Slaap sl
gedicht
De slaap komt, het lichaam leeg.
Was ik gordijn, dan ging ik dicht
zoals de steen altijd, dan hing ik
als gewicht aan klok tik tak, dan
steeg het bed in een mum van pijl
mijn gaap in. Binnen gaat de bedstee
open, mijn gedachte spelt het lichtruim -
een hooiberg richt zich naar de vinder:
Past de glazen schoen je voet? Kan ik
zeggen dat je…