Alle inzendingen van R.brenninkmeijer

Mijn Duitse moeder hield van joden, ze heeft ze onderduik geboden, Hoe mooi haar licht ook heeft geschenen, ook in de hemel kun je wenen.…

Het stuur heel losjes in de hand lonkt voor hem uit een weg met bomen. Een lange weg met hoge bomen kaarsrecht door het wijde vlakke land. Hij ziet hun lijnen samenkomen in zich versmallend perspectief. Toch duikt hij zonder enig schromen de fuik in van het vals verschiet. Straks, weet hij, gaan die lijnen…