3692 resultaten.
GEBORENE IN DE MORGEN
poëzie
3.0 met 11 stemmen
2.211 Geborene in de morgen,
Gestorvene in de nacht,
Uw dood slechts heeft ons zorgen,
Uw leven heil gebracht.
Ach, slechts een viertal jaren
Waart gij in ons bezit;
Zo wij gelukkig waren,
Lief kind, gij maakte ons dit.
Slechts tweemaal, beste jongen,
Hebt ge in uw kort bestaan
Tot schreien mij gedwongen,
Liet ik om u een traan.
Als d’ eerste…
SOMS DOET MIJN HART PIJN
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
60 soms hou ik van verdriet mijn hart vast
als ik het vreselijke zie wat op de wereld gebeurt
heeft ieder mens geen recht om gelukkig te zijn
maar ik hoor en zie zoveel ellende en pijn
hoe erg dat kleine kinderen moeten lijden
door fouten die volwassen hebben gemaakt
of grootmachten die om een doelwit strijden
en miljoenen mensen met hun leven…
Ooit...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen
84 Leven met jou als moeder, is leven met verdriet.
Leven met jou als moeder, is het leven niet.
Wat jij aanricht, is meer dan alleen pijn.
Soms hoop ik nog dat je kan veranderen.
En denk hoe fijn het dan zou zijn.
Maar na 37 jaar begin ik het toch wel te zien.
Je wordt steeds iets minder mama, en steeds iets meer Christien.
Dat gaat zo…
Versmachting
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
67 Gebrandmerkt door leegte
In een eindeloze mist
Vacuüm getrokken
In het diepste diepste zwart
Mijn hart geamputeerd
En ik schreeuw en ik huil en ik vloek en ik tier
Geluidloos.…
Verdriet
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
55 Ik wil niet bij je in de buurt komen
Want als ik je zie,
zie ik de dingen die ik je heb aangedaan
En als ik je zie huilen,
weet ik dat het door mij komt…
Bloedend hart
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
40 In de blauwe lucht
twee tortels droef uit elkaar
gebroken liefde
Wanneer zoute traandruppels
grote gebieden van mijn hart overstromen
zodat ze steeds meer heldere kleuren begint te verliezen
Het klinkt onbeschrijfelijk en onwaarschijnlijk maar het is de waarheid.
Lief en leed gedeeld, hoogte- en
dieptepunten gekend, helaas het mocht niet…
Jas van mij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
20 Jij jas om in te wonen
elke dag droeg ik je
behalve als je weg was
om je te laten stomen
Van spijker was je gemaakt
je was zwart met een groene kraag
alleen werd je jammer genoeg gekraakt
Moest ik naar huis zonder mijn favoriete shell
door de regen en kou
wat een hel
Ik miste je zachte binnenkant
unieke kleuren en mooie vormen
en dat…
DE GROTSTROOM
poëzie
3.0 met 13 stemmen
2.078 Het breed gewelf, door rosse gloed beschenen
Is ruig van stugge pegels, grauw en goor,
Die wenen, wenen, duizend eeuwen door
En tot het eind van duizend eeuwen wenen.
En 't kromt zich over warrelrotsen henen
Waar elke traan, die viel, een traan verkoor
Om tot albast te worden en te schoor
Aan nieuwe smart, die kegels wordt en stenen.
