Alle inzendingen van Sanne

Als ik kijk naar mezelf in de spiegel dan kan ik niet ontkennen dat wat ik zie geschiedenis kent. Ja, het is waar mijn ogen liegen niet.…

Een man in schaatspak vandaag tierde dat ze hem het schaatsen niet gunden. De sneeuw verpest het en het gaat binnenkort ook nog eens dooien. Arme man in schaatspak gekwetst door weergoden draait zich om naar huis. Wees gerust de zon gaat schijnen binnenkort.…

verloren ziel alleen gelaten niet in staat om te praten dook en viel op haar gelaat droogt tranen met een oude doek blijft maar staren de geest is zoek…

Huil jij wel eens huil jij wel eens omdat ze je pesten? Omdat je niet hoort niet hoort bij de besten? Omdat je niet hoort niet hoort bij de rest word je dan wel eens gepest? Huil jij wel eens huil jij wel eens omdat ze je plagen? Omdat je niet bent niet bent zoals de anderen? omdat je niet bent zoals zij aan het einde van de straat…

Alsof ik in de nacht de meeste uren van de dag door mijn hoofd geslingerd krijg, verlang ik naar de rust en dat mag. Want overdag hoor ik geluiden dagelijkse geluiden getier, lawaai van kinderen. En gelukkig, gelukkig ook nog een lach. Als de maan door de bomen schijnt verlang ik naar rust. Gesust Gesust Gesust...…

Moeder en kind in een goederentrein naar een pad vol dood en verderf op weg naar het eeuwige donker want sterven in het licht met pijn was onmogelijk voor beide vrouwen. Ja, met z'n tweeën want ze konden niet zonder elkaar- en terwijl ik dit schrijf denk ik alsmaar aan de gezichten die enkel berichten, dat het zwaar was. Verlangen naar…

Ik ga je missen met je mooie ogen stralend als altijd om mij heen. Je lieve gezicht dichtbij mij Ik ga je zo missen nog meer dan jij mij.…

Zij speelde met haar poppen heel stil, heel zacht want als ze wacht met stil zijn en gaat gillen, zingen, springen dan is mamma daar een groot gevaar met de slof. Zij is vrolijk en lacht en als het moet dan doet ze net alsof. Mamma mag het niet horen dus in stilte maar praten met de knuffelbeesten om je heen. Heel stil, heel stil want…

Je mag niet gaan hoe moet ik verder leven met de gedachte dat je nooit meer terug zal komen? Vergeef mij de fouten die ik maakte omdat ik te emotioneel was om duidelijk te zijn. Vergeef mij de woorden die ik schreef uit machteloosheid en pijn. Ik hou nog steeds van je en de gedachten dansen door mijn hoofd alsof je er nog altijd bent…

Dans naar de zon alsof het je laatste dag is en spring in de velden alsof je nooit meer zou kunnen huppelen. Je hebt nu nog kans om te lopen wat er morgen is, is niet bekend. Geniet van elk moment dan kan je je niet schuldig voelen als je bij de hemelpoort staat.…

Hoe kan ik de dagen aan het einde van het jaar nu zonder je vieren Het is een onmogelijke opgave stil verdriet binnenin je gezicht voor het mijne Ik moet het omgooien het hele leven omgooien want dit gemis is te groot Al spreek ik je net voor het einde het zou zoveel schelen mijn hart weer een beetje helen Hopend op een nieuwe start…

Men kent geen kinderogen is door geweld bedrogen. Zien volwassenen vechten helpen zelf mee als knechten. Een geweer is niet apart al hopende op een nieuwe start. Eenzaam en altijd alleen houden ze zich in leven en op de been. Voorgelogen....…

Een schreeuw, niemand hoort het. Iedereen voelt het. Een echo komt terug, maar geen reactie. Schild tegen schild, geen contact. De echo's verharden het schild en versterken de aanval. Zicht is vertroebeld door pijn en woede. De zielen staan in de mist van emoties, onzichtbaar. Een schreeuw om liefde, maar liefde komt niet. Zonder ziel en…

De dagen schuiven voorbij waarin ik besef dat geluk een ver van mijn bed show is geworden. Stilletjes kijk ik steeds vaker uit het raam - iets wat me zegt dat de kracht niet te vinden is soms zoals vandaag. Mijn hoofd speelt een spelletje met mij en ik speel mee door de chaos er maar opnieuw te laten zijn. Het is me niet meer zo…

Ik wil je niet verliezen als de dood zelfs niet als de eeuwigheid het toelaat want dan ben je altijd weg dan ben ik je altijd kwijt. Nee ik vermijd dat liever wil liever genieten van je terugkomst als je bij me weg bent geweest en me zoekt in de dagen die je eenzaam telde. Ja, dat is mooier dan de dagen tellen de dagen tellen maakt alles…

Mijn koekje heeft pijn, maar niet altijd Alleen, als ik hem doormidden bijt AU! roept hij dan hij schreeuwt van de pijn Maar ik eet verder omdat ik niet zonder hem kan.…

