Alle inzendingen van Saba Hamham

Ik kijk in het water dat ooit hoogtij was, Bang om in te verdrinken klampte ik mij aan mijn moeder vast. Nu jaren later weerspiegeling van dorre takken mijn aangezicht, Niets om aan vast te klampen hou ik mij aan de brugleuning vast. Weerspiegeling van het water verdwijnt mijn gezicht in de rimpels van de cirkels... De tijd van…

In mijn herinnering zie ik je voor me, Nooit klagen als ik iets vroeg, Het was altijd geven en nooit Nemen, Zo besta je In mijn herinnering Donkere ogen omhuld door witte gelaat, Keken mij aan Ik voelde een drang geborgen, van die ene blik Verlangend naar de warme plek De moederschoot Er kwam een tijd dat ik niet bij je kon zijn…

Vrijheid heb het nooit gehad, Zit vast tussen muren Alleen door het raam Naar buiten gluren, Praat hardop in mezelf Onzichtbare mensen Om me heen Lijken één voor één In eenzaamheid gestorven Voel me totaal alleen De hoop een stap in vrijheid Te zetten Nooit meer alleen…

Met onverklaarbare pijn verklaar ik de pijn met liefde Vervuld met hartstocht. Niets liever dan de liefde voelen, de oorlog Aan de smart Verlangend naar de nog onbekende herinneringen die al bekend zijn in mijn voorgespiegelde herinnering…

Wanneer de stilte in de avond Valt Hunkert mijn lichaam Verlangend Naar de maagdelijke liefde Van de verliefdheid De onmogelijke onbereikbaarheid weg valt Het idee dat het onmogelijke Mogelijk wordt En de verliefdheid verliefd Wordt op de eeuwige liefde…

Rondgedwaald tussen dorpen en steden Tussen het groen en het beton Tussen paden en wegen Op zoek naar een plek Warm en geborgen Resteert er niets anders Dan terugkeer Van de verloren dochter…

De hoogste bergtoppen heb ik bereikt Geen vallen meer of opstaan Vooruitkijkend naar datgene wat me te wachten staat Lijkt het heel eventjes Dat de tijd stilstaat…

Ik heb geloofd in de kracht die je me gaf Ik heb geloofd in de wijsheid waarmee je me groot heb gebracht Ik heb geloofd dat we nooit gescheiden zouden worden Ik heb het mezelf beloofd Toen ik geknield zat met gebogen hoofd Ik geloof dat we altijd bij elkaar zullen zijn Wat er ook gebeurt Hoe ver we ook van elkaar verwijderd zijn Ik…

Ik mag niet van je houden het zwijgen is me opgelegd De liefde die ik voel in mijn hart is oprecht Ik mag niet van je houden hoe graag ik het ook wil Mijn verlangens kan ik niet meer bedwingen Is dit wat de liefde wil! Voor altijd zal ik zwijgen mijn hart draagt een geheim De woorden in mij herhalen zich keer op keer Een refrein…

Ongrijpbaar lijkt het geluk Onrijp voor het korte Leven dat ik wellicht geleden heb Wachtend op meerdere jaren Uitkijkend naar het pad dat mij misschien zal leiden Naar datgene dat onbereikbaar leek…

Afgewezen zo voel ik mijn geest roepen Keer op keer opzij geschoven Het gevoel Diep ongelukkig om wellicht de Onbedoelde bedoelingen Van het ongeloof dat altijd In het diepe hart Is gedragen Angst voor het onbekende…

De mens leeft levenloos Rond zich heen Versterkt gevoel van onlust Verraad en tevens Wanhoop van verdriet Op 't leven dat hij verliet Achterlatend 't verschiet…