de tongen tongen en spreken
in tongen zwijgen de spinsels
diepgaand en geregeld opstaan
gestaag wandelen en dan
gelach en geschok en tranen
en weten en schudden en
dans
de dansen dansen meesterlijk
innig en intiem mijn band en straalt
uit mijn ogen
zoals mijn handen de lucht strelen
stop
mijn hart spreekt nu in tongen mijn hart…
En zo springen we van
kamer naar kamer
We verliezen het spoor
de geur, het kloppen
van ruisend bloed in ons hart
de kleur
van waar we werkelijk waren
wie we werkelijk voelden
in wie we onze cellen klonken
de klank ook
het luisterend genieten
van hoe we ons overgaven
werden wie we waren…
117
Bezig met laden