103 resultaten.
Geen luid geluid
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.271 Geen luid geluid, geen luid geluid
De winter vriest de vreugden uit.
Maakt grond en sneeuw en harten hard
En al de bomen zwart.
De hutten staan zo kil en stil
Alsof haar elk gesloten wil
Daarbinnen dringt de koude maar,
Daar uit de dodenbaar.
Gebogenhoofds, vereenzaamd, droef
Een moeder die haar kind begroef
Sluipt wanhoop d' aarden straten…
Gent!
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.829 Gent!
Vol klinkt uw naam,
Kort als een daad, vast als 't cement
Van Vlaandrens wezen en zijn faam.
Vechtstad, in heel de wereld staat,
Voor goed en kwaad,
Geen burcht van koppigheid opeen
Als in uw oud stout steen.
Eeuwen zijn meegeperst
Door elke muur, door elk gewelf.
Als ooit dit harde harte berst,
Sterft vrijheid zelf.
In Gent…
Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.006 Gij hieldt mijn hoofd in uw handen
En kustet mij de mond.
Ik zag uw ogen branden,
En zwijgend vroeg ik u wat zwijgend gij verstond.
Wat kan ik meer nog geven
Dan wat ik lang reeds gaf?
Zoen weg ons koortsig leven,
Dat saam wij dalen in de koelte van het graf.
Ik zag uw ogen branden.
Mij docht, gij waart de Dood.
Ik hield u met bei mijn…
HAAT VERWIJDERT MIJ VAN GOD
poëzie
4.0 met 1 stemmen 320 Haat verwijdert mij van God,
liefde voert mij nader.
Grauwt ellende door mijn lot,
laat mij liefde, Vader.
Valt de wereld van mij af,
waar de sterren blinken
laat mij in der liefde graf
in Uzelf verzinken.…
HOORT GIJ DE EIK?
poëzie
4.0 met 3 stemmen 739 Hoort gij de eik, o blode bomen?
Hij ruist daar, zwaar en zwart!
Hij droomt zijn donkere dromen,
de boom van mijn hart!
Zijn stam is rond, zijn kruin nog ronder,
zijn schors is ruw en hard.
Hij plooit noch boven noch onder,
de boom van mijn hart!
Waai stout, mijn eik, alover 't blode,
uw hoge vreugd en smart,
gij levende onder de dode,…
Haastige bloemen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.468 Haastige bloemen bloeien.
Kan de tijd niet staan?
Ziet uw kindren aan,
Hoe ze groeien.
Allen, allen, allen,
IJlen, wijlen, vallen,
Bloeien op en af
Als de bloem op 't graf.
Aarde, groen en sneeuwig,
Voer ons, die vergaan,
Waar de sterren staan
Als gedachten eeuwig.…
Heerszuchtigen
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.724 Heerszuchtigen, die vrede uit uw harten sluit,
aldus spreken de volkeren uw vonnis uit:
Gehuicheld, ontheiligd uw liefde voor recht,
de leus die gij roemt, de bede die gij zegt!
Is uw heil ons heil, uw nut ons nut?
Zijt gij zout in ons brood of een staak in onze hut?
Wat dienst is uw dienst en wat hebt gij gedaan
om te vergen ons bloed en met…
Hemelhuis
poëzie
2.0 met 9 stemmen 1.568 Door mijn woning
speelt een zonnig licht.
'k Voel me een kleine koning
in mijn grote plicht:
vrouw en kind te schragen
op mijn sterke jeugd;
en ze hoog te dragen
in mijn vreugd!
Daar, op 't schouwke,
prijkt mijn enig kruis.
Wees mijn engel, vrouwke,
wees mijn hemel, huis.
Wees mijn stoutste roemen,
wees mijn zoetste troost,
frisse…
Herfstwee.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 542 In reke,
langs de beke,
en lijk bijeengevlucht,
vol schamelheid en schaamte,
geraamte bij geraamte,
de bomen in de schemerlucht.
Hoog rijzen ze in hun rildheid,
die reuzen, bronzig-bruin,
en steken, vol gestildheid,
lijk stommen, kruin bij kruin.
Hun brede voeten
duiken ze in het boordevolle bed
der beeweggaande wateren, die…
Herfstzegen
poëzie
3.0 met 17 stemmen 1.736 Herfstzegen. Ver en heinde
een stille pracht van bomen.
Bewaasde weiden dromen,
en donker wordt verwacht.
In vromend zoet gebeuren
verheimlijken de kleuren,
vergroeien grond en gracht.
