Alle inzendingen van Ruud Brouwer

Het gevoel als ik in jouw ogen kijk is alsof ik in puur genot verdwijn ik voel mij dan schathemelrijk en wil voor altijd bij jou zijn Het gevoel van grenzeloos vertrouwen warmte, pure liefde en eerlijkheid alsof wij samen onze wereld bouwen vluchtend in zoveel zeeën van tijd Ik ruik in zwoele dromen jouw geur de passie dendert dwars door…

Als jij heel even eenzaam bent weet dan dat ik jou oprecht bemin en als jouw vrolijkheid weg rent dan halen we die samen wel weer in Jouw wereld is niet die van mij maar mijn hart is wel bij jou niet samen, niet ons, niet wij maar weet dat ik van jou hou Bij jou kan ik altijd mezelf zijn met jou kan ik eindeloos praten door gedeeld verdriet…

Onder de schoonheid van jouw verschijning schuilt een heel klein stukje onzekerheid het bezorgt jouw karakter een verfijning een lieve blootlegging van sensibiliteit Ik wil jouw twijfels voor altijd ontvoeren zeker wanneer het om mijn vriendschap gaat laat mijn woorden jouw prachtige hartje beroeren en weet dat het mijne voor jou openstaat…

Dwars door het doolhof van liefde blijf ik doelloos rond rennen paden van passie die mij kruisen maar die mag ik niet verkennen Vergeten gangen van hartstocht gaan aan mij voorbij in een waas ik wil zo snel mogelijk oversteken maar ik ben mijn zenuwen niet de baas Dit labyrint van eenzaamheid blijft aan mijn toekomst plakken zodra ik de…

De eerste golven der liefde zal ik nimmer meer vergeten overspoeld door warmte verdoofd door hartenkreten Elke dag zwevend opstaan even langs haar huis dromen die ene lieve blik was genoeg om de dag weer door te komen Die pure liefde de eerste keer is nog steeds iets magisch helaas nooit meer geëvenaard en dat is best wel tragisch...…

Ik kan er maar niet aan wennen dat ik jou zo vreselijk mis ik ga het ook niet ontkennen dat alles nu zo anders is Ik heb helemaal geen zin meer iedereen mocht mij verlaten maar bij jou deed het echt zeer jouw hart heeft nu makkelijk praten Ik heb de antwoorden niet of jij terugkomt is de vraag ik leef nu in een grensgebied tussen nooit…

Door jou kan ik weer stralen gaat mijn lieve hart op reis kan ik zorgeloos verdwalen in jouw ogen als paradijs Door jou durf ik te zweven hier en toch zo ver weg worden nachtmerries verdreven zing ik plots alles wat ik zeg Door jou grijp ik weer mijn kansen mag ik weer voelen voor een vrouw zelfs slapen is voor mij dansen want deze wereld…

Ik denk nog steeds aan jou al heb jij mijn hart verlaten de muur waaraan ik bouw vertoont denkbeeldige gaten Jij breekt soms zomaar in en bespeelt mijn gedachten mijn gevoel leeft dan in onmin hier zit ik niet op te wachten Ik zou jou willen verbieden om zomaar binnen te dringen om mijn ziel te bespieden en mij met twijfel te omringen…

Jij bent de open zee in mijn hart waarop ik grenzeloos mag verdwalen het mooiste bloemenveld in mijn leven waar ik steeds mijn hart kan ophalen Jij bent de fantasie die echt bestaat waarin ik graag de hoofdrol speel de rustgevende oase in mijn ziel die ik onzichtbaar dagelijks streel Jij bent de sterrenhemel overdag waaraan ik mij urenlang…

De klas is haar veilige onderkomen thuis zijn ongelukjes haar ondergang onzichtbare tranen die constant stromen zelfs voor haar eigen vader is ze bang En op school gaat het echt niet goed haar gedachten zijn voortdurend besmet niets in haar jeugd zoals het moet haar moeder doet een drankgebed De pubertijd zal haar onderkoelen haar geluk…

Tussen angst en verlegenheid in dat kleine onzekere gebied daar ligt mijn liefde voor jou te wachten totdat jij het ziet Ik ontmoet jou in prachtige dromen mijn hart zingt als ik aan jou denk maar ik durf jou niet aan te spreken bang voor het allermooiste geschenk Ik wil mijn angst overwinnen maar weet nog niet precies hoe met mijn ogen…

Het verlangen naar jou groeit elke dag de tijd strekt zich uit over lange uren de brieven die ik schreef met een lach helaas durfde ik ze niet te sturen Ik zie ons zo voor me…hand in hand een wandeling over zeeën van tijd door ogen der liefde een hechte band overstelpt door eerlijke geborgenheid Helaas mag dat nu nog niet zo zijn maar ik…

Elk woord dat ik spreek is een schim van verlangen... Elke droom die zich ontvouwt is een glimlach op mijn gezicht... Elke blik die ik werp is een vlinder die jij mag vangen... Elke hoop die ik koester is als een juweel door jou verlicht...…

Zij opent langzaam de voordeur het is drie uur in de nacht hij slaapt en is heel ver weg zijn enige moment zonder macht De kinderen slapen op de achterbank zij start de auto en geeft gas het blijft gelukkig donker binnen want wat als hij nu wakker was? Twaalf vreselijke donkere jaren zij vlucht weg van de rake klappen zij rijdt de straat…

De zee legt zijn hoofd op het strand middels ontelbaar veel koppen van schuim het tij neemt het recht in eigen hand de wind verdwaalt in het hemelruim Het goudgele zand knispert een lied tussen schelpen, zeewier en kwallen de melodie van een rustgevend gebied waar ’s nachts sterren zich laten vallen De frisheid van de golven nodigt uit…

