Bron
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 
49
49En zo springen we van
kamer naar kamer
We verliezen het spoor
de geur, het kloppen
van ruisend bloed in ons hart
de kleur
van waar we werkelijk waren
wie we werkelijk voelden
in wie we onze cellen klonken
de klank ook
het luisterend genieten
van hoe we ons overgaven
werden wie we waren…
Bezig met laden