altijd was er warmte,
nu was er niets,
binnenpretjes, lachen,
verdwenen in het niets,
die fonkelende ogen, niet meer,
nee, nu ontbreekt er iets
de woorden los van pijn,
zeg dan toch de waarheid,
ja, eerlijk moest ik zijn
het mocht niet waar zijn,
een blik die enkel zweeg,
mijn beeld van hem, alleen een leugen,
zijn woorden waren leeg…
een gescheurd blaadje van een roos,
duizend mensen ooit gekend,
nu enkel nog een fotodoos
duizend mensen omgekomen,
ik mag dan nog in leven zijn,
de zin ervan
is weggenomen
duizenden onschuldig dood,
duizenden vermoord,
toch ben ik het
die de pijn verwoord
waar kan een oorlog goed voor zijn,
waar kan dat toe dienen,
al die mensen…
591
Bezig met laden