En alle zoen is zacht:
een vrede ver en heinde;
de zomer voelt zijn einde,
en de avond raakt de nacht.…
Het puiteke
poëzie
3.0 met 20 stemmen 1.682 Geen kloef en kletst er
in krakende kruid
of plompe daar pletst er
een puiteke uit
Men dompelt in 'water
Zo potig ter per
en een kringetje
gaat er een voetje ver
Het schiet er zo stille
en het rept er meteen
Zijn buik en zijn bille
En zijn achterbeen
Het strekt en het strijkt, en
Hoe dieper het duikt
Hoe lomper het lijkt
Hoe dikker…
Het vlas staat in de blom.
poëzie
5.0 met 4 stemmen 421 Het vlas staat in de blom,
Al groen en blauwig;
En 't windje vliegt er om
Zo vleiend lauwig.
De herels rechten flinks
Hun tere topkens,
En keren, rechts en links,
Hun kleene kopkens.
Hoe zot en preuts ze zijn,
Elk met zijn vaantje
Van hemelblauw satijn
Op 't groene staantje!
Hier beet een bruine bie;
En ginder…
Het waalse wijf
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.183 - Zo hangt al honderd, honderd jaar
Dat Waalse wijf om uw nek?
't Weegt zwaar.
- Hoe zijt gij aan die bruid geraakt?
Zij had mij gek en blind gemaakt.
- Bracht zij iets mede?
Ja, een schat!....
Een scheef gezicht en een snijdend blad.
- Wat spraakt gij samen, Waals of Diets*?
Het wijf zei alles en ik niets.
- En moest gij vechten…
Het wafeleterke
poëzie
3.0 met 4 stemmen 2.024 Heel alleen aan 't tafelke,
Eet ons kindje een wafelke.
Hapt alhier een hoekske,
Boter vlekt zijn doekske.
Gaapt en bijt alginder,
Weer een putteke minder.
Dan in 't wilde, zeere, zeer,*
Altijd voort en altijd meer:
Wafel in zijn handekes,
Wafel in zijn tandekes,
En zijn gretige ogen gaan
Naar het bord waar de ander staan.
----------…
IK KAN U NIET VERGETEN
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.901 Ik kan u niet vergeten,
Mijn simpel landekijn,
Bij mensen die veel weten,
Veel hebben en veel zijn.
Ik heb u nooit verloren
Uit de ogen van mijn ziel,
Mijn dorpke en mijn toren
En vaders zingend wiel.
Dat zingend wiel van vader,
Het bracht, met staag geruis,
De rijke avond nader
En 't bruine brood in huis.
Draait door mijn zang bij…
Ik ben van de buiten
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.140 Ik kreeg van mijn ouders,
Van ieder mijn part
Van vader mijn schouders
Van moeder mijn hart
Ik vocht om mijn stuiten
Met zuster en broer.
Ik ben van de buiten
Ik ben van de boer!
Bij d'eigenste pachter,
Eerst koeier, dan knecht
Mijn klakke van achter,
Mijn hoofd immer recht
Zo dien 'k om duiten,
En teer op mijn toer;
Ik ben van de…
Ik kan u niet vergeten
poëzie
4.0 met 5 stemmen 608 Ik kan u niet vergeten,
Mijn simpel landekijn,
Bij mensen die veel weten,
Veel hebben en veel zijn.
Ik heb u nooit verloren
Uit de ogen van mijn ziel,
Mijn dorpke en mijn toren
En vaders zingend wiel.
Dat zingend wiel van vader,
Het bracht, met staag geruis,
De rijke avond nader
En 't bruine brood in huis.
Draait door mijn zang bij…
JONG OUD
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.466 Wie kan jonge mensen
Leren jong te zijn?
Tegen vroeg verslensen
Helpt geen zonneschijn.
Veel, dat fris moest spruiten,
Blijkt ter kiem verdord.
Maar de merels fluiten,
En de zomer wordt.…
Kerstverlangen
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.130 Hoe zacht der klokken klagen,
Uitzindrend op mijn hert!
Het sneeuwt op donkre smert.
En vromen hoor ik vragen,
Terwijl de dag komt dagen,
Wat groots geboren werd.
Gebogen mensen rijzen
En zien elkander aan.
Voorbij de bloedige waan!
De volkren zijn te prijzen
Waar Koningen en Wijzen
Langs witte wegen gaan.
O gij, die recht en rede
Begeert…
Kerstvrede
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.396 Er werd gevuurd en gekorven*
In de loopgraaf wordt het stil.
Vredeloos zijn gestorven
Mensen van goede wil.
Thans naket* de ongeëvenaarde
Wonderzachte nacht.
Wit staat de dood op wacht.
Gods kinderen hebben de aarde.
