Alle inzendingen van RutgerS

Tijdens het eerbiedig buigen in het koorgestoelte, wat tot mijn grote frustratie belachelijk vaak moest gebeuren, bleef ik hangen als een slappe Tinus, krachteloos heen en weer zwalkend, de knikkende knieën faalden, want de slaappillen werkten nog al te zeer na en ik stortte ineen. Iedereen schrok zich de blubber en de sterkste broeders sleepten…

Met de griep in mijn magere lijf vroeg ik de kok om een sinaasappel, die hij me weigerde te geven, waarna ik de abt om hulp vroeg en op zijn gezag gaf hij braaf de oranje bal. Tijdens de dampende afwas snauwde een dikke monnik mij af en dat deed me zo zeer, dat ik naar buiten vluchtte en geweend heb als een laatste overlevende van een veldslag…

Waar het toneelstuk over ging weet ik niet meer,maar ik was een soort André van Duin, die door zijn nepbril naar de bloedmooie dochter van de pachtboer loerde, vol hartstocht, wat men van een monnik natuurlijk niet verwachtte. Ik zat in de vlindertuin met de oude transistorradio afgestemd op wilde popmuziek, waardoor de pachtboerfamilie zenuwachtig…

Er was een vrome vrouw uit Egmond-Binnen, die vele diensten aanwezig was, ze leek me een verwarde ziel en even eenzaam als mij, ik een kloostergek en zij een dorpsgekkin, maar ze deed altijd superaardig tegen mij en wieweet hoeveel ze onbewust in mij heeft verlicht tijdens die hellesferen. Er was een oude pater, die liftend op en neer ging…

Na een lange dag van discipline en zes keer zingen in het koorgestoelte, waar de overburen je nauwlettend in de gaten hielden, zag ik weer de tuinbaas pater Vleugel voor me die tijdens het dagelijkse relaxuurtje, waar hij al jaren niet meer kwam, ineens kloekmoedig binnenstapte en mij openlijk complimenteerde met mijn spitwerk eerder die dag…

Op warme dagen ging ik als een speedboot borstkrollend heen en weer in het luxe privé-zwembad in de kloostertuin, terwijl groene kikkers verbaasd naar mijn rumoer keken In de kaarsenfabriek sneed ik met een vlijmscherp slagersmes de witte lonten op gepaste wijze af, terwijl ik met moeite mijn polsen kon onderscheiden In de tobbe vol echte…

Ik weet nog hoe ik over krakende planken liep, de piepende schuifbalken openend om in de doodstille kloosterbibliotheek te komen, daar stapels boeken meetorsend, terwijl ik in mijn ooghoeken oude benedictijnen gebogen zag over stoffige boeken, verlicht door een armoedig peertje. Dat was vaak nadat ik in de refter enkele bekers koude koffie…

(bij een houtsnede van Hokusai, 1814) Als veelarmig zeedier heb je een streepje voor in de minnekunst en dat weten de zoete vrouwen die zich in jouw domein laten vangen, zonder kieuwen wagen ze de dieptesprong en eenmaal op de bodemrotsen van de oceaan gaan ze vol overgave in op jouw zoutwatervischarmes, omdat de Chinese landmannen hen…

(voor Claudia Cardinale) Ik zie je in mijn dromen alsmaar weer uit die trein stappen in Once upon a time in the West, later zag ik je schitteren in Centennial, waar je als Indiaanse mijn puberhart in vuur en vlam zette. Inmiddels ben je een oude diva gelijk Sophia Loren, gerijpt en krachtdadig, niet meer bang om te falen, recht door zee…

Ik dronk in Domburg een Leffe-tripel, terwijl ik nog steeds voor me zie hoe de serveerster het bierviltje neerkwakte en haar borstjes bijna naar buiten floepten in Parijs dronk ik keurig een cappucino op Place de la Concorde, waar de dames om mij heen mij voor een filmster hielden, maar hun niveau zou ik nooit terugzien enkel in mijn dromen…

