129 resultaten.
Met een zwaluwstaart verbonden..
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 211 Schimmig de tonen
door het zacht ruisen van de populieren
vermomd als dichterlijke klanken,
draag ze mee in het holst van de nacht.
Een zwaluw scheert er overheen
en brengt als vroege belofte
de vreugde terug van het begin
toen ik bijna niks overdacht..
naar het prille uur van dichterlijke vrijheid,
doch de taalklanken beklijven
en bezorgen…
De visser
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 236 Hij laat zijn dobber dansen,
werpt alle schroom van zich af
want hij is een echte liefhebber.
Dromen doet hij zijn vissersleven lang,
diffuus nog de contouren in scharlaken
van de vooruitgeworpen schaduw
langs zijn vermetele recordvangst..
Hij weet het is een kwestie van tijd
om de talmende schemering
te bedwingen met zijn scherpe haak.…
Zomeravond
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 897 Langzaam en niet meer te stoppen
steeg zijn waardering verder naar goudkoorts
toen haar zomersproeten als waren het sterren
tevoorschijn spetterden uit de plooien van haar gezicht.
Hij weet het .. het was niet alleen de magie van de zomeravond
dat haar aanblik in gesmokkeld goud met hem verbond,
maar doet berusten in deze schone schijn
en…
Zomeravond
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.172 Langzaam en niet meer te stoppen
steeg zijn waardering verder naar goudkoorts
toen haar zomersproeten als waren het sterren
tevoorschijn spetterden uit de plooien van haar gezicht.
Hij weet het .. het was niet alleen de magie van de zomeravond
dat haar aanblik in goud gesmokkeld met hem verbond,
maar doet berusten in deze schone schijn
en…
De zilvermeeuw
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 293 Zijn akelig gekrijs
vanuit de verte al te horen
donkere ogen naderen het onheil
duiden meer als opgelegd pandoer
want waar de vleugels lam geslagen
zijn vrije geest niet verder kunnen dragen
doen zij het ergste vermoeden..
striemende regen, genadeloos
verstompen het opgejaagd dier
verkleumd door dreigende teloorgang
eens rijk aan…
De meidoorn bloeit
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.555 Vanzelfsprekender
dan het almaar stilzwijgen,
bloeit de rode meidoorn.
met geurenpracht kleurt ze profaan
de schraalheid uitbundig aan,
gedachten dwalen monddood
ronkelend rond het verbloemend rood.
maar de toedracht zal niet van rusten willen weten
verder graven om haar gelijk naar boven te halen.
echter de laatste druppels bloed
onttrekken…
Het witte goud
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 493 Het blinkt,
het rouwt,
het slinkt, slikt, kauwt en klinkt.
Bedolven met sterk verlangen
liefdevol afgeschermd,
nee eerder bruut ondergedoken
bijna zinderend afgesneden
van de sprankelende zon.
Zit er mee in mijn maag,
maar het zoekt zijn weg
toch wel omhoog.
Bittergoud vervreemd,
pril geluk genoeg
ja resoluut weggestoken
het maagdelijk…
In opperste stemming
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 434 Tegen de grauwheid
tekenen twee stippen een nieuwe horizon
maken een wereld van verschil.
Impressies van vertrouwde geluiden
ebben langzaam weg.. in de verte
verwelkomen hun echo's nieuwe klanken
die zich mild bruisend laten schonen.
Bruuskerend de werkelijkheid
in de voortzetting van hun dromen.…
Een nieuw begin
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 1.194 Bij het schemer van de dingen
de aanblik veranderd
nog maar licht beschenen
door de kracht van het begin.
keek ik uit naar deze morgen
met zijn nieuwe dingen..
De lucht klaart opbarend blauw
onvervuld licht van verlangen
heilzaam ademend
een nieuw begin.…