jij beschreef liefde, zoals iedereen
dat doet, met romantische gedichten
uit eten, kaarslicht en verdween
ineens ik ben het nooit vergeten
nee, dan ben ik liever plant
zo´n groene met grote bladeren
waarin de nerven, als de aderen
in je hand, je bloedsomloop beschrijven
en elke nerf is tegelijk ook levenslijn
verborgen in de armen van elk…
liefde is een sterk gevoel
het doet je strakke broeken dragen
of korte rokken, omdat zogenaamd
de ogen erom vragen
en een plan zo goed beraamd
moet toch haast wel slagen
zou je toch zeggen, niet
het is maar hoe je alles ziet
ook wolken kunnen zweven
en dromen door de dagen
en spinnewebben weven
vol overvloede vragen
maar liefde is wat…
voortsluipend fantoom
onzichtbaar, geheimzinnig
aanwezig zonder present te zijn
in symbiose met de mens
de oneindige zee van tijd
beperkt door ons zijn
onuitputtelijk in beweging
deint mee op de eeuwigheid
het is tijd…