De koala-beer slaapt twee-en-twintig uur per dag en is daarmee de grootste slaapmuts in het dierenrijk, terwijl deze beer ook nog eens dagelijks, wanneer hij wakker is, enkel eucalyptusboombladeren opeet, wat hem high maakt en waardoor hij weer in slaap sukkelt. Dit lieve beertje hangt zijn hele leven in de bomen met zijn ogen wijs-filosofisch…

Ik herinner mij hoe ik mijn eerste sjekkie met hasjkorrels kreeg, hoe ik daarna de biologiejuffrouw in allerlei rare, wulpse poses zag openlijk het uitgierde van de pret eruit gestuurd werd bij de directeur werd uitgefoeterd vernederd uitgekotst mijn beste vriend als paria verklaard een ongewenst sujet zonder waardigheid maar hij was juist…

(bij 'Vrouwelijke pose' van Natalia Gontsjarova) Waar vrouwen tegenwoordig in strakke mantelpakken met dure, lederen aktentassen en hardklakkend schoeisel de wegen onbegaanbaar maken, waar ze met hun stilettohakken in mijn hart prikken, zout spuwen en nog eens hard aanstampen, waar hun woorden als slangegif mijn bloed vervuilen, waar hun mannelijke…

En ja Joanan Rutgers wist ver voor de kopgroep te blijven al struikelde hij soms en was zijn gezicht zwaarbevroren stopte hij geregeld voor warme chocomelk van omstanders zat hij gerust erwtensoep te nuttigen en liet hij de beerenburg volop in zijn keelgat gieten waardoor hij zigzaggend verder toerde en klunend op zijn bek viel maar de finish…

Andreas Schelfhout schilderde in de achttiende eeuw een bijzonder wintertafereel, waarop twee mannen hun armzalige bezittingen op het ijs verschepen naar meer barmhartige oorden terwijl een moeder met haar kind ploetert om de weg naar huis te vinden, nadat ze met hem enkele worsten in het dorp heeft gekocht, waar de kerk als een baken torent…

(bij 'De wolkenjager' van Saskia Pfaeltzer) Hoog op een stoere sokkel grijpt de gevleugelde wolkenjager als een Pegasus naar hogere waarden terwijl iedere toeschouwer begrijpt dat hij de volgende Don Quichot symboliseert, een nieuwe Icarus die met zijn hoofd in de wolken loopt en door de zwaartekracht binnenkort op de harde stenen in…

(voor Kitty Meijering) Je danst met de balletdanseressen mee jouw benen zijn je penselen die de danspassie gepassioneerd weergeeft Je doet de kleuren bewegen terwijl je je eigen schoonheid op de achtergrond houdt juist dat siert je elegante integriteit Je mystieke sferen boren door mijn hart je bent mooier dan je kunstwerken maar…

(bij 'Eva' van Eva Julia Bekhova) Over revoluties gesproken. Eerst dacht ik dat je de zoveelste christelijke kunstschilderes was want je werkte jezelf te pletter in kathedralen als een schilderende huurling van de kerkelite maar bij nader inzien zag ik je subtiele ernst en de aparte manier van vernieuwing in houdingen gebaren en attributen…

(bij 'Zomer' van Ekaterina Yastrebova) Ik heb je gemist omdat ik van de dag een nacht heb gemaakt terwijl ik je graag had willen ontmoeten maar met griep in het lijf gaat dat dubbel zo moeilijk je bent net zo oud als ik en je Russische gebrabbel charmeert me als de exotische lichamen van Indonesische danseressen maar je schilderij…

(voor Johannes Moesman) Als spoorwegmedewerker liep alles op tijd en adviseerde je gestrande reizigers, terwijl niemand maalde om een subtiele verfstreek, wel om koffie en gevulde koeken, een neut op het zijspoor en geile moppen in de kantine. Maar in je vrije tijd schilderde je boven de drukkerij van je vader, Neude zeven, de meest schunnige…

