Tegenwoordig
netgedicht
Steden vol verdwaalden
Staan in de rij voor kantoor en sleur
Zijn vergeten waar ‘t echt om gaat
De tijd gaat te snel om stil te staan
Men hoeft zich niet meer te verschuilen
Voor de liefde; zij is overleden
Zonder doel en zonder bezwaar
Snellen wij zo de dood tegemoet…