het leven is als een vlam van een kaars
wanneer er een feest is, wordt je geboren
je bent vergezeld met nieuwe vrienden
de ene wat ouder dan de ander
samen verblindt je iedereen in een glimlach
maar wat maakt het uit
op het einde wordt je geslacht alsof je nooit iets betekende…
reizen als een komeet door het zonnestelsel
omstandigheden verbranden jouw omhulsel
de routine die de pijn verzacht
vlieg je door zoals iedereen verwacht
mensen vinden dit een natuurlijk fenomeen
maar de komeet voelt zich helemaal alleen…
het voelde alsof ik in een donkere ruimte zat
leegte en trillingen overheerste me
een racebaan van emoties
opgesloten in mijn eigen gedachten
geen uitweg mogelijk…