Alle inzendingen van RutgerS

Je denkt terecht is hij de ware wel zoals ik denk ben jij de ware wel, onze tactiek en voorzichtigheid ten spijt van doet niets af aan het in waarheid gedeelde wat geen van ons verliezen zal. De dag voordat je komt droom ik van je sappige lichaam en je geest, kom gauw, droomvriendin, laat me verder dromen met de droom voor handen.…

De andere dichter en dichteres voelt als een soort heiligdom, wat ik niet betreed. De benen van Rutger Kopland waren kleiner dan ik dacht, als van een dwerg, niet capabel genoeg om mij in te halen als ik hem een poets bak. Ik ga alleen naar toverland om wat dichterlijk voedsel te halen, daar doe ik toch niemand kwaad mee, hij natuurlijk in…

( voor Oscar Wilde ) Gevangen in cirkels van haat viel hij in de diepste trechter naar de duisternis, maar het vervloekte bataljon van satan volgde hem tot op de verpulverde lippen, het land van zijn successen stak genadeloos een bajonet in zijn hartstreek. De rat wilde niet van wijken weten, niet totdat de bloedende eend, totaal verminkt,…

Er zwerft een bange zwaan in een vijver op een werkende vulkaan. Het bloemenmeisje spreekt: 'Kijkend schrijver, red mij voor de wereld breekt!'. Ik neem haar bij de hand, wij vluchten snel voor de lava ons verbrandt. De redding is nabij, de hel vergeten en dan een kus, heel sappig, nu ziet zij mij.…

Drinkebroer, laat me nu maar los, we hebben genoeg feest gevierd, het boeren wordt te erg, mankepoot, Korsakov staat voor de deur en wil naar binnen. Ik heb me genoeg in jou verdiept, kom op, dichters onder elkaar, ga nu maar bij een ander de boel op stelten zetten of liever nog, donder op naar de hemel, deprimongool! Ga je eeuwige roes uitslapen…

De nachten waren leeg en angsten dwaalden door mijn geest, nu de port haar werking doet, vind ik even weer wat rust in lichaam en ziel, maar jou kon ik toen niet vergeten, want wij hielden van elkaar, terwijl het lot weer bitter werd, bitter van nieuwe verlangens. Niets kon dit verzachten, breekbaar en hemels. Je ogen streelden als een…

(voor Harry) Mijn eiland onbewoond is vruchteloze woestenij, geen ander die mij loont, gevangen en onvrij bezie ik mijn planeet, verlang een reddend touw, na alles wat ik leed, geen God, geen vrouw die ik beminnen kan, zo diep is deze put, als leef ik in de ban, een kluizenaarshut gebouwen op de kust en zoveel wat mij griefde,…

(voor Karin) Zie toch eens het avondrood en dan mijn hart, zo dood, het krijsen in een eindeloze strijd om hulp en tederheid, de mens is mij zo lief, te lief, zodat ik dikwijls lijd en geen verklaring vind van wat er diep in ons naar boven stroomt. Een hemel van verdriet doemt zinloos aan ons op, je bange hart vertrouwt het niet, dat…

Verrukking om de contouren van jouw boezems, die zo schoon staan aan jouw lenig lijf, versiert met twee weelderige bloesems, zou het schelen als ik ze zachtjes wrijf? Sluipend raakte ik jou aan terwijl je liep, als een fijn-vernuftige schoonheidsgodin, schaduwloos en 't was alsof ik al sliep tegen de borsten van jou, mijn koningin. Zachte…

Wij wandelen naar buiten, verlaten het strandhuis, witte duiven in de mist, ontsteek met mij de kaarsen die zullen vlammen in de nacht, omhoog vlammen! Niet als een fata morgana, een wind die waait en verdwijnt, de tijd verplaatst, maar verandert nooit vereeuwiging. Goden of geen goden, zie ons verlangen naar eenwording in geest en lichaam,…

O Nux, het leven is een jeremiade, de nacht een zwoele ballade. Quo vadis? O Petrus, wij klagen, Jezus' afscheid kweekte mishagen. O Juturna: Quousque tandem! De Lethe stroomt, Quia absurdum! Morpheus houdt ons in de handen, Kassian kassian! om alle landen. Het razende water is omineus, onsolide en violent en dubieus. kind van Baäl, u…

Aangezien ik een gretig nachtdier ben, mijn Assepoes, bestaat er voor mij geen hoger licht dan te vrijen met jou in onze chambre de l'amour. In de hitte van een rode vlam ligt het wapen tegen onze duisternis. Op de heuvels van deze nacht zwermen de laatste bijen, die naar hoger honing smachten, zweven mijn gedachten naar het bloemenveld…

Vroeger sloot men mensen zoals ik op, achter stevige, wrede sloten van een griezelig gekkenhuis vol martelingen door barbaarse instrumenten. Het verschil is minimaal nu ik beweer Rimbaud te zijn en hem ook werkelijk ben, zie ik ze kijken, met argwaan en angst in hun benauwde ogen, de ijzeren sloten van vroeger. Maar niet in staat om mijn witte…

Je zegt dat ik niet zo apart ben als ik denk en ik wil dat ook wel denken maar ik denk anders ik begrijp de ware gekken beter dan de ware normalen die beduvelen de boel maken het zootje nog groter met bibberloze hanegekraai in mijn hart blijf ik altijd klein ik snap de botte verharding van anderen niet hun blinde woede en vijandschap…

Ik kus je borsten, blijf plakken aan je tepels, want God is een Vrouw.…

Het spook van de bierbrouwer kwam de trap niet meer omhoog, hij was van zichzelf een sjouwer, omdat hij veel te zwaar woog. Al was hij wel wat afgevallen en dronk hij nooit meer gerstenat, wat zijn humeur deed vergallen, het spokenleed werd onderschat. Uit frustratie is hij toen gaan klieren, de nieuwe bewoners griezelden ervan, klokslag…

