Alle inzendingen van Sarah Kalokerinos

Weer een donderslag. Gezichtje nog wat dieper in mijn jas gedrukt.…

Druipend als ze daar, naast hem in dat schuurtje staat. Hij twijfelt niet meer.…

Diep en dreigend, het zoemen rond de struik: "ónze frambozen!"…

Gillend grijpt ze onder haar jurk. Het was maar een meikever.…

Op hoge duinen, wiegend helmgras en een zee van kleine bloemen.…

Geur van gemaaid gras. Achter messcherpe doornen, bramen verlokkend.…

Zachtjes een kneepje. Door de witte handschoen heen, troostende warmte.…

Krachtig het infuus, van woordjes die ze fluistert bij zijn ziekenbed.…

Bloedrood vlamt ze op, tussen de korenbloemen, die ene klaproos.…

Mijn tuin een stille winteraquarel waarin de zilverspar zich koning waant der bomen nu maagd’lijk witte sneeuw op hem is neergekomen en mezen bij hem schuilen voor de koude hel.…

gouden dictator regenwolken roeit hij uit een volk dorst naar hoop…

Oosterse feestnacht, geluksballonnen zoeken de rijzende maan.…

Gitaarheld met ranke vingertoppen die tokk'lend de snaren tot een lied verleiden, speelgrage handen die bekoorlijke klanken uit het instrument bevrijden, mooie maar trieste melodiën zingend van onuitsprekelijke smart, zeg mij, wat is't verdriet dat jij tracht te bannen uit je hart?…

Glashelder harpspel stemt zoet de valse snaren van mijn luist'rend hart.…

Je bent vandaag weer huilend thuisgekomen, Woedetranen, lang en moedig opgekropt, zag ik met lede ogen langs je wangen stromen. Op school had iemand weer je boekentas verstopt.…

Zing, kleine blauwborst en mooie lenteklanken slaan hun vleugels uit.…

Ach ik hoop dat je ooit bij me nederdaalt en je hand liefdevol door mijn haren haalt, dat je stem zoet en zacht in mijn oren zingt en je kus op mijn huid mijn verdriet verdringt en ik hoop dat m'n hand in de jouwe glijdt en me brengt naar een land nog bevrijd van tijd. Ach, ik hoop en ik bid en verlang…

Mooie wijnmaand, tijd van snoezelen en dromen bij het vuur dat handen warmt en wangen streelt terwijl buitenshuis de wind flirt met de bomen alsof hij met de bonte bladeren geheimpjes deelt.…

Het heeft zich door de krachten van tedere gedachten en zoete fantasieën genesteld in mijn hoofd. Vannacht werd het geboren: een "iets" om te bekoren aan u die ik mijn liefde, mijn leven heb beloofd. Ik heb het vorm gegeven, een "bijna" eigen leven. Het zal voor u vertellen wat ik vertellen wou en vele mooie dagen vanbinnen…

Als ik een miljoen bezat gaf ik jou een reuzetaart en een vol jenevervat. Want jij bent dat zeker waard. Voor de koude, grijze dagen kocht ik jou een paraplu. En een hele dure wagen gaf ik met plezier aan u. Maar ik kan geen cent bekomen door te dichten en te dromen. Daar om doet mijn hart z'n plicht met een dankbaar, klein…

Ach opgroeien, het is me wat. Voorbij de jonge jaren, toen ik nog twee prinsesjes had met blonde vlechtjesharen, twee meisjes, kirrend van plezier, als ik met m'n armen gespreid, al lachend riep: "Kom hier, kom hier, want het is knuffeltijd!". Je kan het helaas niet vermijden. Kleine kinderen worden groot. Voorbij vliegen de heerlijke…

Mijn moeder komt uit Afrika en vaderlief is Noor. En daar heb ik al heel wat moeilijkheden mee gehad. Mijn ouders houden veel van mij. Daar ligt de knoop niet hoor! Ik ben nog steeds hun lieve, kleine, teerbeminde schat. Toch ben ik een geval apart, want ik ben een mulat. -------------------------------------------------- Een versje over…

Spaar je hond van angst of pijn. Maak hem duidelijk wat mag. 't Hoort een proper beest te zijn. Borstel hem dus elke dag. Leer hem in zijn hondenleven niet om jou alleen te geven. Gun hem ook eens een plezier. 't Is en blijft jouw troeteldier. Geeft hem vanaf kleins af aan hondenvoer en restjes brood. Streel hem vaak en denk…

Een piepklein bootje van papier danst op een woeste bergrivier. De sterke stroming voert hem mee. Waar vaart hij heen? Misschien naar zee? ( Een kindergedichtje. Ik ben een bundeltje aan het maken, o.a. voor mijn achterneefje )…

Morgen heb ik een examen en ik barst al van de stress, want ik moet nog heel wat leren voor de Nederlandse les. Moederlief wil enkel praten over goede resultaten. Pa houdt ook niet van een vijf. Ik weet met mezelf geen blijf. Ach, ik wil niet overdrijven, maar ik haat m'n eigen taal. Zou ik moeten zittenblijven als ik deze…

'k Ben geboren in een dorpje, wondermooi en lieflijk klein, waar de mensen alle dagen vriendelijk en vrolijk zijn. Het wordt niet omringd door bergen en het grenst niet aan de kust. In de groene Kempen ligt het, waar het bruist van levenslust. 's Ochtends kleuren zonnestralen er de ramen van de kerk en de bloemen pronken alle…

Langzaam gaat de zon ten onder. Wolken kleuren rood en geel. Bliksem begeleidt de donder bij een machtig tafereel. Over alle stille bomen waakt de grote gouden maan, vergezeld van mooie dromen die als sterren blinken gaan. Als het schouwspel over is, dan pas valt de duisternis. Alles wordt in 't zwart gehuld en de zon wacht…

De kamer heeft een subtropisch regenwoudklimaat. Op koninklijk versierde tegels groeien grijze varens. De adem van een snipverkouden wind tegen de ruit en klanken zwemmen vlinderslag mijn oren in en uit. Het water laat mijn zorgen varen op speelgoedschildpadden om ze langs de kanten te verdrinken om ze door de warmte te verzengen, opdat hun…

Verscholen in het groen, een camera geklemd in je hand, je glimmende flits gericht op een vogel aan de waterkant. Uiterlijk zo rustig, maar van binnen slaat je hart een balts van verlangen om hem op gevoelige plaat te vangen Je wacht, met engelengeduld, op dat volmaakt moment dat hij jou in het aura van de zon zijn schuchtere blik…

Waarom ben jij niet blijven steken in mijn broertjes bruine knuffelhaar of in de donzen warmte van mijn deken? Waarom wilde jij niet slapengaan achter het gordijn of in de maan? Weet je in haar witsatijnen huid luisterend naar feeëriek en lieflijk slaapgeluid kon je liggen, veilig opgeborgen, Maar je vluchtte. De avond ruikt niet meer…