regen, bliksem en onweer, orkanen en stormen opstreken, liet ik blijken, niet klein te krijgen, worden of lijken…

De kracht van vergeven leeft in elk liefdevol, hoopvol mensenleven. Deze kracht passeert ver boven alle barrières, schaamte, angst en schuld. Ze vraagt enkel geduld. Er is niks toe te geven: slechts overgeven aan; voor nieuw Leven en diep Beleven. De kracht in elke capaciteit... óver elke daad van agressie... ik kan zeggen, met alle…

Jij hebt de kleine vlam in mij tot warmte doen groeien, mijn sterke Licht tot inzicht ontwikkeld en mij mijn goede hart mee laten voelen met elke smart, zodat mijn ziel uiteindelijk net als jouw unieke, kostbare ziel het intens goed leerde te bedoelen met elk mensenleven op aarde als in de hemel tot liefde samenviel en…

In Nederland is het heel hard nodig, om een grondig onderzoek te doen, naar het instellen van alle onderzoeken. Waarschijnlijk krijg je er, de slachtoffers, na een voorval, niet mee terug. Dat zal dan ongetwijfeld, de heldere uitkomst zijn. Met nadruk goed uitgelegd.…

De momenten waarop we probeerden te houden van de ander, en van jezelf, waren deze met grootste taak, uitdaging. De momenten waarin we, mensen, knielden, en vasthielden .. vol twijfel, angst en onzekerheid: het waren de momenten waarin we wegliepen met gebogen hoofd, schouders laag en voorovergebogen, rug gekromd het was het mooist…

Spreek me niet aan over pijn, over verdriet... Spreek me niet over Lijden, over eenzame uren, momenten... Spreek me niet over vreugde, over hoge bergen... Maar spreek me aan met jouw liefdevolle, stille zwijgen, begrip, medeleven. Spreek mij aan met jouw ogen vol van menselijk meegaand Beleven! Spreek me aan..., praat tegen me, met…

Ik adem in, ik adem uit, ik weet dat de zee op het strand blijft aanspoelen, en dat bloemen zullen bloeien om weer te verwelken; ik weet dat de zon hoog aan de hemel verschijnt en uiteindelijk daalt maar onveranderlijk staat op mijn netvlies gebrand jouw gezicht dat met de mooiste open lach naar mij toe straalt.…

Ik heb oneindig lief. Of ik nu leef, om te vergeven ..., of vergeef om te leven het was dat, dat mij enkel deed voortdrijven. Het is de speciale liefde die openstaat voor eigen tekortkomen. Het is het inzicht door mijn dromen : enkel mijn Levenslicht.…

Als een goddelijke Engel wonderstof in jouw gezicht doet blazen, dan komt het inzicht, heb je het geheim te pakken, voel je je verlicht van ballast.…

Mijn jurk is niet voor een ijskoude prinses. Mijn jurk past niet bij een chique koningin. Mijn jurk is niet van een diva, femme fatale of zangeres. Mijn jurk is evenmin van een lieve, zorgzame echtgenote... Mijn jurk zit míj gegoten om door te stoten in dichtvorm... Mijn jurk is langs mijn lichaam en aard precies afgesneden, om de voorbeden…

De stilte waarin ik liefhad en in beloofde mijn land aan jou te geven, was ook de stilte van het gebed en mijn weg die zich ontvouwde ontplooide voor mijn ogen was de stilte van een liefdevolle zet, die me innerlijk altijd had bewogen.…

Alle jongens en meisjes die verliefd raakten... alle vrouwen die een andere vrouw aanbaden... de mannen die van een andere man hielden... liefde, verliefdheid, houden van die ontstond, gewild was, bleef, verdwenen hartstocht, kapot werd gemaakt of omsloeg in haat: mensen die van een ander mens hielden: blijven houden... daar mogen…

In die ene winter, van het jaar 1995, op het jaar 1996, was het een heel koude nacht. Er was niets te eten, want ik had geen trek en geen behoefte..., als alleen leeg te geraken... . Het was bijna niet te overleven. De krankzinnigheid van mij in leven te houden, in enig vertrouwen van kaarslicht. Slechts veel wantrouwen. Er was water. Maar…

Mijn liefde is groot, warm, veilig en vol vertrouwen. Mijn liefde is krachtig, evenwichtig in haar kern. Mijn liefde is verweven met mijn wezen. Mijn liefde laat anderen vele boodschappen in gedichten lezen. Mijn liefde spreekt uit mijn verlangen, niet uit angst. Mijn liefde laat telkens opnieuw leven. Mijn liefde, via prachtig eerlijke…

Een ziel die kan zien die zal komen en weer zal gaan zo'n ziel zal misschien nooit ophouden met dromen en zal verder willen bestaan.…

Laat me jou liefhebben... nu dat het nog kan. Laat me jou wenken, elke dag, jij met jouw lach, met jouw leven in jouw leven ! Laat mij iets bijdragen aan jouw wereld.. zonder vragen iets geven.. mag ik, kan ik jou behagen ? Kan ik je tevreden stemmen... nu dat wij beiden weten nog steeds niet vergeten zijn wat we voor elkaar betekenen…

Als ik dan ineens de drift kreeg om een nieuw gedicht op te schrijven, dan greep ik naar mijn pen en notitieblok en ik schreef maar wat heen en als er dan een geheel en iets nieuws te lezen stond, dan had ik toch iets te vertellen wat nieuw en waardevol scheen.…

Ik bouw voor jou de grote kastelen, de mooiste landhuizen aan het water. Ik koop de luxe auto's, vliegtuigen en boten... Ik verover landen, volkeren en stammen Ik roep zó mijn liefde voor jou uit: Alles geef ik vanuit mijn hart... jij die verdient, jij die wint in mijn ogen jij zo zuiver als het schoonste water en schitterendste kristal…

In de laatste seconde van mijn Aardse leven zal ik naar jou toe komen naar je vliegen, omdat ik toch altijd bij jou hoorde en jij misschien wel bij mij zo zal de laatste seconde licht en vreugdevol zijn zonder dat iemand het verstoorde.…

Met de hoop die ik altijd in mijn hoofd draag kan ik alle tegenslagen aan, overal en nergens, blijf ik daarom overeind staan.…

Al, wat ik wilde worden, dat ben ik nu. Zoals ik wilde zijn, zoals ik wilde worden zo ervaar ik mezelf nu. Al, wat ik bewonderde in het leven, bevindt zich in mijn leven. En alles wat ik heb liefgehad, heb ik nu lief in mijn leven.…