103 resultaten.
De avond zijgt als zegen
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.200 De avond zijgt als zegen
Om heide, weide en zand.
Vaag worden al de wegen
Eéndonker met het land.
De grijze verte nadert
Onhoorbaar, kalm en zacht;
In 't blauwende gebladert
Daalt stille vredenacht.
De hemel heeft zich rustig
Om de aarde heengespreid
En zoent haar nu wellustig
In zwijgende eenzaamheid.…
O 's ochtends
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.205 O 's ochtends moet gij buiten zijn!
De hemel, in de zonneschijn,
't is witte kant op blauw satijn.
Hoe jong: het licht dat streelt en straalt,
de lucht waarin gij ademhaalt,
't gevoel waarbij de ziele dwaalt!
't Is alles schoon! Het stroke, dat
voor u ligt, op het mulle pad,
't is of het gouden glansen had.
De groene rogge, grauw…
LENTELACH
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.641 De winter weent, de lente lacht,
de kluizekens gaan open;
en 't blad, dat zich te bergen placht,
komt kraakfijn uitgekropen.
't Is al zo klein en al zo nipt,
zo netjes en zo nuchter;
en 't meesje dat er tussen wipt
het fladdert nog zo schuchter.
Een vlinderlucht waait vleiend zacht
om al die tere levens.
De winter weent, de lente lacht…
Geen luid geluid
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.271 Geen luid geluid, geen luid geluid
De winter vriest de vreugden uit.
Maakt grond en sneeuw en harten hard
En al de bomen zwart.
De hutten staan zo kil en stil
Alsof haar elk gesloten wil
Daarbinnen dringt de koude maar,
Daar uit de dodenbaar.
Gebogenhoofds, vereenzaamd, droef
Een moeder die haar kind begroef
Sluipt wanhoop d' aarden straten…
Het wafeleterke
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.026 Heel alleen aan 't tafelke,
Eet ons kindje een wafelke.
Hapt alhier een hoekske,
Boter vlekt zijn doekske.
Gaapt en bijt alginder,
Weer een putteke minder.
Dan in 't wilde, zeere, zeer,*
Altijd voort en altijd meer:
Wafel in zijn handekes,
Wafel in zijn tandekes,
En zijn gretige ogen gaan
Naar het bord waar de ander staan.
----------…
Kerstvrede
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.396 Er werd gevuurd en gekorven*
In de loopgraaf wordt het stil.
Vredeloos zijn gestorven
Mensen van goede wil.
Thans naket* de ongeëvenaarde
Wonderzachte nacht.
Wit staat de dood op wacht.
Gods kinderen hebben de aarde.
------------------------------------------------------
gekorven: van kerven - met zwaard of bijl te lijf gaan
naket -…
De schaduwen
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.975 Gij die maar duldend durft te streven,
die strijdende niet strijdend zijt,
gij die maar halveling kunt leven
en in uw lijdzaamheid niet lijdt.
Gij baart het goede, noch het slechte,
noch de gedachte, noch de daad;
gij zijt de schaduw van het echte,
die uitgewist geen sporen laat.
En gij ligt laag, ligt voor de voeten
van al wie sterk in…
Laat mij de nacht tot vriend
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.031 Laat mij de nacht tot vriend; de nacht is goed;
de sterren zijn ver en het duister zoet.
Laat mij de nacht tot vriend en rust in rouw,
dat ik hoor op mijn hart het geklop van mijn vrouw.
Dat ik hoor haar vermaan, verneem haar troost,
haar liefde tot mij en de angst voor haar kroost.
Laat mij de nacht tot vriend; de dag is wreed.
Te nacht…
Avondlied
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.235 't Dumstert* en de landman gaat
Met de avond in 't gelaat,
Vrouw en kind traag tegemoet.
Navond, navond,
Vredige avond;
De avond maakt de mensen goed.
Mij, die zonder reisgezel,
Haastig, driftig, verder snel,
Ach, hoe hartelijk klinkt hun groet:
Navond, navond,
Vredige avond;
De avond maakt de mensen goed.
Eens is alle leed geleden…
Het puiteke
poëzie
3.0 met 20 stemmen 1.682 Geen kloef en kletst er
in krakende kruid
of plompe daar pletst er
een puiteke uit
Men dompelt in 'water
Zo potig ter per
en een kringetje
gaat er een voetje ver
Het schiet er zo stille
en het rept er meteen
Zijn buik en zijn bille
En zijn achterbeen
Het strekt en het strijkt, en
Hoe dieper het duikt
Hoe lomper het lijkt
Hoe dikker…
Aan mijn vrouw
poëzie
4.0 met 14 stemmen 1.915 Zwaar is uw last, maar schoon ter schouder;
eerst mijn kroost, dan mijn kruis.
Jaren gaan snel, doch geen hart wordt ouder,
liefde, in uw heerlijk huis.…
Mijn moeder
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.737 Mijn moeder was een heilige vrouw.
O daar ligt blijdschap in die rouw.
Mijn moeder was heilig, en rein, en zoet.
Als de melk van haar borst...
O mijn moeder was goed!
En schoon, schoon oud! Niet één groef in haar wang,
Haar ogen al ziel en haar woorden al zang!
Gij hoordet, gij zaagt haar, en vroeg, mijn vriend:
Ach, jongen waar hebt ge zo'…
Mijn klein, klein dochtertje
poëzie
3.0 met 32 stemmen 2.263 Gelijk een daske zijt ge dik,
Gelijk een kwartelke van kwik,
Gelijk een moorke soms zo zwart,
Mijn klein, klein dochterke, mijn hart!
Maar nu gewassen je daar zit,
Daar is geen engelke zo wit,
Daar is geen lammeke zo zoet,
Mijn klein, klein dochterke, mijn bloed!
Ik hef je op de okselkes omhoog,
Ik zie een sterreke in elk oog,
En voor…