71 resultaten.
Wezembeek
poëzie
3.0 met 3 stemmen 357 Zachtlijnig glooit het veld van gouden graan
naar 't luchtblauw, diep in zomergloed verloren,
met ruisende aren die geleidlijk gaan,
in kollen openwentlend. - Heldre koren
vol klank- en kleurenspel, o eeuwig lied
der moederaarde, die haar schatten giet
in d' overvloed van 't wiegewagend koren.
Door 't koren gaan we en ons omlispelt…
Woluwe-Dal
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.459 Van alle gulden heuvelkammen kentelen
lijnen, die lenig naar elkander wentelen
te zamen vloeiend in het dal,
als fijne ideeën, die heur draden mengelen,
uit elke geesteshoogte, en samenstrengelen
tot één harmonische gedachtenval.
Van alle verre kruinen wellen wateren,
die speels in spiegelklare beken klateren,
saamborlend in de lage…
Wrangheid
poëzie
2.0 met 6 stemmen 447 Ik heb weer, tuk op de oude mijmeringen,
't bevallig kronkelende dal doorlopen,
waar eens mijn kinderlijke stappen gingen
in dartle levenslust en dwepend hopen;
bij d'ommezwaai der heimelijke paden,
weer eensklaps de onverwachte vergezichten
zien scheemren, die in blauwe dampen baden,
en eens, zó lokkend, voor mijn treden zwichtten.
Het…
Zie, eeuwig rustloos...
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.004 Zie, eeuwig rustloos, als het golfgeklots,
de zee der mensheid om de wereld varen,
soms schijnbaar kalm, met gladde spiegelbaren,
maar dra vervoerd in woedend stormgebots.
Zij wentelt om zichzelf, in kalme trots,
en schijnt in eigen grootheid te bedaren,
maar beukt, in zucht naar 't eindloze opgevaren,
weer 't dreunend strand, àl naar de…
Zomeravond
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.285 O zomeravond, smachtend neergevlijd
op 't gele veld, in 't Westen goudgetint...
Teerkreunend ruisen van de avondwind,
die langs de vlakte in zware weemoed glijdt...
O melodie uit lang verleden tijd,
waarvan ik zin noch woorden wedervind...
O rust, o stilte, blauwige avonddoom!
Doorzichtig ligt ge op verre velden neer...
Zo schouwt mijn geest…
Zomernacht
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.042 O! toen was er gedanst op dat verre gehucht,
in die schuren, omloverd door kanten en bomen!
Nu verzwond, in de verte, 't bedwelmend gerucht
en wij keerden naar 't dorpje, verzonken in dromen.
Zeg! herdenkt ge die nacht nog, die zomerse nacht,
die onmeetlijke hemel, in eindloze pracht,
en dat veld in een zilvrige sluier verloren,
en die…
Zomerwandeling
poëzie
2.0 met 3 stemmen 813 Zomergoud smelt in de kroes der korenzee;
strelensziek ritselt ze om ons met listig spel,
daar we nu 't kronkelend pad bestijgen,
achtereen, naar de kruin.
Daarbeneên rust, in zijn tent van donker groen,
't koele dal, even ontvlucht, en doet de blik
weiflen in wisselend verlangen tussen
stil genot, steiler vlucht!
Hoger streeft…
Zwaardreunend...
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.365 Zwaardreunend door der tijden maatgang, schrijdt
de reuzenstoet, van stralend goud omgeven,
der grote kunstenaars, wier onsterflijk streven
nog om hun eeuw een laaie glorie breidt.
't Zijn hoofden, heet van d'innerlijke strijd;
't zijn harten, àl te groot voor 't aardse leven;
wij zien hun lippen nog van àlsmart beven
en gloed afgutsen…
'K WEET NIET OF IEMAND ...
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.798 'k Weet niet of iemand, door dit boek bekoord,
ooit meevoelt met het harte, dat daar klopt,
ziek van veel lijden, liefdeloos verkropt,
en van véél liefde, in lach en traan gesmoord.
't Zwelt niet, van al mijn voelen opgepropt:
soms kende ik vreugde of streed met daad en woord.
't Is slechts mijn smart, die van de volle boord
des bekers,…
'k Wou laten...
poëzie
3.0 met 7 stemmen 758 'k Wou laten wat me aan leven rest uitvloeien
in melodie zo teer als 't zacht geklater
der spelensmoede bron, in 't grote water,
na schuimend stortgedruis of kronklend stoeien,
haar laatste leven lozend... Want wat baat er
mijn harte nog, nu al zijn edel gloeien
een niet is en géén hoop het meer kan boeien
dan zoete dood wat vroeger of wat…
't Is me of ik uit een lange droom ontwaakte
poëzie
2.0 met 4 stemmen 958 't Is me of ik uit een lange droom ontwaakte;
weer slaan mij vreugdevlammen in 't gelaat,
en wat ik ál doorstond, in bittre haat,
gaat op in 't hoogtijdsvuur dat groots ontblaakte.
Hoe lang heb ik gedroomd - wie weet? het staat
geboekt op treurge bladen, - sinds daar kraakte
mijn ganse wezen en het leven staakte
zijn wondergang? - o bron van…