Alle inzendingen van Tamara van Mölken

Je doorgrondt me waar ik bij ben en kijkt me lachend aan. Zelden heb ik open voor een mens zo open als voor jou gestaan...…

Je wist me steeds te raken soms met een korte zin met zwijgen of met praten soms met het moment daar tussen in. Je liet me altijd in m`n waarde en voelde feilloos aan dat ik niet zou kunnen blijven maar mijn eigen weg moest gaan. Je was altijd mijn veil`ge haven een helder baken aan de kust en op de meest woelige momenten vond ik bij…

De zon weerspiegelt in druppels dauw die langzaam verwaaien tot een hemels blauw een nieuw blad ontwaakt een oude tak slaapt in en zie in het woord weerklinkt een woord weer tot een zin.…