(voor André Kuipers) Je draait soepel in het rond als een goudvis in zijn kom, je ruimtehuis bevalt je goed, terwijl je vrolijk reageert op de aardse vragen van familieleden en verslaggevers, verberg je als een ware joker de pijn in je hart over de vervuilde en vernietigde delen van de aardbol, die je haarfijn kunt waarnemen, net als God…

We geloofden de leeftijdsgenoten die zeiden dat God Niets was en door onze punkkapsels shockeerden we de brave burgerij terwijl we overtuigd waren van een nucleaire wereldcatastrofe ja, al in de zeventiger jaren wisten we dat het kapitalisme not-done was we dweepten kwaadaardig met het communisme en bij het graf van Karl Marx legden we te…

2011 heeft je vermoord (voor Floor van der Wal) Je zonnige lach is voorgoed gedoofd en je grappen kunnen enkel nog engelen en heiligen doen lachen, terwijl zoveel mensen nog op je zaten te wachten, vol respect de hartkleppen opengeklapt, lieve al zozeer geplaagde, ik haat die ondingen op vier wielen al sinds mijn geboorte, liever zie…

Zoals je was keer je nooit meer terug dat bevestigt de tijd maar het is erger want je keert nooit terug je kon de liefde niet aan omdat je nog steeds gegeseld wordt door demonen van vroeger en mijn schip er niet toedeed ondanks mijn voorraden liefde en de stormgarantie je kon de liefde niet aan al mocht ik je borsten strelen die…

(voor Agatha Christie) Ik bladerde wat in een kinky magazine en mijn ogen bleven steken bij een foto uit jouw jonge jaren, waarop je als een onovertroffen fotomodel mijn hart harder deed kloppen, zo werkt dat. Je was pas één toen je vader stierf, dacht je soms dat hij op geheimzinnige wijze om het leven is gebracht, ben je daarom al die…

Je verandert steeds van gedaante en terwijl ik denk je te zien, rij je de hoek om op een zwarte omafiets of je knikt me vriendelijk toe bij de kassa van een supermarkt. In de zwarte spelonken van mijn ziel brand jij verwarmende vuren en sla je mijn valse vijanden van mij af als een kruisridder in vol ornaat en met de grootst mogelijke…

Van de bijbel herinner ik me vooral de vergelijking van borsten met druiventrossen, wat ik een vreemde vergelijking vond, want al die ronde druiven lijken niet op afgevlakte borsten en daarom was de schrijver van het Hooglied voorzeker een metafysische surrealist. Laatst had ik het heuglijke genoegen om nog eens de bolle bollen van een vrijgevige…

(voor Eddi Napoli) Bijna iedere nacht zie ik je weer opkomen en steeds ben ik dermate onder de indruk dat ik mijn vreugde met je wil delen je lange paardestaart zwiept heen en weer als de golven van de Middellandse Zee terwijl je zangstem mij betovert en verruimt, sluimerende delen in mijn ziel losmaken, zoals de kundalinislang die jij…

(voor Halil Moustafa) Je lichaam zwelde op gaf alle liefde aan het publiek terwijl je tedere stem ontroerde en iedereen roerloos op zijn stoel vurig hoopte dat je geen octaaf miste want Griekenland zelf trilde in jou en de Middellandse Zee haalde adem in de etherische klanken van je zeemeerminnenzangprestaties die Mozart, Beethoven…

Er worden buiten ons zonnestelsel raketten gebouwd die binnenkort onze planeet zullen bereiken het gelijk van halve waarheden terwijl de stoere mannen van nu na gedane arbeid in hun lederen ligstoel virtuele borsten kneden en sinds E.T. geen wapenfeiten uit de kosmos meer verwachten dus nog een stapje verder gaan en zelfs in vreemde…