Alle inzendingen van Stef Wouters

bijna geheel bedekt onder talloze tatoeages vindt hij zichzelf een levend kunstwerk op zijn lid staat zelfs een afbeelding van een kronkelende boa constrictor die door schaamhaar omgeven niet meer is dan slechts een addertje onder het gras…

In dichtkunst hoeft de beste geen nummer 1 te zijn. Al dichten dichters vaak met erg veel venijn. Ze uiten hun verzen, vaak lyrisch, soms banaal. Maar het gaat om de essentie, het spelen met de taal. Met taal als kanaal, kan men zijn spinsels kwijt. Maar moet er dan zo nodig een beste zijn door strijd? -------------------------------------…

Het is die waan van elke dag waarin menigeen altijd moet scoren, zichzelf -tot vervelends toe- wil horen, of het nou nodig is, kan of mag. Dus in diezelfde dagelijkse waan is onze huidige politiek ontstaan.…

Waar kleurrijke bronnen zich openbaren en eeuwige rust de gemoederen sust, wordt het einde een nieuw begin.…

de jungle bij nacht een andere wereld weg uit de steden wars van alle paden reeds betreden andere geluiden een ander gevoel gissen in het duister streven naar een doel momenten van bezinning een kwestie van gewenning eens op een andere manier in het leven staan tijd...voor persoonlijke erkenning…

De sint kwam laatst in Oostzaan zonder zijn schimmeltje aan. Iedereen zocht zich naar, maar het paard was zowaar naar de koersen in Duindigt gegaan.…

het einde van een fase de gedachten ontleden diepgang en oppervlakkigheid vaak met wijsheid soms omstreden het inzien van gevoelens leren omgaan met innerlijke rijkdom geen plaats meer voor het negatieve terug op de rails in een wereld vol perspectieven…

werkgever: Goede morgen meneer Van Weert!? Heeft u enig idee hoe u dit jaar heeft gefunctioneerd? werknemer: Hoe zou ik dat moeten weten!? Ik kan u alleen maar zeggen dat ik me van mijn taak heb gekweten en dit jaar erg heb zitten zweten om de targets te halen!? Maar heeft u zelf enig idee? zo ja, kan ik er dan wat mee? werkgever:…

onderweg naar het bovenzinnelijke over gewijde grond en oude ethiek het gegeven relativeren beproevingen doorstaan verlichting in een trance door ontleende krachten op het pad van de sjamaan…

dolfijnen dollen fijn voor de gein om fijn dol te zijn…

Badend in het zweet Zoekend naar verkoeling Het vuur van verlangen Nimmer gedoofd Depressies achterlatend De gezondheid is weer blakend Emoties onbedwongen Rituelen in het hoofd Dansend in de nacht Aanschouwd door alle sterren Als een inheemse indiaan Het is weer volle maan…

open je gedachten eens ongefilterd naar me toe en vertel maar eerlijk wat jou nu werkelijk beweegt om mij opnieuw te verleiden want ik weet zeker dat jij net zo'n open boek kan zijn als ik al zullen onze hoofdstukken wellicht verschillen...…

hectiek bedolven onder immense golven ze spoelen mijn gedachten schoon in een zee van rust waar euforie grilligheid laat smelten en vrijheid terugbrengt naar het diepste van de ziel een zee van rust waar liefde tot leven komt verbeelding ontwaakt en starre blikken verdwijnen in een hemelse glimlach…

Ik zag je achter het centraal station staan Daar verdien je het geld voor je dope Al die kerels laat je over je heen gaan Als jij zo doorgaat is er geen enkele hoop Waarom ben jij die troep gaan gebruiken Was het voor de kick, of was je depressief Hoe voelt het aan om in de hel te duiken Voor je het weet ben je sero-positief Denk toch eens…

als je twijfelt over komen gaan of stilstaan, kun je misschien wel komend gaan terwijl je stilstaat stilstaand gaan terwijl je stilletjes komt stil te staan of stilstaand komen als je besluit om te gaan als je twijfelt over liggen hangen of zitten kun je misschien wel liggend hangen of hangend liggen in een zithouding zittend…

van muggen maakt men olifanten voor mij heel erg sneu geen huis kan ik meer binnen vliegen en dat ben ik meer dan beu met zo'n slurf kan ik niet steken slagtanden zijn daarvoor te groot het is gedaan met mijn prikkende streken ik ben een mug in nood…

ook in drukke tijden zal innerlijke rust niet van mij scheiden…

ontelbare kabouters sprongen massaal uit de beeldbuis waarin Albert Verlinde en consorten werden bedolven onder een berg zwammetjes er viel niet meer te zappen…

ik ontmoet je ik groet je ik kus je ik streel je ik verhit je ik aanbid je…

vanochtend liet het weer weer op zich wachten en verdreef ik het weer weer uit mijn gedachten…

in zo'n sliert van aaneengeregen blik valt het altijd tegen met dat stapvoetse geronk op de A9 naast mij hoor ik highway to hell uit een twingo dreunen terwijl een dame in een golf op je t' aime moi non plus ligt te kreunen zelf ga ik voor iets rustgevends achter het stuur met meditatie uit de subwoofers tijdens dit drukke uur…

Soms reis ik wel eens af Soms blijf ik waar ik ben Soms openlijk, soms gesloten Soms dichtend naar een opening Soms schetsend met geluid Soms swingend zonder woorden Soms stijgend in mystiek Soms dalend naar wat leegte Soms zwevend door het Al Soms stoned in vrije val Soms reis ik wel eens af Soms blijf ik waar ik ben Soms reis ik wel…

met daadwerkelijke beleving maak ik mezelf los los uit de wildernis der gedachten los van zielsperikelen los van geestelijke vervuiling los van dwalend verstand los van vooroordelen los van iedere onaangename band want met het besef dat niet alles vast staat voel ik mij losser dan ooit…

met gesloten ogen open ik mijn ziel om weg te trippen uit dagelijkse walmen richting wuivende palmen zodat donkere dagen voor even vervagen…

als je blijft drijven zul je niet zinken als je een wind laat kan het gaan stinken als het regent vallen er spetters en als je dit leest... ...zie je letters…

tijdens een vrijpartij op de hei lag zij op hem en hij op hei…