------------------------------------------------------
gekorven: van kerven - met zwaard of bijl te lijf gaan
naket -…
Klein moederke
poëzie
3.0 met 4 stemmen 802 Moeder zit te driegen
Aan een mantelzoom.
Zusje moet nu wiegen:
Zoeteke, slaap en droom.
Broederke, broederke mijn,
Laat mij uw moederke zijn.
Dekken zal u zusje,
Ligt ge blootgewoeld;
Kussen met een kusje
Dat ge bijna niet voelt.
Broederke, broederke mijn,
Laat mij uw moederke zijn!
Moet ge mee naar schole,
Dwars door weer en wind,…
Kom niet onder hoge bomen...
poëzie
5.0 met 1 stemmen 440 Kom niet onder hoge bomen,
die klein zijt en niet groeien kunt,
wie alleen een haastig dromen
een ontrouw denken is gegund.
Zo wie loopt op losse voeten
heeft lichte last van hart en hoofd.
Taaigewrongen wortlen moeten
hem binden die in kracht gelooft.
Zie, de bomen ruisen, leven,
slaan streng hun zware schoonheid uit.
Blijf daar…
Kom niet onder hoge bomen....
poëzie
4.0 met 1 stemmen 674 Kom niet onder hoge bomen,
die klein zijt en niet groeien kunt,
wie alleen een haastig dromen
een ontrouw denken is gegund.
Zo wie loopt op losse voeten
heeft lichte last van hart en hoofd.
Taaigewrongen wortlen moeten
hem binden die in kracht gelooft.
Zie, de bomen ruisen, leven,
slaan streng hun zware schoonheid uit.
Blijf…
Konijntje
poëzie
2.0 met 4 stemmen 2.106 Konijntje kan zijn oortjes stellen,
Konijntje kan zijn oogjes schuinen,
heeft al zeven springgezellen
om te hollen op de duinen.
Langoor, Schuinoog, Huppelbeentje
droomt nu in zijn eentje.
--------------------------------------
uit: Onze baby's (1920)…
Kus mijn hart en kus mijn mond
poëzie
3.0 met 16 stemmen 1.734 Kus mijn hart en kus mijn mond
dat ik kan slapen in de grond.
Vegeet niet dat ik wacht,
vergeet niet dat ik wacht,
tot middernacht.
Keer tot mij uw aangezicht,
als ge naast mij te rusten ligt.
De nacht is lang.…
LAPPER KRISPIJN
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.062 De schoentjes gaan er met paren,
en jammer, de mensen ook.
't Verstand komt niet vóór de jaren.
De liefde? Wat vuur en wat rook!
Ach! wisten 't de vliegende gaaien,
ze werden 't vrij leven niet moe.
Ik zitte mijn schoentje te naaien,
en trekke mijn draadje toe.
Hoe groeide uit dat lustige Grietje
die knorrige, dolle katijf?
Een lief als…
LENTELACH
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.641 De winter weent, de lente lacht,
de kluizekens gaan open;
en 't blad, dat zich te bergen placht,
komt kraakfijn uitgekropen.
't Is al zo klein en al zo nipt,
zo netjes en zo nuchter;
en 't meesje dat er tussen wipt
het fladdert nog zo schuchter.
Een vlinderlucht waait vleiend zacht
om al die tere levens.
De winter weent, de lente lacht…
LEUS
poëzie
4.0 met 1 stemmen 280 Waar zielen krachten zijn en krachten daden worden,
Waar uit het stoute brein een wond're wereld stamt,
Waar grote menschen slaan en stormen uit hun orden,
Gelijk, ten bergop uit, de bergenziele vlamt;
Waar felle boodschap brandt uit goudgevuurde borden,
Waar rode razernij op zwarte muren ramt,
Waar heldenhanden hoog het heldenzwaard omgorden…
LIED VAN GROOT-NEDERLAND
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.198 Waar een Volk leeft, leeft een recht,
een plicht tot eigenwaarde.
Ons volk heeft in zijn hart gezegd:
maak schoon uw deel der aarde.
Maak schoon, maak sterk uw deel,
dat gij met trots kunt tonen
de kleinste plek in 't groot geheel
waar Nederlanders wonen.
Wat een Volk kan, voelen wij;
wij leerden het drievuldig.
Een groter Neerland is nabij…
Laat mij de nacht tot vriend
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.031 Laat mij de nacht tot vriend; de nacht is goed;
de sterren zijn ver en het duister zoet.
Laat mij de nacht tot vriend en rust in rouw,
dat ik hoor op mijn hart het geklop van mijn vrouw.
Dat ik hoor haar vermaan, verneem haar troost,
haar liefde tot mij en de angst voor haar kroost.
Laat mij de nacht tot vriend; de dag is wreed.
Te nacht…