In het keukenlicht
dwaalt een losgeweekte herinnering
binnen
twee lachende gezichtjes boven het tafelblad
twee kleintjes op schoot
ruziënd
mama, die knie was van mij
In het slapend donker
sneeuwt een onverhoeds verlangen
onder
Eén man, kindertjes: twee
een dag met schuimend rijm
van wee
naar heim…
Zeg mij moeder lief
waarom wilt gij het orkest verlaten?
waarom snoeit gij de limoenen niet?
mijn heus staat op een heuvel
mijn kinderen rijden met een fiets
meer wil ik niet
Zeg mij moeder lief
is een bal dan niet rond?
tuimelt het sap niet uit uw mond?
ik zwem in de zee
mijn huid wordt nat
en dat is dat…