Laatst voor mijn verjaardag
Kreeg mijn vrouw nieuwe borstjes
Want vroeger toen ze klein was
Dan at ze nooit de korstjes
Ik mocht ze zelf gaan kiezen
Wat was ik opgewonden
Ik had puur van de zenuwen
Het adres haast niet gevonden
Ze had gevraagd niet te overdrijven
Neem met je handen de maat
Want als ze te groot zijn
Dan word ik toch wel…
Jouw ogen, die bollen,
fonkelen in het licht,
die soms van mij wegrollen
in dat prachtige gezicht.
Jouw armen gemaakt
om mij te verwarmen,
maar jij wilde mij
nooit omarmen.
En nu zit ik hier te schrijven
over al mijn verdriet,
het gebroken hart zal blijven,
maar opgeven doe ik niet!
Ik zal blijven vechten
voor liefde en geluk,
proberen…