Hartenkreten

hartenkreet (nr. 38.501):

Heimwee.

Hoe kan ik de dagen
aan het einde van het jaar
nu zonder je vieren
Het is een onmogelijke opgave
stil verdriet binnenin
je gezicht voor het mijne

Ik moet het omgooien
het hele leven omgooien
want dit gemis is te groot
Al spreek ik je net voor het einde
het zou zoveel schelen
mijn hart weer een beetje helen

Hopend op een nieuwe start
hef ik het glas op ons
een nieuw begin is welkom
Geen tranen meer, geen pijn
weer met elkaar
niet meer zo verward

Laat het alsjeblieft zo zijn
Het doet dan zoveel goed
weer een lach bij mij
Achter mij hoor ik de knallen
tweeduizenddertien
samen zo fijn