Liefste, heb jij al gehoord dat ik gelukkig met je ben? Het is alleen jammer zó jammer dat ik je niet ken. Kan je mij vertellen wie je bent? dan kan ik misschien begrijpen waarom ik je niet kan bereiken. dan weet ik dat ik nog even alleen ben. Als je eraan toe bent kom je dan bij me zitten? liggen mag ook hoor maar als je dat ongemakkelijk…

Ik zie de sporen nog van oom die zijn tassen moest omgooien voor die hufters van het Duitse. Ik heb hem nooit meer gezien want hij is vast vermoord door die lastpakken van het Duitse. Ik kan ze wel rauw eten omdat mijn oom verdwenen is en niet meer dansen kan. Ik bid nog steeds voor hem dat hij toch is gespaard door die rotzakken van…

O, borsten had ze als meloenen, zoet als een perzik was haar mond, ’t liefst had ik haar willen zoenen, maar mijn vrouw riep: - wat heeft die een dikke kont - Ik ben toen maar weer doorgelopen, want om het aan te leggen met een dikbilkoe, is toch ook eigenlijk bezopen.…

Kent u de gang van de liefde? van vlinders die u hoofd hebben bereikt en zo de lucht weer gaan verkennen? ik niet- of misschien een beetje. Want weet u, ik houd het liever bij mezelf en mijn eigen ik heb ik nog altijd het meeste lief.…

een kinderstem sprak de wereld toe niet meer te vechten - met haar sprekende ogen wist ze ieder mens te raken. haar mond was en is nog steeds stil omdat doden nu eenmaal niet praten. maar de klanken van dit meisje heeft iedereen diep ontroerd - met een pen kon zij precies omschrijven hoe harten werden ontnomen en ontvoerd.…

Vandaag voel ik me goed, geniet weer van het leven, kom geen problemen tegen, er stroomt iets door mijn bloed. Vandaag voel ik me goed, de wereld lacht mij tegen, de somberheid ontstegen, een dag in vreugd begroet. Vandaag voel ik me goed, zo wandelend in de regen, ‘k voel het als een zegen, al is ‘t jammer voor m ‘n goeie goed. Vandaag…

Voetstappen in het grint, de vijver rimpelt in de wind, een late koekoek vindt royaal, aan de waterkant zijn avondmaal. En in de koele voorjaarslucht, klinkt zacht een gerucht, van kinderstemmen vrolijk, vrij, ’t geluk, ’t is zo dichtbij.…

de dagen schuifelden voorbij zonder jou en zonder mij- ik was mezelf niet en zocht naar kalmerende woorden voor het kindje in de wieg. ik kon haar niet troosten hoe zou ik dat moeten doen? ik had geen middelen om te wiegen- ik had alleen mijn armen die ik als een mandje vouwde. het gekrijs werd als maar erger want het kind had pijn-…

ik herinner mij duizend en één woorden- ze vliegen in mijn oren en flitsen voor mijn ogen alsof de donkere nacht me meeneemt. ik val vanaf de hoogste toren die ik ken zo de diepte in en vang mijn eigen gedachten. soms zou ik willen zweven als een vogel dan zou ik mij vrijer dan vrij voelen- kan ik eindelijk beseffen hoe het is samen met…

Zo vaak heb je me bedrogen. Zo vaak heb je dingen voorgelogen. Je hebt steeds opnieuw kansen gekregen. En ik heb je steeds opnieuw kansen gegeven. Je was nooit in gevaar. Ik stond altijd voor je klaar. je beseft niet wat je me hebt aangedaan. Moet ik nu alleen de wereld aan? Je zei steeds opnieuw: Schatje, ik zal je nooit meer bedriegen. Maar…

Vrijdag - de dag nadat de witgeblauwde lucht de vogels tegemoet kwam en ze vertelde over dat wat ik je altijd al wilde zeggen. zaterdag - was een dag van rouw een dag om niet of juist wel bij stil te staan ik rouwde om wat ik was verloren. zondag was de dag dat ik was gaan beseffen dat ik de wereld wilde spreken - ze toe wilde schreeuwen…

sluwe ogen kijken door de gaten van ingedeukt prikkeldraad. mensenmassa's zijn vervoerd door treinen die de dood voor ogen hadden. niemand wist waar ze het lot zouden vinden niemand wist of ze de vlaggen van de vrijheid nog zouden zien. achter het gaas liggen massa's doden en waar het prikkeldraad ophoudt stierf jij-…

'k versier je graf met tranen van glas die zo breekbaar zijn als porselein. en ik hoop dat de sterren je naam al kennen zodat je veilig kan rusten in de armen van de maan.…

Ik zie haar dansen in wateren van heimwee ik spreek haar aan met luidkeels verlangen. Ze staart me aan en reikt haar hand uit naar de mijne. Oh dame van de nacht, wat doet me het afscheid onnoemelijk veel pijn.…