En…
Reiskompas
netgedicht
4.0 met 12 stemmen
94 Tussen rode zon
en roze maan
liggen brieven
ter getuigenis
van de geschiedenis
van jouw land
maar de maanbrieven
zijn bijzonder
ze laten een leven zien
achter groene heuvels
en brengen dromen
stil in herleven
als een reiskompas
rondom het verdriet.…
Mijn rugzak
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
78 Zo zwaar
Zo fragiel
Zo kapot
Dit is mijn rugzak
Die ik dragen moet
Alle spullen draag ik op mijn schouders
Mijn schouders doen dan zeer
Maar ik laat mij niet kennen
Want hij kan nog zwaarder
Worden
Misschien voel ik dan niks meer
Ik vraag dan aan de ander om hem weer lichter te maken
Dit doe ik keer op keer…
BINNENKNAL
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
33 In een kleine onderzeeboot
vol gereedschappen
van het nieuwe vernuft
waagden vijf mannen zich
ver onder de golven
van d' Atlantische Oceaan
zij verlangden steeds meer
te ontdekken bij het wrak
van de vergane Titanic
de speurlustigen
lieten zich niet meer zien
men zocht daadkrachtig
waar het eens aller trotste
zeeschip naar de bodem…
Zeer...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
54 Vandaag werd er een gevoelige snaar geraakt,
ik wist niet eens dat ik deze had.
Hij wierp mij totaal omver,
en trok met geweld aan mijn hart.
Er rolden tranen zomaar uit het niets.
onvoorbereid, en onbegrepen.
Hoe kan zoiets, dit vreemd gebeuren.
Ik wilde er met iemand over spreken.
Ik wil het kwijt.
Ik moet het toch vertellen.
’…
Pentru ea,
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
58 vier vetgedrukte regels in het ochtendblad
kruipen gelijk onder de huid
‘Drama in de Vogezen’
vijf jarige levenloos aangetroffen
de aangeboden kat, die hij meisjes
uit de buurt beloofde, een list
deed het verhaal de ronde
in het dorp
fietsend op zoek, naar goed gelovigen
een gemakkelijke prooi
het kleine meisje
honderd meter van huis…
O, sluimer zacht!
poëzie
3.0 met 24 stemmen
5.653 O, sluimer zacht!
't is al zo kalm:
Geen vooglengalm
Verstoort de nacht:
O, sluimer zacht!
Alleenlijk trilt
Mijn minnezange;
Die smacht en smilt
Van zoet verlangen,
Nu woest en wild,
Dan bevend-bange
In de avondstilt
Maar, laas, niet acht ge,
Ai, waarom niet?
Mijn zielsverdriet;
En spotziek lacht ge,
Went 't zangzoet lied
Der luite…
Ons geheim
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
87 Ik beweeg met mijn pen over het lege papier,
ben opzoek naar de juiste woorden.
Maar ze geven niet thuis, ze zijn niet hier,
blijkbaar bevinden zei zich nog in andere oorden.
Dus ga ik op zoek in mijn hart,
vervolgens ook in mijn gedachte.
Speciaal in jouw part,
en ben dan niet meer bij machte.
Om de woorden die eruit gaan stromen,…
Het pad
poëzie
3.0 met 4 stemmen
1.310 Als rijen militairen gevallen op het veld
zo liggen de jasmijnen in en op elkaar
heel krachteloos! van bloem en blad ontveld
en naakt. En op het blande zonpad waar
de merelzang nooit zweeg, het goud
is morsig nu; 'n kleiïg weke grond
strengelt in grauwe banen zwart door 't hout,
en 't hout is arm en kaal en menigwerf gewond.
Hier ligt…
[ Het verdriet verdwijnt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
25 Het verdriet verdwijnt
in steeds wijdere kringen --
van doorvertellen.…
Het was een dag geweest.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
133 Het was een dag geweest van ongebreideld incasseren
van ongeduldig wachten op de nacht
Valt er uit jouw ellende dan niets te leren ?
Vroeg ze en of ik er in godsnaam nog aan dacht.
Waar ze op doelde was een zelfgekozen einde.
En toen ik vannacht weer ging hangen op de brug
klonk vanuit de oliezwarte diepte een gerucht
Als ge vandaag niet springt…
Kwatrijnen
poëzie
3.0 met 11 stemmen
1.186 Vraag van mijn lied geen wijsheid en geen grootheid.
Dit zijn vier regels en meer heb ik niet.
Maar tot de wanhoop van mijn wrede doodstrijd,
Laat mij het lied, het lyrisch lied.