Ik lig naast je op je bed stiekem lig je te gapen het was zo’n dag vol pret nu ga je weer slapen Ik begin je te aaien jouw handje zoekt mijn gezicht je oogjes beginnen te draaien langzaam vallen ze dicht Voor eventjes laat je me alleen ik merk dat ik ook gaap Liefje, waar ga je vannacht heen? Slaap...kindje...slaap...…

Zullen we een nachtje vluchten naar het paradijs bij de maan waar we zweven op pure ontspanning en ons volledig kunnen laten gaan Daar waar niemand ons zal missen waar een ster van rust ons verlicht de warmte van het heelal omhelst ons zie hoe alles even mooi is met je ogen dicht Daar waar de dood niemand achtervolgt waar geen verschil…

Leven voorbij de angst de rillingen geëvacueerd nooit meer het bangst niet meer in mezelf gekeerd Leven voorbij de angst de toekomst is mijn vriend een hemelse ontvangst een levenspad volledig uitgekiend Leven voorbij de angst vrees maakt plaats voor moed eerlijkheid duurt het langst misschien komt alles toch nog goed...…

Het uitzicht vanuit hun bed is de enige troost elk bezoek bezorgt hen een traan wachtend tot het leven wordt geloosd want veel langer kunnen ze het niet aan Elke dag met verdriet en pijn geen toekomst meer voor hen weggelegd overgegeven aan een lot zonder welzijn terwijl ze zo aan het leven waren gehecht Of God dit nou gewild heeft of niet…

Toen ik jou voor het eerst zag voelde ik een steekvlam in mijn hart alles was meteen anders die dag weg was het verleden, een nieuwe start Toen ik jou voor het eerst sprak tintelde mijn tong bij elk woord normaal zelfverzekerd, nu heel zwak mijn angst in verlangen gesmoord Toen ik jou voor het eerst voelde schoot de sterrenhemel aan ons…

Waarom zit jouw hart vastgebonden aan een zware ketting van verlangen ik heb jou mijn liefde verzonden maar jij wilde het niet ontvangen Een harde les uit het verleden laat jou helaas nooit meer vrij jouw ogen kijken ontevreden ik kom maar niet te dichtbij Of ik ooit nog tot jou doordring is voor ons beiden de vraag ik weet nog dat alles…

Kom, doe de maandans met mij in de spiegel van mijn dromen voel mijn handen op je zij en laat je hart tot rust komen Laat het licht van liefde sprankelen voel mijn lippen op je zachte wangen laat onzekerheid even wankelen en door hoop worden vervangen Kom, doe de maandans met mij laat ons in de schemering zweven straks is deze nacht weer…

Doelloos slenterend over het strand terwijl mijn haar danst door de wind ogen dicht…ik voel weer jouw hand en mijn emoties zijn eensgezind Urenlang verdwaalden we aan zee eindeloze gesprekken over ons leven waar je ook ging, ik ging met je mee onze toekomst stond zelfs geschreven Ik zie ook jouw schaduw in het zand hoopvol kijk ik even…

Ik zie die zwoele blik in je ogen en onze verlangens raken elkaar aan pure liefde heeft vlinders ingevlogen die aan passioneel gevaar blootstaan Ik voel hoe jij door mijn haar woelt en jouw lichaam glijdt door mijn handen zo paradijselijk als dit allemaal voelt terwijl overal kaarsjes branden Wij laten ons gijzelen deze nacht en kruipen…

Het oude station ligt er verlaten bij een jaar geleden zeiden wij vaarwel ik zie nog hoe je zwaaide naar mij alles ging zo verschrikkelijk snel Jij nam de trein en liet mij alleen voor één keer volgde je jouw verstand ik liet je gaan maar merkte meteen dat ik in onzekerheid was geland Ik mis je nog steeds en wacht op de dag dat diezelfde…

De gedachte is er telkens weer om jou stiekem binnen te laten verlangen gaat nog steeds tekeer ondanks dat ik jou wil haten In schimmen op elke muur jouw verschijning die lonkt en hoewel van korte duur voel ik hoe alles dan bonkt Mijn hart, mijn arme hoofd ik wil dat jij er uit verdwijnt ik wil dat jij het vuur dooft dat mijn toekomst…

Ik schrijf vanuit een bepaald gevoel woorden kruizen elkaar spontaan elke keer lees ik precies wat ik bedoel en zo kan ik achter het resultaat staan De beroepsmatige dichters in dit land staan met behoorlijke aantallen op de schappen maar ik vraag me af, zo langzamerhand of liefhebbers die gedichten wel snappen Ik verdwaal in een doolhof…

De nacht overvalt mij weer ik woel kilometers lang in bed ik wil slapen maar elke keer ben jij het weer die dat belet Ik zette mijn zinnen op vrijheid vastbesloten om jou te vergeten maar ik raak jou gewoon niet kwijt jij gijzelt nog steeds mijn geweten Ik voel jou, ik ruik jou, ik wil jou, terwijl ik weet dat het nooit meer kan ik weet…

Ach, ik wilde nog zo veel maar het mocht niet zo zijn er is nu niets meer heel de toekomst is heel klein Ik kan niet eens meer huilen mijn tranen zijn verdronken bij wie moet ik nu schuilen als de kerkklok heeft geklonken Daarna ben ik voor altijd alleen jouw liefde ben ik verloren je staat dan op de schoorsteen in een fotolijst bevroren…

Daar gaat de trainer Koeman twee keer kampioen en een beker ondanks dat is hij nu de boeman ach, niets in dit leven is zeker Daar is weer het voltallige bestuur zo trots als een pauw op het beleid maar topspelers zijn altijd te duur en Zlatan wilden ze graag kwijt De jonkies verdienen bakken met geld en lopen naast hun voetbalschoenen…