Ween niet langer, wereld
Ik heb al voor u gehuild
Vannacht, zonder water eerst,
Later, door het wachten,
toch tot tranen gezet
Heb ik u in mijn koudste dromen
van de ondergang gered
En, eenmaal wakker geschrokken,
Met verlichte glimlach de wekker gezet…
Ik ben geen groot dichter
Voel mij niet verplicht
tot het dichten van een dicht
Veel eerder gezwicht
Ik ben geen aanstichter
van nieuw literair licht
Vondel en Bloem
hebben mij pootje gelicht
Nee, ik ben geen zwaargewicht
Niet als poet, noch als dichter
Maar, na het dichten van een dicht
voel ik gauw drie kilo lichter…
Zwijgzaam in 't verdriet
Waarnaar ik ooit heb verlangd
Zie ik je naaktheid in 't niet
Je glimlach in 't behang
..en komen de wolven der wroeging, 's nachts,
als ik me op mijn allerbangst
gewetenloos vergulzig aan jouw nakend paargedrang…