Landschap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
15
15zo zit hij in het landschap
te klein om te gebaren
om de wolken te raken
met één beroering van zijn hand
strelen en niets bezitten
hij weet dat hij ooit
zal zwemmen met de maan
een zekerheid om te blijven
hij verzoent zich
met mooie zwijgende woorden…
Bezig met laden