Het gaat dus echt gebeuren, binnenkort staan ze zij aan zij volop glunderend in de spotlights, maar dat doen circusclownen ook. Goed dan, dat overleven we wel, maar dan, wat gebeurt er dan! Ze zullen zich gaan bewijzen, geldingsdrang en opportunisme, de tegenstanders zullen ervan lusten, totdat ze zichzelf opblazen als extremisten, want zo…

Nachtenlang hebben we hetzelfde bed gedeeld, we waren naakt als Adam en Eva voor die rotboom, je erotische lichaam heeft me nooit verveeld en je handelen was de vervulling van een wensdroom. Ik mocht eindeloos met je grote borsten spelen, het hangen aan je tepels vond je zeer opwindend, je stond wel halfnaakt te pronken op kantelen, die frivole…

Na een warm lavendelbad stond je nat na te druppen op de blauwe badmat, je begon te huppen je borsten deden mee, je was blij bij mij te zijn, toen ik met je vree rilde je van de napijn over alle wrede eenzaamheid en je lichaam dat verkilde, sinds je de dagen met mij slijt krijg je meer dan je ooit wilde en we slapen tijdens zonsondergang…

Ik zou zo graag zo lang al eens geheel en al een liefhebbende vrouw willen omarmen en beminnen. Maar ik kom die vrouw blijkbaar niet zomaar tegen, of ik herken haar niet of ik durf haar niet te genaken. Misschien is mijn eenzaamheid en afzondering te onbetreedbaar geworden, zodat het onlogisch is dat ik klaag. Of God wil mij voor onnodig…

(voor Gerrit Komrij) Jouw hand beroerde mijn rechterwang en ik wist niet meer of het leven echt was, je verdween naar de Portugeze bergen, waar je boekenkasteel glinstert in de zon. Wat wilde je toch van mij? Je kuste mijn derde oog op de valreep van onze ontmoeting en ook ik verdween naar mijn evengrote boekenkasteel. Je dromen lagen in de…

Het is prima zo, ik ben een dichtende kluizenaar, die gelukkig is in zijn afgelegen grot met schemerlicht. Soms krijg ik bezoek van een zwervende beer, die enige dagen blijft logeren, heel gezellig, met honingwijn. De rest is toegift, waar ik extra dankbaar voor ben, prachtige wandelingen met superrode vliegenzwammen. Vrienden Rozenkruisers…

Ijsbergen breken in de nacht, ijsberen dobberen hopeloos rond, worden gek van het feit dat er geen grond meer onder hun berepoten te vinden is, zinken tragisch weg zonder dat de wereld dat ziet. Het liever niet weten wil. Groot excuus namens alle vervuilende economieën. Nee, daar koop je niets voor. Boten zinken naar beneden, zinken roerloos…

Maar wie kan leven met de ezels in een modderig weiland? Wie kan slapen met de konijnen in een donker bos? Wie durft wolf te worden onder de wolven, desnoods in een dierentuin? Wie een dakloze straatkat, die zichzelf voedt met de etensresten uit vuilnisbakken? Ik ben het allemaal geweest. Ik zeg niets meer. Ik verraad mijn onderduikplekken…

Leuk hoe je die Italiaanse schoenen in mijn ogen smeerde als Haarlemmer olie. Ik glunderde als een schaap zonder wolvacht. Debiel dus. Stom naakt. Je toonde me heel vluchtig het beeld van je geile tong in je rechter bovenhoek van je zoenmond. Die eeuwige icoon toont me de liefdesdaad, die ik ondanks alles zielsveel begeer. Dat weet jij, heks…

Het eeuwige lied blinkt in haar ogen en de goudblonde haren lopen tot de grond die huivert bij elke sierlijke stap. Haar bevallige gestalte drukt met slanke vingers op de zwart-witte toetsen van de piano. Für Elise geeft de maat van mijn erotische verlangen aan. Geboren in een kom van zuiver water drink ik haar. Mijn ziel drinkt door…

Het gedicht dat alle gedichten de loef afsteekt, dit koningsgedicht lezend is de Parnassus bereikt. Alle andere gedichten vallen in het niets. Dat voelt lekker. Geen gezoek meer, geen geploeter in talloze bundels, niet meer om drie uur 's nachts het licht aandoen om een prachtige volzin te pennen. Hier is het, zonder twijfel, het gedicht dat alle…

Ik weet nog dat wij destijds als jonge religieuzen vol ontzag het orthodoxe Rolduc bezochten, dat bolwerk van roomse standvastigheid met die ronde boog die als kerkterrein dienst deed en doet wellicht. Gijsen, ja, gij Gijsen! je stond te boek als een oude rot binnen de roomse traditie, een handhaver van de roomse leer avant la lettre, we waren…

Veredel met edele wijnen de kern van iedere ziel, laat duisternis verdwijnen als pijn in de achilleshiel. Aardse heersers zijn in wezen zwak, want er is een God die al hun falen ziet, in hun logica geen diepgang, alles vlak en ware liefde kennen ze niet. Goed dan, geen roem meer, het is lucht, die voor mij vergif is, voor iedereen overigens, dit…

Mysterieuze oester, wonderlijk blij in een zee van dromen. Ik was een boos kind, maar ik moest lief zijn, zoals gekooide dieren. Pure amethist weerkaatsend door sterrenlicht maar van binnenuit. Ongenaakbare ziel, waarom is het water zo bang voor het vuur? Er is een park en vol met gekwetste bloemen waar echt niemand wandelt…