Ken je dat gevoel?
Je hoofd een warboel?
Gedachten die jagen
en plichten die knagen,
dat gaat maar door en door.
Net of je je verstand verloor.
Niet alles op een rij te krijgen,
gedachten aan een ketting rijgen.
Je kent geen ho of stop,
de hele wereld op zijn kop.
Achter jezelf aanrennen.
Nooit genoeg kunnen en kennen.
Streven naar het perfecte…
Ken je het type Rubensvrouw?
En weet je wat ik droomde vannacht?
Wat ik altijd al graag wou?
Waar ik altijd al op wacht?
Dat dat type mode werd.
Dat dik weer mooi zou zijn.
Dan was mijn figuur perfect.
Zou ieder streven naar zo'n lijn.…