-----------------------------------
uit: Kwatrijnen (1919)…
Geen naam
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
60 Woorden dobberen in
de haven van alles en niets
Jij grijpt je vast aan de kade.
De brullende storm rukt jou los
en toch blijf je schrijf je verscheur je
voorzichtig de leegte met zachte handen.
Zoveel meer zie je zwijg je zing je
onhoorbaar over knagende pijn
verdriet dat geen naam verdragen kan.…
Een ding met stekels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
61 Verdriet is een ding met stekels.
Gooi het niet weg, het is een boemerang
die terugkomt om je te raken.
Omzwachtel het verdriet keer op keer met woorden.
Luister naar de geërodeerde slag van het ontroostbare hart.
Omzwachtel het keer op keer met troostrijke woorden.
Verdriet is een ding met stekels.…
Als er geen hoop meer is
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
131 Een aanstormende trein
Ik ben op het verkeerde terrein
Een gebroken raam
Een dieptepunt waarvoor ik me schaam
Een overdosis pillen
Die mijn pijn moeten stillen
Vallen en opstaan
Maar hoe kan ik in hemelsnaam doorgaan
Smijt mijzelf tegen de muur
Luister er is geen genezende kuur
Ik zal er mee moeten leren leven
Maar hoe kan ik dan nog naar…
nacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
65 onder gewicht van wolken
vluchten woorden over verre huizen
in deze nacht van slaap en stilte
een nacht als geen andere behalve
ingekeerde krabbels in mijn schrift
de lege plek in het bed…
18 februari 2018 ~ 18 februari 2023
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
38 Hoe kan ik jouw boek sluiten
terwijl jouw verhaal niet af is
vijf jaar geleden reed jij bij mij vandaan
sindsdien begon het immense gemis
dagen werden weken, weken
werden maanden, na al die jaren
wandelt nog altijd de vraag door mijn hoofd
‘Lieve Jeroen, ik kan deze stilte niet verklaren’
Zestig maanden zonder één woord van jou
niet wetend…
Zou
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
112 Ik zou het nog graag
Maar kan het niet meer zeggen
Hoeveel ik je mis…
GANG
poëzie
3.0 met 9 stemmen
2.528 Smarten tasten zijn gang.
het vlak is blind
en ogen branden dieper dan het doel
o, grenzen, horizonten en vervloeien.
terzijde zal de wereld branden:
een scheve bloem in wapperende mond der ruimte
maar toen de luiken gleden voor zijn ogen,
draaide de wereld zich een kwartslag om.…
Regentranen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen
85 De vernietiging begint
zijn geschiedenis te tekenen
er ligt een eindeloos landschap
volledig in puin
ver weg, het donkere duister
in gedachten
geen blauwe hemellucht
of heldere zon die
het naaktstrand kust
het zandpad leidt uiteindelijk
naar een zompig moeras
waar regentranen vrij spel hebben
triest onder sombere wolken.…
lege handen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
73 dromen om te overleven
in een wereld van gemis en van verdriet
compensatie van beloften
die niet werden ingelost
van verlangen dat niet werd gestild
toen een kind nog
vol verwachting van wat komen zou
nu volwassen lege handen
vol met zoveel wat niet is
op zoek naar troost voor wat niet kwam
wie ik ben die blijf ik wat er ook gebeurt
droom…
verloren vanzelfsprekendheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
42 in een woordeloos verdriet
droogden tranen op
tot een woordeloos geheim
woorden vervaagden
alsof ze nooit waren
in de nevel van een mistig niets
woordeloos verwoordt
de moeite het verdriet
van verloren vanzelfsprekendheid…
DROEFHEID.
poëzie
3.0 met 31 stemmen
3.473 IJdel zijn veel, ijdel zijn weinig woorden.
IJdel is 't Lied, dat ik gelukkig zing.
Voor een ogenblik, dat mij fel bekoorde,
Martelt eeuwig herinnering.…