de nacht is een kat op trage poten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 
269
269de nacht is mijn kat op trage poten
ze woont in een wit kasteel
met dikke muren die kluisteren
als we buigen naar zware wind
sterrenbeelden vallen uiteen
in ovale ogen breder dan de maan
het verre licht, fijn wit zand
ooit valt alles uit elkaar
zweeft alles zacht met iedereen
ik raak de dag
hij is van steen…
Bezig met laden